[OS18+/CHANBAEK] Free Somebody

            ‘เชี่ยชานยอล! กูมีเรื่องมึงให้ช่วย!’

‘อะไรของมึงวะแม่ง โทรมาดึกๆดื่นๆคนจะหลับจะนอน’

‘น้องกูปวดท้อง มึงช่วยพาน้องกูไปโรงบาลหน่อย’

‘มึงเป็นพี่ ทำไมไม่พามันไปเองล่ะวะ’

‘ไอ้ห่า ลืมแล้วเหรอกูมาปูซาน’

‘ไม่เอา น้องมึงเป็นตุ๊ด กูไม่ชอบ’

‘โหยยย ไอ้เชี่ย ไอ้แบ้กมันเป็นเกย์ไม่ใช่ตุ๊ด’

‘มันก็เหมือนๆกันนั่นแหละ แล้วกูจะบอกอะไรให้นะถ้าน้องมึงมีแรงโทรหามึง ก็ให้มันโทรหารถโรงบาลมารับเองสิ แค่นี้นะ…’

แค่นี้กับผีน่ะสิ! จะบอกเลยนะว่าในโลกใบนี้ไม่มีใครใจบุญสุนทานเท่าปาร์คชานยอลอีกแล้ว ทั้งที่เกลียดตุ๊ดแต๊วเห็นแล้วคันคะเยอตามร่างกายแต่ก็ยังอุตส่าห์ขับรถมาตามที่ตั้งซึ่งเพื่อนสนิทส่งมาให้ทางไลน์พร้อมบอกหมายเลขห้องน้องชายซึ่งไม่รู้ว่าตายไปรึยังเสร็จสับ

“เออ กูมาถึงแล้ว มึงอย่าเร่งได้มั้ยเนี่ย”  ท่อรถตัดควันยังไม่ทันหายเหม็นก็มีเจ้ากรรมนายเวรโทรมาเร่งยิกๆว่าให้รีบจ้ำอ้าวหน่อย  “กูรู้ว่าน้องมึงปวดท้อง แต่มันเป็นผู้ชาย ถ้าอดทนไม่ได้ก็ตายไปซะ”  ไม่ทันถือสายรอฟังคำด่า

แถมเมินเรื่องมารยาทในการล่ำลา ชายหนุ่มแค่เก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงนอนขายาวระหว่างก้าวเดินด้วยจังหวะเอื่อยๆ ไปเรื่อยๆเหมือนไม่ได้ตั้งใจจะมาช่วยคน ก็เคยบอกแล้วว่าเป็นพวกไม่โดนใจผู้ชายใจหญิง สิ่งที่ทำเลยคล้ายๆกำลังประวิงเวลาสุดฤทธิ์

หอพักนักศึกษามีลิฟต์ให้ใช้แต่ดันเลือกเดินขึ้นบันไดหน้าตาเฉย เอ้อระเหยลอยชายจำได้ลางๆว่าชั้นหกก็ยกขาก้าวอย่างไม่เร่งรีบราวกับกลัวเหนื่อย ไม่กลัวเมื่อยแต่กลัวตุ๊ดและที่พูดย่ำๆก็ไม่ใช่อะไร เพราะเคยโดนผู้ชายร่างใหญ่มอมเหล้าจะพาเข้าห้องไปหลอกปล้ำ ทำกันลงคอทั้งที่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ดีนะเพื่อนมาช่วยได้ทันเลยไม่ต้องกลายเป็นผัวตุ๊ดไปตลอดชีวิต

“614…”  มีเวลาร่ำลึกความหลังได้ไม่ทันไร ในที่สุดก็มาหยุดยืนหน้าห้องน้องเพื่อนซี้ซะงั้น จนชานยอลกำลังคิดว่าจะปั้นหน้าเซย์ไฮยังไงหรือลงบันไดแล้วเดินขึ้นมาใหม่อีกรอบดี

แต่เพราะยังมีสำนึกความเป็นคนดีอยู่เต็มเปี่ยม พอชมตัวเองว่านายมันยอดเยี่ยมเสร็จก็จัดการเคาะประตูเหมือนไม่รู้ว่าคนด้านในปวดท้อง อาจจะนอนกองอยู่ตรงไหนจนไม่มีแรงมาเปิดประตูให้ก็ได้และถามว่าพอไม่มีคนมาเปิดให้จริงๆชายหนุ่มทำยังไง ก็ยืนรอต่อไปจนกระทั่งมีสายเข้ากระเป๋ากางเกงสั่นครืด จากที่แกล้งยืนเลยต้องยื่นมือหมุนลูกบิดเข้าไป

ชายหนุ่มไม่ลืมกลอกตาเบื่อหน่ายให้กับสายเข้าที่หยุดโทรตื้อราวกับรู้ว่าตนเดินผ่านธรณีประตูเข้ามาแล้ว ก่อนแววตาเซ็งๆจะเปลี่ยนเป็นงุนงงยกความสับสนมาทั้งแผง แรกเริ่มคิดว่าตัวเองเข้าห้องผิด เพราะโทนสีชมพูแบบฮัลโหลคิตตี้แท้ๆที่ทำให้หูอื้อตาลาย

ยังไม่นับรวมกับลูกโป่งหลากหลายสีที่วางเกลื่อนพื้นเต็มห้อง ไม่บอกก็นึกว่ามีปาร์ตี้วันเกิด จนชายหนุ่มต้องเดินออกไปดูหมายเลขหน้าห้องใหม่แล้วกลับเข้ามาอีกรอบพร้อมคำถามมากมาย แถมจำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อน้องเพื่อน จะเรียกว่าตุ๊ดก็ดูกะไร เลยลองเคลื่อนตัวช้าๆ คิดง่ายๆก็แหวกลูกโป่งตามทางเดินไปเรื่อยๆเผื่อจะหาร่างคนเป็นลมล้มพับเพราะปวดท้องจัดเจอ

แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่พบ เหมือนงบเข็มในมหาสมุทรและยามสุดจะทนก็เงยหน้าฟึดฟัดจะปล่อยสัตว์ออกทางปากแต่ยังไม่ทันง้างขากรรไกร สายตาก็โฟกัสอยู่กับใครบางคนที่ง่วนอยู่กับการเปิดลิ้นชักสีขาวข้างหัวเตียง จนไม่ได้ยินเสียงของผู้บุกรุกที่บุกเข้ามาแทบประชิดตัว 

เพราะมัวแต่บ่นกับตัวเองว่าทำไมเปิดลิ้นชักไม่ได้สักที จึงเหมือนปล่อยให้ชายหนุ่มได้มีเวลาพิจารณาทรวงทรงองค์เอว ซึ่งจะว่าเลวก็ได้ที่จ้องเนื้อขาขาวภายใต้กระโปรงสั้นเหนือเข่าที่ชายผ้าเบาพอจะโบกสะบัดเมื่อลมพัดเอื่อยๆและบางพอจนเห็นขอบชั้นใน จนรู้ว่าใส่ไซส์เล็กกว่าตัว เพราะสายตาชั่วดันเห็นรอยนูนเนื้อที่ปลิ้นจากขอบกางเกงในตัวรัดติ้ว จิ๋วกว่าขนาดก้น   

ต่อให้อยู่ไกลสุดล้าฟ้าเขียว ผู้คนก็ยังเห็นว่าชานยอลแอบลอบกลืนน้ำลาย แถมเผลอกำตะเข็บกางเกงนอนตัวเองอย่างลืมตัวระหว่างสะบัดหัวซ้ายขวา คล้ายวิงเวียนหน้าจะมืด

ชานหนุ่มยืนจัดการกับความคิดตัวเองยกใหญ่ รีบขับไล่จินตนาการลามกที่จู่ๆก็บังเกิดไม่ดูเวล่ำเวลา ไม่ดูห่าอะไรเลยนอกจากมองทั่วท่าเก็บปอยผมยาวด้านข้างทัดหู

แล้วตอนนั้นเองที่คนถูกจ้องถึงได้รู้ว่ามีคนแปลกหน้าเข้ามายืนอยู่ร่วมห้อง

พยอนแบคฮยอนในสภาพสวมเสื้อสีขาวแขนสั้นและด้านหลังเป็นปกกะลาสีหันตัวมามองกลับอย่างไม่มีอาการตกอกตกใจ แถมคนที่นิยามได้ว่าร่างบางยังเผยสายตาเว้าวอน อ้อนให้คนหน้าหล่อช่วยเหลือด้วยท่าทางเอามือสองข้างจับกัน ประหนึ่งหวั่นหรือประหม่า      

“แบ้กเก็บของไว้ในลิ้นชักแต่มันเปิดไม่ออก พี่ชานช่วยหน่อยได้มั้ย”  แทนที่จะสงสัยว่าทำไมคนตรงหน้ารู้จักชื่อ ดันกลายเป็นเสยผมและแกล้งกระแอมไอกลบเกลื่อนเสียงหัวใจเต้น

เป็นใบ้ต่อหน้าเด็กสาวไว้ผมยาวเสมอกลางหลัง ส่วนข้างหน้ามีผมม้าเสมอคิ้ว

            บนหน้าแก้มกร้านมีริ้วรอยเลือดฝาด แต่ก็นั้นก็ยังพยายามทำมาดแมนหน้าเข้ม แต่หลุดเบิกตาเต็มๆตอนอีกคนเดินมาจับมือถือแขน จับอะไรไม่จับ ดันจับตรงกล้ามแน่นๆแล้วยืนบิดตัวไปมา  “แต่ของในลิ้นชักมันสำคัญจริงๆนะ พี่ชานจะไม่ช่วยแบ้กจริงๆเหรอ”   

แก้มที่ผองลมกับนัยน์ตาหงอยๆของแบคฮยอนเกือบจะทำให้ชายหนุ่มหลวมตัวสงสาร แต่ก็ดันมาฉลาดซะก่อน  “เธอรู้จักชื่อฉันได้ไง”  ตอนถามมีการสะบัดแขนออกแล้วขมวดคิ้วระหว่างรีบกวาดมองไปรอบๆห้อง  “แล้วไหนน้องเพื่อนฉัน ฉิบหาย ตายห่าไปแล้วมั้งเนี่ย”

“ช่วยแบ้กเปิดลิ้นชักหน่อยนะ นะๆน้า”  สงสัยว่าจะเป็นพวกขี้ตื้อซะด้วย และต่อให้สวยหรือน่ารัก แต่ถ้าพูดไม่รู้เรื่อง ชานยอลก็ไม่สน มุ่งมั่นกับการมองหาคนปวดท้องต่อไปจนกระทั่งถูกกุมใบหน้าให้หันกลับมา ก็จะใครซะอีกล่ะที่กล้าแตะเนื้อต้องตัว  “พี่ชานช่วยแบ้กหน่อย”

“พูดคำอื่นไม่เป็นรึไงวะ” 

“นะๆน้า”   

“เออๆ เดี๋ยวช่วย!”  อาการซอยเท้าเอาแต่ใจคือเหตุผลที่ทำให้ตอบตกลง คงเพราะกลัวร่างบางลงไปดิ้นเร้าๆบนพื้นด้วยละมั้ง ชายหนุ่มถึงยอมเดินตรงดิ่งเข้าหาลิ้นชักเจ้าปัญหาที่ก็ไม่เห็นว่ามันจะเปิดยากตรงไหน กระชากนิดเดียวก็เปิดออกได้ ของด้านในกระจัดกระจาย 

จนถุงยางอนามัยยังไม่ได้แกะซองลอยละล่องก่อนตรงแทบรองเท้าแตะชายหนุ่ม 

กลุ่มคำสบถที่เตรียมไว้พูดถูกกลืนลงคอพอก้มเพ่งมองซองบนพื้นห้องดีๆ แถมยังไม่ทันสรรหาสักประโยคมาพูดทำลายบรรยากาศประหลาดๆ ชานยอลก็ต้องช้อนดวงตามองตามฝ่ามือเรียวที่ลูบไล้ตามท่อนแขน ไม่ได้จับเฉยๆเหมือนคราวแรกจนกลิ่นมันชักทะแม่งๆชอบกล 

หนำซ้ำชายหนุ่มยังโดนโถมเข้ากอดตอนเผลอ เจอร่างบางเซอร์ไพสร์ด้วยการกอดขอบคุณจนมือไม้วางลงไม่ถูก ยิ่งตอนร่างกายบางๆเบียดเข้าหา จังหวะหน้าท้องชนกันนั่นแหละทำให้ช่วงแขนยาวยกค้าง ฟังประโยคขอบคุณแบบเข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวา 

“ขอบคุณพี่ชานนะ พวกมันสำคัญกับแบ้กมากจริงๆ” 

แต่สิ่งที่อยากทำกับสิ่งที่จำต้องทำมันต่างกัน สุดท้ายชานยอลก็เลือกดันร่างบางออก แต่นอกจากจะไม่ขยับ กับรู้สึกถึงความแนบแน่น ที่ล็อคคอแข็งนั่นแขนหรือหนวดปลาหมึกก็ไม่ทราบแต่ความใกล้ชิดจนเสื้อผ้าแทบเกิดประกายไฟก็ช่วยแถลงไขความสงสัยชายหนุ่มในที่สุด

“เฮ้ย! ผู้ชายนี่หว่า!”  ตอนมีแฟนเป็นผู้หญิงจะบอกว่าไม่เคยกอดกันแบบแนบชิดก็ไม่ใช่ชายหนุ่มเคยสัมผัสหน้าอกหน้าใจนุ่มนิ่มมาและแยกออกแน่นอนว่าอะไรคือนมคือแผ่นกระดาน

“อย่าบอกนะว่าเป็นน้องไอ้เชี่ย … แล้วไหนมันบอกมึงปวดท้อง!”

“พูดจาไม่เพราะเลยนะพี่ชาน”  คำพูดส่อแนวตำหนิไม่จริงจังระหว่างผละตัวออกห่างเล็กน้อย  “ท้องก็ปวดแต่ไม่อยากไปให้หมอตรวจเลยอ่ะ”  แบคฮยอนใช้ช่วงเวลาอีกคนเผลอ คว้ามือกร้านมาลูบวนๆบริเวณหน้าท้องที่บ่นว่าปวดของตัวเองอย่างเชื่องช้า  

ขณะชานยอลปกปิดสีหน้าช็อคไว้ไม่มิด แล้วก็ไม่รู้ว่าฝ่ามือตัวเองไปแปะติดอยู่ที่หน้าอกแบนราบตั้งแต่ตอนไหน บอกแล้วไงว่าไม่พิสมัยตุ๊ด พูดได้เป็นร้อยรอบว่าไม่ใช่พวกวิตถาร เพียงแต่กล้ามเนื้อมือมันขยับไปตามการบังคับ มือเรียวที่ทาบทับบนหลังมือเป็นตัวคอยบงการ 

“พี่ช่วยตรวจให้หน่อยสิ”  น้ำเสียงไร้เดียงสาช่างขัดกับกริยาหยาบกร้าน แล้วตกลงจะให้ตรวจอาการปวดท้องหรือมะเร็งเต้านมกันแน่ แค่บริเวณที่ให้คลำก็ผิดวิสัย

ชายหนุ่มดึงดันจะดึงมือออกจากแผ่นอกแต่แบคฮยอนก็ยังคงยื้อตาใส ระหว่างอมยิ้มนิดๆไม่ยอมให้ผละออกง่ายๆ คนสองคนยื้อแย่งไปมาจนสุดท้ายฝ่ามือใหญ่ก็ยอมอยู่นิ่ง

หรือเพราะว่าชายหนุ่มไม่เอาจริงกันแน่รึเปล่า จะเข้าตำรากลืนน้ำลายตัวเองไหมเมื่อจู่ๆก็เกิดอาการใจสั่นตอนเห็นว่ามือตัวเองมันกำลังถูกจับให้สอดเข้าใต้ชายเสื้อสีขาวของร่างบาง

จนจากสัมผัสผ่านผ้าก็ได้เวลาลูบผ่านของจริง สิ่งนูนๆเม็ดเล็กๆที่เต่งตึงทำให้ฝ่ามือกร้านสะดุดหยุดนิ่งด้วยความตกใจ ก่อนจะเคลื่อนไหวอีกครั้งตามการจับให้ขยับอย่างเชื่องช้า  

ถึงแม้ว่าตอนแรกจะเริ่มต้นด้วยการบังคับให้ลองขย้ำลองนวดเนื้อหน้าอกผะแผ่ว แต่เมื่อร่างบางปล่อยมือแล้ว ฝ่ามือใหญ่ก็ยังลูบคลำไม่เลิกราและจับเต็มไม้เต็มมือยิ่งขึ้น ความจริงยืนห่างจนช่วงแขนยาวตึง ชายหนุ่มมัวแต่ทะลึ่งจนลืมสังเกตว่าระยะมันหดแคบลงหดแคบลง

ซึ่งผิดกับริมฝีปากบางที่เผยออ้ากว้างมากขึ้นกว้างมากขึ้น แบคฮยอนยืนโงนเงนเพราะความวาบหวามที่ตีรวนขึ้นมาเหมือนกรดไหลย้อน แสบร้อนกลางทรวงอกและทรมานจนไม่อาจอยู่เฉย มือเรียวจึงคว้าบ่ากว้างก่อนทิ้งร่างลงเตียงจนอีกร่างเอียงโค้งลงมาทับพอเหมาะพอเจาะ

แล้วจะรอให้ผีผลักรอบสองแบบนั้นก็คงไม่ทันการ เห็นเหยื่อกำลังงุ่นง่านเลยรีบรั้งลำคอให้โน้มลงมา จนเนื้อปากหนาเบียดริมฝีปากเคลือบลิปกรอสที่เผยออ้าพอให้ลิ้นยาวสอดใส่

ร่างบางรอใจจดใจจ่อ รอดูว่าชายหนุ่มจะทำยังไงเมื่อเข้าใจว่ากำลังจูบกับผู้ชายด้วยกัน จะชะงักงันไปตลอดแล้วปล่อยให้ริมฝีปากบางเป็นฝ่ายตอดกลีบปากกร้านอยู่อย่างนี้ หรือจะกระโดดเข้ามามีส่วนร่วมด้วยความสมยอมพร้อมจะเรียนรู้เรื่องใหม่ๆบนโลกใบนี้

เพราะชานยอลก็เหมือนเด็กที่เพิ่งเปลี่ยนมาใส่กางเกงหลังถอดผ้าอ้อมออกได้ไม่กี่วัน ยังอ่อนประสบการณ์ชาย-ชายและแบคฮยอนเองก็ขันอาสาจะเป็นคนสั่งสอนให้ตัวต่อตัว    

“ชานไม่ต้องกลัวนะ ผ่อนคลาย”  คนใต้ร่างตะลอมด้วยน้ำเสียงน่ารักระหว่างถูกจ้องคืนแบบไม่คาดสายตา ก่อนร่างบางจะเริ่มขบปากคนบนตัวอีกครั้งด้วยความเชื่องช้า

แบคฮยอนปิดเปลือกตาแล้วแหย่ปลายลิ้นเข้าหารอยต่อกลีบปากหนา ขณะลุ้นอยู่ว่าอีกคนจะต้อนรับการรุกล่ำอันไร้ยางอายนี้หรือไม่

จนเมื่อสัมผัสได้ถึงการหยอกล้อกลับคืนมา ปากหนาอ้างับลิ้นลื่นด้วยความยินยอม พร้อมเคลื่อนโครงหน้าเข้าใกล้จนสองเนื้อแก้มเบียดเกยกันจนแทบหลอมเป็นเนื้อเดียว น้ำลายเหนียวทำหน้าที่เป็นกาวตาช้างที่มีสรรพคุณข้างหลังฉลากว่าติดได้ติดดี ติดทีไม่มีทางหลุดออก

แล้วสงสัยจะไม่มีใครบอกหรือเตือนให้ระมัดระวัง กว่าจะรู้ตัวก็ตอนเข้าใจว่ากลีบปากแยกจากกันไม่ได้ ยิ่งบดเบียดมากเท่าไหร่ยิ่งถลำลึก เมื่อชายหนุ่มหย่อนลิ้นใหญ่ในโพรงปาก ร่างบางก็เหมือนปลาที่รีบตะครุบเบ็ด เห็นอยู่ว่าต้องเจ็บตัวแต่ก็ไม่กลัวตายเลยสักนิด

ออกจะชอบความเนิบนาบที่ติดดิบเถื่อน สองปากเขยื้อนงับกันไม่หยุดขณะเปลี่ยนมุมสลับหัวเอียงทแยงกันไปมาท่ามกลางความเงียบที่จู่ๆก็ถูกทำลายด้วยเสียงลูกโป่งแตก แบคฮยอนหลุดหัวเราะชอบใจพอดีกับที่คนบนกายชะงักจูบดูดดื่มเนื่องจากอารามตกใจกับเสียงดัง

“ชานนี่ขวัญอ่อนจังเลยนะ”  เอ่ยวาจาล้อเลียนพลางยิ้มขำ  “ขวัญเอ่ยขวัญมา”  มีการยกฝ่ามือขึ้นลูบศีรษะชายหนุ่มด้วยความเอ็นดูปนรักใคร่  “ไม่ต้องกลัวนะ พี่สาวคนนี้จะปกป้องนายเอง”  ตัวเล็กกว่าแล้วไงใจถึงกว่าชายหนุ่มตัวใหญ่ก็แล้วกัน

พี่สาวปลอมๆโอบหัวกลมมาซบกับบ่า แต่ว่าคนที่ไม่ได้อยากเป็นน้องก็ดื้อเงยหน้าขึ้นมาเถียง  “ฉันไม่มีพี่สาว แล้วก็ไม่ชอบตุ๊ดด้วย”  แถมทำน้ำเสียงหัวเสียในประโยคท้าย ไม่รู้ว่าแท้จริงหงุดหงิดใครระหว่างตัวเองกับร่างบางที่ยิ้มหวานกว้างๆ  “แบ้กก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”   

“แต่นายอ่อยฉันก่อน”

“ถ้าชานไม่ชอบจะลุกออกไปเลยก็ได้นะ”  ต้องมั่นหน้าแค่ไหนว่าชายหนุ่มจะไม่ลุกออกจากตัวจริงๆ  “หรือถ้าอยากเข้าห้องน้ำก็ทางนั้น …เผื่อจะอยากช่วยตัวเอง”  แต่เพราะสิ่งที่เป็นมันก็เห็นๆกันอยู่  แบคฮยอนรู้ว่าอะไรที่กำลังดุนดันต้นขา แล้วก็ได้แต่หวังว่าอีกคนจะยอมรับ

การทำตามเสียงหัวใจตัวเองไม่ใช่เรื่องเสียหายนักหรอก และพอมองออกว่าชานยอลกำลังลังเล  “แต่ฉันไม่ชอบตุ๊ด”  ขณะพูดแต่ประโยคเดิมๆซ้ำๆเหมือนกำลังกล่อมตัวเอง

“ก็ไม่ได้บอกว่าให้ชอบ แค่ลอง…”  นัยน์ตาสีน้ำตาลสะกดอาการสับสนได้ชะงักงัน ชานยอลมองดวงหน้าคนใต้ร่างเหมือนต้องมนต์ จนตัดสินใจว่าเอาวะไม่น่ามีอะไรเสียหาย ผู้หญิงยังนอนด้วยได้ ผู้ชายก็คงไม่ต่างกัน รูก็มีเหมือนกันอีกต่างหาก ส่วนภาคปฏิบัติก็อะแด๊บๆเอา

ซึ่งหลังจากตกลงกับตัวเองได้ก็เกิดการเล้าโลมแบบไม่บอกไม่กล่าว เล่นเอาร่างบางสะท้านหลุดเสียงสั่นๆตอนปลายลิ้นชื้นละเลงลงบนผ้าบริเวณหน้าอกเรียบๆที่มีตุ่มไตนูนขึ้นมาเด่นชัด แล้วนอกจากตวัดถี่ๆด้วยลิ้นร้อน ยังกัดหัวนมจนคนนอนใต้ร่างใจหายนึกว่าอวัยวะจะขาด แบคฮยอนรีบวาดมือขย้ำผ้าปูเตียงด้วยความหวาดกลัว ตัวสั่นเมื่อรู้สึกถึงซี่ฟันคมๆ

มันดึกแล้วและชานยอลก็เป็นประเภทชอบดื่มนมก่อนนอน ชอบแบบเสิร์ฟร้อนๆจากเต้า ถือวิสาสะเลิกชายเสื้อตัวบางขึ้นถึงคางมน ก่อนมือกร้านจะทั้งบดทั้งขย้ำจับเค้นจนน่ากลัวว่าน้ำนมจริงๆจะไหล น้ำลายยืดยาวหยดจากปลายลิ้นใหญ่ที่แลบสัมผัสจุดศูนย์รวมเส้นประสาท 

ชานยอลเป็นเหตุผลให้คนร่างบางหอบหายใจแบบขาดๆหายๆ และในขณะเดียวกันเองนั้นอวัยวะที่ขึ้นต้นด้วยคอควายก็ยิ่งขยับขยายเหมือนมีใครฉีดลมอัดเข้าไป ราวกับลูกโป่งยาวถูกอัดแก๊สจนพอง น้องชายขดอยู่ในเป้ากางเกงนอน

สร้างความอึดอัดจนกระสับกระส่าย ไหนจะอุณหภูมิร่างกายที่พุ่งสูงขึ้นตามลำดับ ชายหนุ่มขยับลุกขึ้นมายืนก่อนถอดเสื้อยืดรัดรูปออกทางหัว จนเผยช่วงตัวที่ประดับประดาไปด้วยมัดกล้ามหลายลอน ยิ่งมองในมุมนอนแบบแบคฮยอนแล้วด้วย กล้ามหน้าท้องสวยๆเหมือนช็อกโกแลตที่น่าลิ้มลอง แล้วคนชอบของหวานอย่างร่างบางมีหรือจะไม่ชิมรีบลุกขึ้นมานั่ง

สองมือเรียวรั้งเอวสอบเข้ามาใกล้ให้ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงหว่างขาที่อ้าจนชายกระโปรงเลิกเห็นถึงขอบกางเกงชั้นใน และเพราะว่าอยู่ในจุดที่ไม่จำเป็นต้องขออนุญาต มารยาทควรเก็บไปใช้เวลาอื่น ลิ้นลื่นลองตวัดชิมหน้าท้องแข็งที่หดเกร็งทันทียามถูกสัมผัส เผลอกัดลอนกล้ามที่นูนขึ้นมาแล้วยาน้ำลายไปตามร่องลึก ก่อนแลบลิ้นเลียเหมือนจะหาว่าจุดสิ้นสุดอยู่ตรงไหน 

ซึ่งในขณะเดียวกันฝ่ามือนุ่มๆก็ไล้ขึ้นตามสีข้างและวางมือแมะที่หน้าอกหนา ซึ่งถ้าจับอยู่เฉยๆมันจะไปสนุกอะไร แบคฮยอนใช้โอกาสนี้ในการขย้ำหน้าอกคนยืนหัวโด่คืน ยื่นมือบีบนวดจนชวนเกิดอารมณ์ทางเพศ เห็นแต่งตัวน่ารักแต่ดวงตาที่ช้อนมองชายหนุ่มอย่างกับนักล่า

ล่อลวงเหยื่ออันโอชะให้ยิ่งติดกับ ไม่ว่าอีกคนอยากจะทำอะไรคนที่เคยลั่นวาจาว่าไม่ชอบตุ๊ดก็ไม่มีขัด แม้แต่ตอนร่างบางดึงขอบกางเกงนอนลงแล้วงัดอวัยวะยาวใหญ่ออกจากชั้นในชาย ชายหนุ่มยอมให้อีกคนกลืนกินเหมือนกลายเป็นอาหารว่าง ริมฝีปากเจ่อนิดๆอ้างับของร้อนที่กำไว้หลวมๆ ก่อนจะอ้าปากครอบความบวมเปล่ง เอาเข้าปากแล้วไม่ยอมคายง่ายๆ

แก่นกายไม่ใช่ของย่อยง่ายสักหน่อย แต่แบคฮยอนยอมรับว่ามันอร่อยเสมือนแท่งไอติมรสชาติหวานๆที่เหมาะกับอากาศร้อนๆภายในห้องมากๆ และก็หวังว่าจะช่วยดับกระหายน้ำลายเหนียวในลำคอไปได้บ้าง ร่างบางจึงไล่เลียจนปากมัน ฟันขูดผิวหยาบแล้วตามดูดซ้ำ

คนเรามีความตะกละตะกลามอยู่เป็นทุน ได้เริ่มแล้วหยุดยาก จากขบเฉยๆก็เปลี่ยนเป็นสาว เอาขอบปากและสาวแก่นกายเข้าสาวแก่นกายออกด้วยจังหวะมั่นคง แต่เล่นทำเอาชานยอลทรงตัวไม่ค่อยอยู่ หูดับตาบอดขณะโอบกอดศีรษะคนนั่งต่ำกว่าไว้ด้วยวงแขนเดียว 

ชายหนุ่มเงยหน้าอ้าปากคำรามอย่างกับเสือส่งเสียงขู่ จนเมื่อถึงจุดที่ความเสียวแผ่ซ่านและเล่นงานหนักๆ เปลือกตาก็เปิดพร้อมทั้งก้มหน้ามองกิริยาไร้ยางอายด้วยสายตาเยิ้ม เริ่มมึนเมากับความปรารถนาขณะใช้มือข้างที่เหลือจับปอยผมยาวทัดหูให้ร่างบางอย่างลวกๆ

จะได้สะดวกเวลาส่งสายตาหาและเห็นหน้าค่าตากันชัดๆ กระทั่งภาพในมุมมองของร่างบางสั่นด้วยความรุนแรงประหนึ่งเกิดแผ่นดินไหว แบคฮยอนกลายเป็นฝ่ายที่ถูกจับศีรษะให้อยู่เฉยๆ เคยเป็นคนควบคุมจังหวะก็เปลี่ยนมาแค่อ้าปากกว้างๆเพื่อรองรับแก่นกายที่เคลื่อนไหวอย่างใจร้อนค่อนข้างไปทางมุทะลุ แอบดุดันชนฟันซี่เล็กๆจนเจ้าของฟันสวยเจ็บร้าว

พฤติกรรมที่ขยับเข้าแล้วก็ออกซ้ำไปซ้ำมา นอกจากว่าจะทำให้รู้สึกดีด้วยกันทั้งสองฝ่ายก็เหมือนจะเป็นการฆ่าร่างบางให้ตายทางอ้อม ฝ่ายรองรับหอบหายใจรดใส่แก่นกายหนักๆและจะสำลักให้ได้เมื่อความยาวรุกล่ำลำคอลึกเกินไป พอไม่ไหวก็ช้อนนัยน์ตาออดอ้อน

สายตาชานยอลเหมือนจะตอบกลับในทันทีว่าให้อดทนอีกหน่อยและในช่วงโค้งสุดท้ายอย่าหวังว่าจะเจอคำว่าเบาๆ มีแรงเท่าไหร่ก็เอามาใช้ขยับสะโพก โยกหัวกลมจนปลายผมยาวปลิว ขณะปรากฏความยับย่นบนใบหน้า ณ เวลาที่ชายหนุ่มปลดปล่อย

ตอนแรกลิ้นแบคฮยอนได้ลิ้มรสชาติน้ำจากปลายแก่นกายเพียงเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนมาแลบลิ้นคอยน้ำกามอีกระลอกที่พวยพุ่งมากมายเพราะก่อนหน้านี้ห่างหายจากเรื่องอย่างว่ามาสักพัก ชานยอลหลั่งน้ำสีขาวขุ่นเลอะเทอะเปรอะเปลือกตา กระเซ็นเลอะผมหน้าม้า ขนาดสันจมูกก็ไม่เว้น เล่นทำเอาร่างบางดูมอมแมมเปียกโชกนึกว่าลงไปนอนคลุกบ่อน้ำมา

ไม่ว่าจะสีผิวหน้าหรือเนื้อตัวต่างก็แข่งกันแดงเถือกเพราะแรงปรารถนา เมื่อถึงตาบ้างจะนั่งรอเวลาไปทำไม แบคฮยอนกระตุกข้อมือหนาและร่างใหญ่ล้มลงมานอนบนเตียงอย่างง่ายดาย ร่างบางเป็นฝ่ายตวัดขานั่งคร่อมรอบเอวสอบ แล้วหมอบตัวซุกไซ้ซอกคอหนา 

ริมฝีปากเจ่อไล่จูบไหปลาร้าคนนอนใต้ร่างและว่างๆก็วกปากขึ้นไปขบลูกกระเดือกที่ขยับตามการกลืนน้ำลายเอือกๆของชายหนุ่ม แววตาแสดงอาการว่าลุ่มหลงสรีระภายนอกของอีกคนมากแค่ไหนและก็พร้อมจะยกให้ทุกอย่างแม้จะไม่มีคำขอหลุดออกมาจากรูปปากหนา  

แบคฮยอนรีบยืดตัวขึ้นมานั่งก่อนลุกขึ้นยืนบนเตียง ทั้งที่มีอีกร่างนอนอยู่กลางหว่างขาก็หาได้อายกับการยกแข้งยกขาถอดชั้นในด้วยความชำนาญ ยามชายกระโปรงบานก็ไม่ได้แคร์กับสายตาลามกที่จดจ้องจากมุมข้างใต้ และถ้าหากอยากดูลายกางเกงในนักก็จะไม่ขัด เมื่อขจัดเสื้อผ้าชิ้นน้อยออกจากร่างกายได้ ก็จงใจหย่อนให้ตกลงบนใบหน้าแสนหื่นกาม

ชานยอลทำท่าจะรับแต่ดันยกมือขึ้นไม่ทันเสียได้ แล้วแทนที่จะเดียดฉันท์สิ่งของที่เคยถูกใช้ กลับกันกลายเป็นแอบสูดดมกลิ่นกายอ่อนๆซึ่งซ่อนอยู่ในตัวผ้าชั้นในราวกับชายโรคจิต แถมเผลอยิ้มจนริมฝีปากบิดเบี้ยว น่ากลัว คิดเรื่องชั่วก่อนจะได้มือเรียวตบแก้มสากเรียกสติ

ร่างบางยังมีเสื้อกับกระโปรงตอนนั่งลงบนร่างกายแน่นๆอีกครั้ง แต่ถึงจะมีเสื้อผ้าก็ใช่ว่าเนื้อหนังจะไม่สัมผัสโดนกัน ในเมื่อแบคฮยอนจงใจดุดดันแก้มก้นบดกับท้องน้อยแข็งที่มีเส้นเลือดแตกสายอยู่ประปรายขณะทาบสองมือไว้กับหน้าอกหนา มีการกัดปากแล้วเล่นหูเล่นตา จนชะตาจะขาดเอา เพราะยามที่โดนเย้ายั่วเข้าหนักๆ ชานยอลก็ไม่ใช่พระถังซัมจั๋งผู้อดทน    

มีใครจะไม่รู้สึกกับน้ำหนักความนุ่มนิ่มที่กดลงมาบ้าง ยิ่งร่างบางทำเป็นเขยื้อนตัวไปมาอย่างเนิบนาบ ค่อยๆเลื่อนลงต่ำแล้วเสียดสีผิวก้นจนร้อนระอุกับหน้าขา ชายหนุ่มก็ตาพร่าใครจะว่าอะไรก็ไม่เข้าหู รู้แต่ว่ามันเสียวซ่านทั้งที่ยังไม่ทันปฏิสัมพันธ์แบบเต็มรูปแบบใดๆ 

ชายหนุ่มยิ่งตื่นเต้นและตื่นตัวยามเข้าใจว่าการเสพสมครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ ชานยอลนอนมองคนที่หลุดเข้าไปในโลกจินตนาการตาเชื่อม ส่วนแบคฮยอนที่อกกระเพื่อมแรงก็ใกล้จะถึงฝั่งฝันจากการได้กระถดก้นจนแก่นกายสองขนาดเสียดสีโดนกันไปมาเป็นจังหวะๆ

จนเมื่อร่างบางจะหลั่งแลไม่หลั่งแล แค่ชายหนุ่มยื่นมือเข้ามาช่วยก็หายใจติดๆขัดๆ ความอึดอัดเพิ่มเป็นหลายเท่าตัวเมื่อมือกร้านบีบเฟ้นเนื้อตัวเหมือนบีบฟองน้ำ แถมลูบคลำขย้ำเน้นๆแถวบริเวณบั้นท้ายนิ่มๆ ได้ทีเอาใหญ่มือไม้อีกข้างก็ยื่นบีบเอวคอดตอนที่ชายเสื้อเลิก  

แล้วแบคฮยอนก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่เพิกเฉยต่อสิ่งเร้าไม่ได้ ท้ายที่สุดก็หลั่งเมื่อความอัดอั้นมาถึงขีดสุด ซึ่งแทนที่จะมุดหน้าอายเพราะปลดปล่อยใส่ท้องน้อยอีกคน ถือตนว่ามีสิทธิ์ ปีนตัวกลับขึ้นมาเพราะจะจูบกับคนใต้ร่าง ต่างฝ่ายต่างแลกน้ำลาย ส่งเอนไซม์ให้กันเป็นของหวาน  

ส่วนของคาวให้เป็นโปรแกรมถัดไป ชานยอลลุกขึ้นมานั่งโดยมีร่างบางอยู่บนตัก สองขาขาวก่ายล็อคเอวสอบทันทีระหว่างแลกเปลี่ยนของเหลวจนปากแทบแห้งผาก จนสองร่างมีอาการโรคหอบกำเริบไปพลางๆ เพราะความต้องการกำลังก่อร่างสร้างตัวขึ้นใหม่อีกรอบ

ชานยอลได้โอกาสดอมดมไหล่มนไปจนหลุมไหปลาร้าสวยหลังแบคฮยอนยอมถอดผ้าช่วงบน  ก่อนคนร่างบางจะยั้งชายหนุ่มไว้  ไม่รู้จะมาไม้ไหนกันแน่ แท้จริงแค่จะลุกมาหยิบซองถุงยางบนพื้นรึเปล่า แล้วทำไมต้องโก่งโค้งก้นเข้าหาอีกคนบนเตียงตอนหยิบด้วย

ไม่จำเป็นต้องคิดให้โลกสวยเลยสักนิด ปกติก็เป็นคนมองโลกในแง่ร้ายเพราะเดี๋ยวนี้มีวิธีเชิญชวนมากมาย อยู่ที่ว่าใครจะงัดมาใช้แล้วใครจะหลงกลความร้ายเดียงสาเต็มเปา ชานยอลเป็นหนึ่งคนที่เต็มใจก้าวเข้าบ่อโคลน สงสัยจะโดนแก้มก้นร่ายมนต์สะกดจนไม่อาจละสายตา

กลายเป็นลุงแก่ๆตัณหากลับที่ชอบจับตูดคนอื่นโดยไม่มีการขออนุญาตก่อน ส่วนอีกคนพอโดนสัมผัสก็สะดุ้งราวกับถูกแตะด้วยของร้อน ผิดกับขนอ่อนในกายที่แอบลุกชัน ตัวสั่นสะท้านประหนึ่งถูกราดด้วยถังน้ำแข็ง ณ ตอนของเป็นแท่งๆวนอยู่แถวๆปากทางเข้าเล็กๆ

เคยเปรียบไปแล้วไงว่าชานยอลก็เหมือนเด็กเพิ่งเรียนรู้อะไรใหม่ๆและแบคฮยอนก็คือศาสตร์อีกแขนงหนึ่งที่ชายหนุ่มกำลังค่อยๆทำความเข้าใจ นึกอยากจะแหยนิ้วมือเข้าในรูเล็กๆก็แหย แถมไม่แค่นั้น ยังค่อยๆขยับจนสัมผัสได้ถึงแรงตอดหนึบหนับ ถูกต้อนรับด้วยความอุ่น  

ชายหนุ่มเกือบทำน้ำลายหกตอนใช้มืออีกข้างถกชายประโปรงขึ้นและมีร่างบางยื่นอีกมือมาช่วยจับ แบคฮยอนเลี้ยวหันกลับมามองสลับระหว่างใบหน้าหล่อๆที่ติดยิ้มเจ้าชู้ดูร้ายกาจกับฝ่ามือใหญ่ที่ฟาดหวดลงมาบนแก้มก้นเป็นจังหวะ ความกร้านปะทะความนิ่มดังเพียะ

ทั้งที่มือนึงยังยุ่งอยู่กับการคุ้ยเขี่ยเคลื่อนไหวในช่องทางสีหวาน แต่การกรีดร้องแผ่วๆฟังแล้วเพลินหูของร่างบางก็ทำให้ชานยอลเพิ่มน้ำหนักมือที่ตี ก่อนที่จะรีบชักนิ้วลื่นๆออกมาอมแล้วสอดกลับเข้าไปในช่องใหม่ ขยายความแน่นด้วยนิ้วที่เพิ่มจำนวนท่ามกลางการยั่วยวนผ่านนัยน์ตาหวานช่ำ แบคฮยอนคว้าจับข้อมือหนาเป็นที่ยึด เนื่องจากเรียวแรงจะยืนมันหดน้อยลงๆ

ดูท่าขาจะระทวยเหมือนคนไข้ที่ล้มป่วยอย่างกะทันหัน และก่อนจะล้มลงไปจริงๆ ชานยอลก็ช่วยเหลือไว้ ชายหนุ่มเสนอผ่านนัยน์ตาว่าให้เดินถอยหลังมานั่งตัก ซึ่งร่างบางก็พยักหน้าเล็กน้อยเป็นอันเข้าใจความหมาย เพราะประสบการณ์ล้วนๆถึงได้รู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง

ทั้งยืนรอให้มือใหญ่ถอดกางเกงนอน ล่อนจ้อนเพราะถอดชั้นในออกจากสองขาด้วย ซึ่งแบคฮยอนก็ฉวยโอกาสมองสิ่งที่แข็งจนสองข้างแก้มแดงยิ่งกว่าถูกสาดด้วยบรัชทั้งพาเลต

เขินก็เขินแต่ก็ยอมเดินขยับเข้าใกล้ยามชายหนุ่มออกแรงรั้งเอวเล็กน้อย ร่างบางค่อยๆหย่อนก้น ระหว่างมือคว้าอวัยวะเพศชายใหญ่ยาวแล้วรูดตั้งแต่ส่วนปลายจนถึงโคนเพื่อปลุกปั้นคั้นอารมณ์ นัยน์ตาเยิ้มก้มมองเป็นระยะๆขณะรู้สึกช่องว่างกลางหว่างขาค่อยๆถูกเติมเต็ม

ท่ามกลางเสียงคลอสอดผสานจากของทั้งสองฝ่าย การจะเอาของใหญ่ยัดใส่รูเล็กๆต้องใช้เวลาและความใจเย็น ไหนจะความใจสู้และรู้จังหวะจนที่ความยาวเคยตั้งตระหง่านหายวับไปกับตา ตอนแรกนึกว่ามีคนเล่นกล แต่ความจริงคือฝังคาอยู่ในร่างคนบนตักเป็นที่เรียบร้อย

แก้มก้นย้อยๆกำลังเขมือบกินท่อนเอ็นจนไม่เห็นแม้แต่ด้ามแข็งๆ 

ก่อนจะเป็นชานยอลที่แกล้งขยับสะโพกจนชายกระโปรงที่แบคฮยอนสวมอยู่สะเทือน

ชายหนุ่มเริ่มเคลื่อนจริงจังระหว่างโอบรอบเอวคอดไว้ด้วยวงแขนหนึ่งข้างและวางอีกฝ่ามือเท้ากับเตียง แล้วทฤษฎีแรงโน้มถ่วงก็เป็นตัวก่อกำเนิดเสียงครวญคราง ร่างบางกระเด้งกระดอนตอนคนให้อาศัยนั่งบนหน้าตักออกพละกำลังอย่างกับพวกเก็บกดมาแสนนาน

จนแบคฮยอนสั่นเหมือนเจ้าเข้าทรง เนื้อตัวโคลงเคลงระหว่างเผยอปากเร่งเสียงกรีดร้อง อุณหภูมิในกายมันเพิ่มขึ้นเหงื่อไหลกองกรอบหน้าขณะวางมือโอบทับท่อนแขนหนาไว้เป็นหลักประกัน ชั่ววินาทีคิดว่าจะอดกลั้นแต่พอเจอฟันคมขบเข้าที่หัวไหล่ ก็ส่ายหัวจนผมยาวๆยุ่ง

ซึ่งที่กัดก็ไม่ใช่มุ่งประสงค์ให้ถึงแก่ความตาย ชายหนุ่มแค่หมั่นไส้ผิวขาวๆ ไม่ได้ตั้งใจจะแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ แต่พอมองเสี้ยวหน้าด้านข้างร่างบางดีๆ จึงคิดว่าทำรอยไว้ก็ไม่น่ามีอะไรเสียหาย ไม่รู้ว่าลอบกลืนน้ำลายตัวเองไปกี่ครั้ง แต่เชื่อว่ายังมีอีกหลายๆรอบแน่

แพ้ความขาวความนุ่มยังไม่เท่าไหร่ ดันแพ้สไตล์ภายนอกดูไร้เดียงสาแต่ว่าความจริงเป็นพวกบั้นท้ายดินระเบิด เหมือนเมื่อไหร่ที่เราเกิดเมื่อยก็สามารถหยุดพักได้แล้วอีกคนก็รู้งานขยันจะขยับแทนด้วยความมั่นคง ยกสะโพกขึ้นลง ยกผิวก้นนิดหน่อยแล้วถดลงบดหน้าขาหนา

ลีลาไม่ใช่เล่นๆของแบคฮยอนปลุกความตัณหาได้ดี ขนาดซื้อขายก็ไม่รู้ว่าจะหาอะไรแบบนี้ได้รึเปล่า คนที่เมามันกับการครอบครองแก่นกาย แม้จะครางแทบขาดใจแต่ก็ไม่ยอมหยุด เพราะร่างกายมันพูดว่าต้องการ ขณะด้านหลังมีคนหอบหายใจ เสียงลมร้อนๆนั้นเหมือนจะเชียร์ให้เอาอีก เพิ่งแรงอีก กระซิบข้างหูว่าอย่าสนว่าอะไรจะฉีกขาด จัดการเลยที่รัก

ซึ่งร่างบางก็เป็นพวกยุขึ้นเสียด้วยนะ เนื้อก้นนิ่มเลยปะทะหน้าขาแน่นเน้นๆจนท่อนเอ็นแทบหักคาในกาย จนเหงื่อไหลไคลย้อยตามข้อพับ ก็ยังมานะบากบั่นกระดกบั้นท้ายแล้วกดน้ำหนักลงเพื่อกลืนกินแก่นกายจนมิดอีกรอบและอีกรอบ โดยมีชายหนุ่มบอกว่าชอบอยู่ไม่ห่าง

กระทั่งความเต็มตื้นมายืนเคาะอยู่หน้าประตูปากทาง ก่อนจะหลั่งต่างคนต่างกระตุกจนตัวโยน แบคฮยอนตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดของคนที่รัดไว้แน่น เหมือนแฟนที่เสร็จสมพร้อมกัน หันหน้าหากันแล้วจูบปากด้วยความดูดดื่ม ขณะร่างบางไม่ลืมร่อนสะโพก ยกตัวขึ้นลงเชื่องช้า

เพื่อที่ว่าประกายไฟจะได้ไม่มอดสนิท เครื่องยังติดตลอดเวลา จนชานยอลเริ่มคิดว่าจะหาคนที่รู้ใจแบบนี้ได้จากที่ไหน กระทั่งได้สบตากับร่างบางชัดๆ สัญชาตญาณชายหนุ่มก็บอกลึกๆว่าไม่จำเป็นต้องไปหาไกลๆด้วยซ้ำ ได้โอกาสจับอยู่ในมือแค่อย่าปล่อยให้หลุดไปเป็นพอ

ตอนนี้จะขอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ๆเลยหลังเคยบอกว่าไม่ถูกโรคด้วยไปก่อนหน้า จะว่าใจเร็วด่วนได้หรือหลงภาพมายาจนหน้ามืดตามัวก็แล้วแต่เถอะ ลองมาเจอแบบตนสักครั้ง คนอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ก็ยังไม่รู้ว่าจะมีความสุขเท่ารึเปล่าเลย แล้วที่เอ่ยเนี่ยก็ไม่ได้ค่าโฆษณา

โนสปอนเซอร์ โนเซ็นเซอร์ ยิ่งเจอภาพมุมหงาย ต่อให้เป็นพวกตายด้านก็ต้องตื่นด้วยกันทุกราย ชายหนุ่มไม่ลังเลที่จะสอดใส่แก่นกายในช่องทางตีบๆอีกรอบหลังจากต้องยอมถอนเพื่อปรับเปลี่ยนท่า แล้วเดินหน้าเคลื่อนไหวสะโพกเหมือนหัวรถจักรที่ถูกตั้งคำสั่งว่าห้ามหยุด

น้องชายผุดเข้าผุดออกจากปล่องไฟที่มีอุณหภูมิร้อนหลายสิบองศา ผู้กล้ากำลังรุกร่ำพื้นที่ส่วนบุคคล ชานยอลเขยื้อนก้นจนคนร่างบางได้ผลกระทบ ฝันดีไม่มีทีท่าจบลงง่ายๆขณะแบคฮยอนได้แต่จิกเล็กมือเล็บเท้ากับผ้าปูเตียง และส่งสำเนียงน่าอายขายขี้หน้าแบบสุดๆ

ตราบใดที่คนคุกเข่าตรงหว่างขายังเล่นกับร่างกายไม่เลิกก็ไม่สามารถหยุดทุรนทุรายได้ หยุดอาการสั่นไม่ได้แน่ถ้าหากอีกคนไม่เลิกเขย่า เสือกกายเข้าใกล้กระชั้นชิดแถมยังเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ กระแทกซ้ำๆย้ำจุดเดิมๆถี่ๆ จนแบคฮยอนไม่มีกระจิตกระใจจะนับว่าหนึ่งวินาทีอีกคนขยับสะโพกไปกี่ครั้ง รู้แค่ว่าเกิดการหลั่งสงสัยจะคั่งค้างอารมณ์จากรอบที่แล้วแหงๆ

ชายหนุ่มปลดปล่อยทั้งที่กดน้องชายแช่ค้างไว้ภายใน ก่อนเขยิบช่วงล่างใหม่อย่างเนิบนาบพลางขยับตัวคร่อมร่างบาง เงาดำกางทับเนื้อตัวแดงเถือกได้มิดแล้วเคลื่อนลงมาชิดพอจะซุกไซ้ หายใจลดต้นคอขาวระยะประชิด บดบี้ปลายจมูกโด่งติดกับแอ่งชีพจรที่เต้นอ่อนๆ

ส่วนร่างบางก็นอนหมดแรง แข้งขาสั่นแทบจะยันฝ่าเท้ากับผ้าปูเตียงไว้ไม่อยู่ มีแค่ใจที่สู้อย่างเด็ดเดี่ยว แบคฮยอนใช้แรงฮึดสุดท้ายหมดไปกับการตวัดขาเกี่ยวเอวสอบและโอบวงแขนรอบแผ่นหลังกว้าง แล้วเผลอกางวงเล็บขวนผิวหนาเพราะว่าจู่ๆจังหวะก็เปลี่ยนแปลงกะทันหัน

เรียกว่าอัดไม่ยั้งได้รึเปล่า ไปเอาเรียวแรงมาจากไหนหรือว่าโด๊ปไข่ลวกสองฟองเมื่อเช้า ยัดเยียดแก่นกายเข้าแล้วยังดันทุรังจะเข้าอีกลึกๆ มันลึกจนร่างบางหายใจไม่ทั่วท้อง

แบคฮยอนกำลังมองฝาเพดานอย่างเลือนลอย ราวกับเพ้อฝันขณะควันกามาโขมงทั่วทุกทิศทุกทาง เหมือนเดินเข้าเขาวงกตแล้วหลงไม่เจอทางออกและคงจะติดอยู่ในนั้นชั่วกัปชั่วกัลป์ถ้าหากไม่ได้ชายหนุ่มช่วยรั้งมือพาวิ่งชนทุกอย่าง ปลุกทุกสรรพางค์ด้วยความป่าเถื่อน

แผ่นหลังขาวเขยื้อนเสียดสีกับผ้าปูที่นอนจนมันยับย่น ยับย่นพอๆกับคิ้วบนใบหน้าคนทั้งสองที่กำลังออกสเต็ปกายบริหาร เรียกเหงื่อด้วยการเคลื่อนไหวประกอบจังหวะขณะพระจันทร์ตรงหัว แล้วลืมตัวผสานเสียงเห่าหอนเช่นหมาป่าที่ได้เวลากลายร่างในคืนวันเพ็ญ

            ทั้งสองคนเห็นดาวผ่านบานหน้าต่างกระจกพร้อมกัน ด้วยมุมมองเดียวกัน เพียงแต่ว่าชานยอลจะเห็นในระดับที่สูงกว่า ระหว่างคุกเข่าบนเตียงแล้วรั้งเอวขอดเข้ามารับแรงปะทะจนเนื้อก้นชนหน้าขาอย่างจัง ชายหนุ่มก็มองหน้าร่างบางผ่านเงาสะท้อนในกระจกหน้าต่างไปด้วย

            แล้วแม้ว่าคืนนี้ดาวจะสวยสักแค่ไหน ไอ้อยากมองก็อยากมองอยู่หรอก แต่ไม่มีสมาธิพอ ขนาดจะกลืนน้ำลายลงคอยังยากลำบาก ขนาดจะเอาผมทัดหูยังต้องให้คนด้านหลังช่วยก่อนจะถูกเรียกค่าตอบแทนที่แสนสาหัส แรงกระแทกอัดไม่ยั้งตรงหว่างขาทำให้ร่างโยกไปข้างหน้า

            แถมนอกจากเข่าที่สั่น ข้อมือที่ยันกับเตียงก็สั่นไม่แพ้กันหรือเรียกว่าสั่นสะเทือนทั้งกาย แม้แต่ฟูกเตียงยังเคลื่อนไหวไปด้วยไม่หยุดตลอดเวลาที่ชายหนุ่มรุดแก่นกายด้วยความรีบร้อน

แต่จะมีร่อนสะโพกสอบบ้างเพื่อให้ร่างบางสะท้านเล่นๆ ก่อนจะตัดสินใจหยุดอยู่เฉยๆเพื่อเป็นผู้ถูกกระทำ รอรับแรงชนและปล่อยให้คนอยู่ในลักษณะท่าสี่ขาได้โชว์ทักษะ

ชายหนุ่มแค่ตบก้นเด้งๆเป็นจังหวะให้เขยื้อนแล้วดื่มด่ำกับสัมผัสเคลื่อนเข้าออกแสนเนิบนาบ ช่องทางอุ่นๆค่อยๆกลืนกินแก่นกายทั้งลำ ขยับเชื่องช้าระหว่างถอยหน้าถอยหลัง จนกระทั่งตั้งหลักได้ เลยเพิ่มระดับเข้าไป โขกสับน้องชายอีกคนเท่าที่มีแรงไหว ส่ายก้นยั่วยวน

ไม่ได้คำนึงหรือพึงระวังต่อแรงสวนที่เล่นทำขาล้า แรงปะทะจะมาเป็นพักๆจนแบคฮยอนยิ่งร้อนรน โดนแกล้งจนแก้มก้นกระเพื่อม พอเหลือบมองใบหน้าด้านหลังก็เห็นชายหนุ่มยิ้มร้าย เมื่อหายเหนื่อยชานยอลก็กระโดดกลับเข้ามาคลุกวงใน แล้วอะไรๆมันก็เปลี่ยนนับตั้งแต่นั้น

เหมือนทอร์นาโดที่พัดผ่านจนทุกอย่างพังราบคาบ ฝ่ามือกร้านจับสะโพกขาวไว้มั่นแล้วตะบั้นแก่นกายด้วยความหนักหน่วง ราวกับห่วงเรื่องเวลากะจะทำลายสถิติกีฬาประเภทในร่ม

ชายหนุ่มรุนแรงจนใบหน้าร่างบางแทบทรุดจมกับเตียงนอน เนื้อตัวกระเด้งกระดอนขณะหายใจกระท่อนกระแท่น แบคฮยอนยังทรงตัวอยู่ได้ด้วยช่วงแขนที่โอบรอบเอวไว้แน่นหนาก่อนจะสำรอกความสุขออกมาเป็นน้ำหนืดๆสีเจือจางหยดรดผ้าปูเตียงจนเปรอะเปื้อนเป็นดวง

ห่วงก็แต่ชานยอลที่ยังไม่ถึงฝั่งฝันขณะขยันเขยื้อนแทบเป็นแทบตาย ช่วงสุดท้ายยังแรงดีไม่มีตก แต่ก็คงใกล้หมดลิมิตแห่งความอดทนเต็มทน จนเกร็งไปทั้งแขน เส้นเลือดแตกลายงาขึ้นหน้าขึ้นข้างขมับตอนคำรามเสียงทุ้มลากยาว เพราะถูกรบเร้าจากแรงตอดรัด

อวัยวะกำลังถูกบีบให้แทบคลั่ง ไม่ต่างจากคนร้าวรานไปทั้งก้นที่ร้องจนไม่เป็นภาษา

ร่างบางเกือบจะหมดลมเอาในช่วงสองสามจังหวะหนักๆสุดท้าย กระทั่งแก่นกายใหญ่โตพ่นพิษ เบียดกระชั้นชิดและไม่ต่างจากคลื่นที่ซัดฝั่ง สองร่างพังครืนล้มทับนอนบนเตียง       

ท่ามกลางความเงียบมีสองเสียงหายใจกระเส่า น้ำกามที่หลั่งรินเป็นเหมือนกาวที่ยึดแก่นกายกับช่องทางสีหวานไว้ด้วยกัน ชานยอลยังดันอวัยวะเข้าในตัวร่างบางจนสุดขณะหายใจหอบและบดปลายจมูกหอมแถวช่วงไหล่มน หอมแก้มคนที่หันหน้านอนตะแคงข้าง

ส่วนร่างบางก็ยังปากคอสั่น ยังลืมตาไม่ขึ้นพลางครวญครางแผ่วเบาเมื่อท่อนเอ็นที่เข้ามาจนสุดรุดเคลื่อนเชื่องช้าออกจากช่องทางคับๆจนทำให้แอบโหวงในกายไปชั่วขณะ ก่อนจะค่อยๆลืมตาแล้วภาพที่เห็นคราแรกก็คือชายหนุ่มล้มลงนอนหงายข้างๆหันมองมาทางตน

แบคฮยอนพยายามจะยิ้มหวานให้อีกคน แต่ริมฝีปากเจ่อๆที่กำลังขยับอยู่ก็โดนจูบแบบฉาบฉวยภายนอก หัวขโมยไม่บอกให้เหยื่อรู้เนื้อรู้ตัวก่อนจะผละออก แล้วถอยมานอนตะแคงข้างมอง เอาศอกเท้ากับฟูกเตียง  “นายชื่ออะไรนะ แบ้กใช่มั้ย…?”         

ชานยอลถามทั้งสภาพเหงื่อโทรมกาย แล้วใช้หลังมือเช็ดหน้าเช็ดตาให้ร่างบาง เอาผมยาวๆทัดข้างหูคนที่นอนพยักหน้าให้เป็นการตอบคำถามนิดๆ 

“โอเค จะบอกว่าอะไรดีล่ะ หลังจากที่ฉันได้ลองอย่างที่นายบอกแล้วน่ะนะ…”

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ขณะกำลังเสยผมลวกๆไปพลางและยังพูดไม่จบประโยคดี เสียงเคาะจากบานประตูก็เป็นเหตุให้คนที่ไม่ใช่เจ้าของห้องหันมองดังขวับ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องจับไม้ยาวไม้สั้นเลยว่าใครจะไปเปิด ชายหนุ่มร่างสูงเดินล่อนจ้อนลงจากเตียงหลังเหวี่ยงมือฟาดแก้มก้นเด้งๆไปที

มือกร้านคว้าผ้าขนหนูที่พาดไว้กับเก้าอี้แถวนั้นมาพันช่วงล่างแล้วเดินกร่างมาเปิดประตูห้อง ถือวิสาสะทำนู่นทำนี่แล้วยังเสียมารยาทมองผู้ชายตัวสูงเกือบเสมอกันตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ก่อนจะเอามือกอดอกแล้วถามด้วยน้ำเสียงไม่ต้อนรับ  “มาหาใคร”    

“แบคฮยอนอยู่ไหน”  ก็ใช่ว่าจะชอบขี้หน้าและเหม็นไอ้ท่าทางวางตัวเหมือนรำคาญเสียเต็มประดาที่มีคนมาเคาะประตูยามวิกาล ซึ่งชานยอลก็ไม่แคร์แม้จะประติดประต่ออะไรได้สงสัยเป็นเด็กร่างบางที่ยังไม่ยอมรับความจริงอะไรง่ายๆ ชายหนุ่มเลยต้องย่ำเตือนให้ได้สติ   

“หลับ”  คนมีแค่ผ้าขนหนูทำเป็นยืนแคะหูยามเอ่ยเสียงหน่ายๆ  “กลับไปไป ผัวเมียเขาจะนอน”  ก่อนปิดประตูตอกหน้า ไม่ให้โอกาสอีกคนได้อ้าปากท้วงพลางล็อคกลอน

ชานยอลทำท่าจะเดินกลับไปนอนกกกอดร่างบาง แต่ยังไม่ทันย่างได้หลายก้าว เสียงเคาะบานประตูก็ดังขึ้นอย่างเก่า แต่คราวนี้ทุบฝ่ามือรัวๆจนชายหนุ่มที่ได้ยินชักยั๊วะ เดินกลับมาเปิดประตูดังผัวะ เตรียมจะยันฝ่าเท้า  “กูบอกไม่ได้ยินหรือไง…!?”

“ไอ้เชี่ยครางเป็นหมาเลยนะมึง!”  เสียงดังเกรียวกราวมาพร้อมหน้าสลอนๆทั้งหลาย จนเป็นเหตุให้คนโดนล้อกลอกตาและด่าผ่านนิ้วกลางที่ยกขึ้นแจกจ่ายประหนึ่งมีทั้งไร่พอให้พวกเพื่อนเวรๆ  “ไหนว่ามึงอยู่ปูซาน ปูซานบ้านพ่อมึงสิ”

“พ่อกูก็พ่อไอ้แบ้กด้วย พ่อตามึงด้วยนะ”  คนที่เป็นตัวตั้งตัวตีทำสีหน้าล้อเลียนว่าที่น้องเขย ก่อนจะเอื้อมมือทำเป็นจับชายผ้าขนหนูที่อีกคนใช้พันเอวแล้วก็สะบัดๆ  “ทำเป็นปากดีบอกเกลียดตุ๊ดนะเพื่อนรัก”

“ตกลงนี่แผนพวกมึง?”

“แผนพวกกูคือให้ไอ้แบ้กยั่วมึง ไม่ใช่ได้มึงเป็นผัว”

“ถือว่ากูแถมให้”  ชานยอลยักไหล่ไม่ยี่รา มั่นหน้ามั่นโหนกก่อนจะออกปากไล่ใครมาทางไหนก็เชิญกลับไปทางนั้น  “พวกมึงจะกลับไปกันได้หรือยัง”

“แหม มีลงมีไล่นะไอ้ห่า ให้มันน้อยๆหน่อย นั่นน้องกู”

“น้องมึงมันแรด”

“อ้าว ไอ้เชี่ย ด่าน้องกูเฉ…เฮ้ย! เปิดประตูก่อน!” 

อาศัยตอนเพื่อนด่าปิดประตูอัดหน้าโนแคร์โนสน แต่ก็ยังโดนราวีด้วยเสียงเคาะประตูซ้ำๆกับเสียงด่าทอตามประสาคนรักใคร่กัน จนชานยอลตัดสินใจถีบประตูจนคนอีกด้านเงียบไป

สงสัยจะแยกย้ายสลายโต๋กันเรียบร้อย ชายหนุ่มจึงค่อยเดินกลับมาหาแบคฮยอนที่กางผ้าห่มคลุมตัวเองไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ ซึ่งชานยอลก็ไม่ได้อยากถามเอาคำตอบ แค่ปลดผ้าแล้วคลานขึ้นเตียง ก่อนลอบมุดเข้าใต้ผ้าห่มแล้วไปโผล่ด้านบน นอนหมอนเดียวกับคนร่างบาง

“เฮ้ หลับหรือยัง”  เห็นคนด้านข้างๆหลับตาแต่ว่ายังไม่ชัวร์เลยถาม  

“อือ…”  แล้วคนเหนื่อยก็ขานรับสะลึมสะลือ ส่วนมือปัดป่ายบนเตียงเหมือนจะหาอะไร

กระทั่งเมื่อเจอของที่หาใต้ผืนผ้าห่มแบคฮยอนก็หยุดขยับ หลับตานิ่ง ผิดกับชายหนุ่มที่หลุดขำเพราะกำลังถูกร่างบางจับแก่นกาย ประหนึ่งกลัวว่ามันจะหายไปยังไงยังงั้น

 “เดี๋ยวจะตัดให้เอาไปนอนกอดเล่น”  ถ้าใครมาเห็นก็ต้องหมั่นไส้ด้วยกันทั้งนั้นกับสีหน้าพริ้มๆยิ้มบางๆเหมือนกำลังฝันดีของคนร่างบางที่ยังไงก็ไม่ยอมลืมตาแม้ว่าชานยอลจะพยายามฟัด คนงัวเงียแค่ขัดขืนผ่านการส่งเสียงอือๆอ้าๆ จูบกลับปากหนาที่คอยประกบไม่ห่าง       

แบคฮยอนกำลังนอนอมยิ้มระหว่างฟังเสียงกระซิบทุ้มๆ เพราะมีป๊าเสนอตัวว่าจะทุ่มซื้อชุดให้ถ้ายังไม่มีในตู้เสื้อผ้า  “รอบหน้าขอเป็นชุดพยาบาลได้ป่ะ”

 ***ตุ๊กติ๊กทอร์ค 
          เปลี่ยนเนื้อหาไปมาบ่อยมากกว่าจะออกมาเช่นนี้55555555555555555 55 ไม่มีเทศกาลอะไรทั้งนั้น ลงเพราะอยากลง  หวังว่าทุกคนจะมีความสุขที่ได้อ่านกันนะคะ อิอิ ยังไงอย่าลืมติดแท็กให้กันบ้างน้าจะได้รู้ว่าชอบหรือไม่ชอบ เลิฟยู จุ๊บจุ๊บ 

hashtag #fcuncenfic