[OS18+/CHANBAEK] Monster

          ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามีแมทช์บอลนัดสำคัญ แล้วคิดว่ากิจกรรมแบบไหนกันที่จะดึงดูดให้บุรุษมากมายมารวมตัวและร่วมส่งเสียงโห่ร้องก้องตึกเพดานต่ำที่แบ่งออกเป็นสองชั้น …ด้านล่างเต็มไปด้วยผู้คนซึ่งยืนอัดแน่นและเบียดเสียดล้อมรอบกรงเหล็กเป็นวงกลม ทุกสายตาทำเหมือนกำลังชมสัตว์ดุร้ายที่ถูกขังไว้แล้วเชียร์ให้มันสู้กันเองอย่างดุเดือด

ไม่ใช่ทุกคนที่กลัวเลือดและคนบางประเภทก็โปรดปรานกลิ่นเลือดถึงขั้นต้องดั้นด้น เดินชนไหล่ใครต่อใครเพื่อให้ได้ยืนติดชิดขอบสนามเอามือจับซี่กรงเหล็กดัดด้วยความลุ้นระทึก

เพราะวัยคึกคะนองชอบการเตะต่อยอยู่เป็นทุน ชายวัยกลางคนเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้สนามประลองใต้ดินแห่งนี้มีเงินหมุนเวียนตลอดเวลา ภายใต้พื้นฐานที่ว่าล้วนชื่นชอบความรุนแรงเหมือนกันหมด   

            “น่าเบื่อ…”  แต่จะยกเว้นไว้ก็คนหนึ่งที่ไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่าชอบหรือหลงใหล แต่มันเหมือนเป็นกิจวัตรยามไม่มีอะไรจะทำของพวกมีเงินเหลือใช้ คล้ายๆกับการนั่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน และไม่ได้มีอาการตื่นตาเวลาดูสารคดีสัตว์โลกชกหรือต่อยตีกันจนเลือดตกยางออก

            ดวงตาเฉียวจ้องมองการะประลองที่อยู่ด้านล่างจากชั้นสองพลางถอนหายใจหน่าย โดยไม่จำเป็นต้องรอให้รู้ผลแพ้ชนะ พยอนแบคฮยอนกล้าฟันธงได้เลยว่าก็ต้องเป็นคนหน้าเก่าที่จัดการพวกอยากเข้ามาลองของจนปางตาย ใครจะมาล้มแชมป์หลายสมัยได้กันล่ะจริงไหม  

แล้วก็เพราะว่ารู้อยู่ก่อนแล้วว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ สีหน้าเย่อหยิ่งเลยยิ่งฉายแววหงุดหงิด นัยน์ตาติดชอบมองคนอื่นด้วยความดูแคลนเบือนจากภาพตรงหน้า  “ฉันจะกลับแล้ว” 

ขาที่ไขว้ภายใต้กางเกงขายาวรัดรูปสีดำตะวัดคลายขณะบอกกล่าวผู้ติดตามที่ก้มคำนับรอคำสั่งอย่างเคารพ ร่างบางลุกขึ้นยืนพอดีกับตอนที่การต่อสู้ภายในกรงจบลงพร้อมกับเสียงโหวกเหวกโวยวาย สงสัยไม่พ้นแพ้พนันเพราะดันเลือกข้างว่าเด็กใหม่จะเอาชนะคนเก่าคนแก่ได้ ก่อนจะมีเสียงตามสายประกาศให้ใจเย็นๆกันก่อน เสียงไมค์หอนลากยาวทำให้ทุกคนสงบ    

‘ยังมีโอกาสให้แก่มืออีกหนึ่งตานะเหล่านักสู้ทั้งหลาย’  เสียงของชายวัยกลางคนที่คุ้นหูกันดีพยายามพูดปลุกใจพวกที่กำลังรู้สึกหมดหวัง แล้วตามด้วยการสร้างเสียงหัวเราะด้วยประโยคที่มีความชื่นชมผสมกับความเยาะเย้ย  ‘ขอกระซิบเลยว่าผู้ท้าชิงคนใหม่ดูไม่ธรรมดาสักนิด แต่ก็ไม่รู้ว่าจะคิดไปเองหรือเปล่า หรือว่าจะเอาชีวิตมาทิ้งเหมือนรายอื่นกันล่ะเนี่ย ฮ่าๆ…’

เคยมีคนอย่างรู้อย่าลองแล้วก็เห็นไม่รอดสักราย อาจไม่ตายแต่หยอดน้ำข้าวต้มไปหลายวันและถ้าคิดว่าการแตะต่อยเป็นแค่การแสดง อย่างแรกที่อยากถามเลยก็คือทำประกันชีวิตไว้แล้วหรือยัง  ‘พบกับมอนสเตอร์หน้าหล่อ ปาร์คชานยอล!!!’

จากที่เดินอยู่ดีๆแต่คล้ายมีอะไรดลใจให้ชะงัก ร่างบางซึ่งอยู่ตรงกลางของการอารักขาหลุดหัวเราะเพราะฉายาที่ได้ยิน ไหนจะขบขันกับความสิ้นคิดของพวกมือใหม่ที่เลือกวิธีฆ่าตัวตายได้ทรมานดี ริมฝีปากสีแดงแข่งกับสีลูกเชอรี่ขยายเป็นรอยยิ้มหยันพลางเดินฝ่าวงล้อม แบคฮยอนเขยิบรองเท้าก้าวมาลอบยืนมองปฏิกิริยาของเจ้าของฉายามอนสเตอร์หน้าหล่อ

และเพราะว่าชายหนุ่มที่ย้อมสีผมแดงสดหน้าตาดีจริงสมดั่งฉายา เปลือกตาอาบไปด้วยอายชาโดว์จึงขยับขยาย รู้สึกสนอกสนใจท่าทีไม่กลัวใครแต่คำพูดคำจาก็ยังเอ่ยในทางตรงกันข้าม พูดเยียดหยามไว้ก่อนตามประสาคนไม่ชอบยกยอปอปั้นใคร  “ยกแรกก็ไม่น่ารอดแล้วมั้ง”

เสียงสัญญาณสั่งให้เริ่มวาดลวดลายแทบกลืนหายไปกับเสียงฝูงชนที่กู่ร้องก้องเพดานแล้วตามด้วยเสียงหมัดหวนกับอากาศ ขาดไปไม่กี่เซ็นกำปั้นของคนหน้าตาโดดเด่นก็เกือบจะได้สัมผัสใบหน้ารุ่นเก๊าที่ออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงขณะทำสัญญาณมือขอเสียงเชียร์จากผู้ชม

ทำเป็นข่มด้วยพวกที่เยอะกว่า แต่ว่าเจ้าของความสูงร้อยแปดสิบกว่าก็ไม่ได้แตกตื่นหรือตระหนกแต่อย่างใด มือใหญ่ทำแค่ถอดเสื้อยืดออกจากร่างกายจนได้เสียงเชียร์เพิ่มจากผู้หญิงที่แฝงตัวชมการต่อสู้อยู่ในกลุ่มผู้ชาย โอ้อวดลายสักมีพยัคฆ์คำรามตรงบริเวณแผงอก

แล้วการเริ่มชกอย่างจริงๆจังๆก็บังเกิดในวินาทีถัดมา อยากสาธยายว่าใช้ไปกี่ท่วงท่าแต่เกรงว่าจะกินเนื้อหา งั้นเอาเป็นว่าจากที่ไม่เคยมีคนลูบคมแชมป์เก่าได้แต่ปาร์คชานยอลคือคนแรกที่ทำลายประวัติศาสตร์ ฝ่าเท้าใหญ่ยันเข้าที่หน้าอกแข็งของคู่ต่อสู้อย่างจัง จนทำให้แผ่นหลังหนากระแทกเข้ากับกรงเหล็ก เด็กใหม่สร้างความงวยงงและทำให้เกิดเสียงเงียบไปชั่วขณะ

อย่าว่าแต่คนในบริเวณชั้นล่าง ขนาดแบคฮยอนที่อยู่บนชั้นสองยังเผลอกัดริมฝีปากอย่างลืมตัวยามเกิดความกลัวแทนคนร่างสูงใหญ่ เพราะการโต้ตอบแบบนั้นคงทำให้แชมป์เก่าหัวเสียจนใกล้ระเบิดและพอเดาได้ลางๆเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นนับจากนี้จนไม่อาจทนมองดู

เลือกเบือนสายตาหนีแต่หูก็ยังได้ยินเสียงหมัดอัดกับเนื้อคนเน้นๆ ร่างบางคิดภาพผู้ชายหัวแดงกระเด็นไปกระแทกกับกรงออก อาจจะกำลังสำรอกเลือดทางปากอย่างทุรนทุราย ตะเกียดตะกายอยู่บนพื้นเพื่อจะมีชีวิตรอดหรือกอดขาอ้อนวอดอีกคนว่าอย่าเอาชีวิตไป

บางทีผู้ชายที่จำชื่อได้ลางๆว่าปาร์คชานยอลอาจจะนอนหมดสติไปแล้วก็เป็นได้ แต่แบคฮยอนก็ต้องปรับเปลี่ยนภาพในจินตนาการซะใหม่หลังได้ยินเสียงเชียร์เรียกชื่อคนฉายาหน้าหล่อดังกระหึ่ม ทุกคนในบริเวณแปรพรรคและลืมไปเลยว่าใครเคยเป็นแชมป์หลายสมัย    

แถมคนที่กำลังหายใจรวยรินดูจะกลายเป็นฝ่ายคนเจนสนามประลองซะมากกว่า ร่างบางหันกลับมาเห็นเต็มสองนัยน์ตาตอนร่างสูงใหญ่ฮุกหมัดซ้ายปล่อยหมัดขวาอย่างหนักหน่วง

ชายหนุ่มฟาดงวงฟาดงาเหมือนกับว่าโกรธแสนโกรธมาจากไหน กิริยาคล้ายต้องการใช้คู่ต่อสู้ตรงหน้าเป็นที่ระบายอารมณ์ กำปั้นหนักชกอีกคนล้มแล้วดูการพยายามลุกขึ้นยืนด้วยสายตาเวทนา แม้ว่าจะมีแผลเลือดออกบนใบหน้าแต่ว่ายังยิ้มแย้มได้

หลังมือใหญ่เช็ดเลือดที่ไหลข้างมุมปากลากเลยไปถึงบริเวณแก้มและหลบแทบจะทันทีที่อีกคนไม่คิดเดินดูเชิงแต่เลือกโถมเข้าหา ดันเข้ามาจนหลังกว้างปะทะกรงเหล็กดัดแล้วเกิดการต่างฝ่ายต่างดัน ใช้โอกาสในระยะประชิดซัดหมัดใส่หน้า หน้าหันซ้ายขวาคนละทีสองที

มีเลือดออกกันอีกคนละแผลสองแผลและมันค่อนข้างชุลมุนเกินบรรยาย จากใกล้เปลี่ยนเป็นกระเด็นไปไกลและอาศัยฝ่ายตรงข้ามกำลังยืนมึน โงนเงนเห็นดาวกะพริบเป็นรอยดวง เด็กใหม่แค่ในนามสอยอีกคนให้ร่วงด้วยการต่อยเข้าที่ชายโครงอย่างแรง

ชานยอลเริ่มทำให้ทุกคนไม่แปลกใจว่าทำไมถึงได้ฉายามอนสเตอร์มา ลองใครได้เจอความป่าเถื่อนที่ตามมากระทืบซ้ำจนตับไตไส้พุงสะเทือนก็ต้องเรียกชายหนุ่มว่าปีศาจร้าย

แถมจะมีคนหน้าใหม่สักกี่รายกันที่กล้ายังถุยน้ำลายปนน้ำเลือดรดบนร่างคนนอนหมอบกับผืนผ้าใบ แล้วทุกคนก็ไม่ได้ห้ามแต่กับส่งเสริม สนามประลองเริ่มด้วยความผิดกฎหมายเพราะฉะนั้นย่อมไม่มีกฎตายตัว

ยามที่รองเท้าหนังหุ้มข้อยกขึ้นหยิบหัวคนนอนสลบโดยไม่สนเรื่องอายุว่าใครมาก่อนมาหลัง เสียงเชียร์ดังลั่นก็บังเกิดพร้อมกับมีสาวสวยหุ่นอวบอั๋นเสื้อผ้ามันรัดตามร่างกายเดินเข้ามาในกรงเหล็กดัดก่อนขออนุญาตยกแขนปาร์คชานยอลขึ้นเพื่อประกาศว่าใครเป็นผู้ชนะ   

ริมฝีปากหนาขยับแสยะยิ้มร้ายและเดินไปรอบๆตามการชักนำยามหญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อยพาเดินโชว์ตัวและท่ามกลางเรียกชื่อปาร์คชานยอลซ้ำๆตะโกนย้ำๆจนกลายเป็นเสียงเดียวกัน คนยืนดูจากชั้นสองเองก็เป็นหนึ่งในคนที่ร่วมตบมือแสดงความดีใจพอเป็นพิธี ร่างบางยังรักษาท่าทีแม้ว่าภายในจิตใต้สำนึกจะมีอาการเนื้อเต้นตอนดวงตากลมคู่นั้นแหงนขึ้นมาเห็น

เหมือนจะเป็นแค่ช่วงเสี้ยววินาทีด้วยซ้ำที่คนอยู่ต่างชั้นทำความรู้จักกันผ่านสายตาที่ส่อประกายประหลาด ก่อนผู้ชนะจะหันไปรับการหอมแก้มจากหญิงสาวและมีชื่อขึ้นทำเนียบลำดับ ชานยอลลบคำสบประมาทว่าเด็กใหม่ กลายเป็นแชมป์ประจำสนามภายในชั่วข้ามคืน

ร่างสูงยืนท่ามกลางเสียงชื่นชม ผมสีแดงยิ่งเด่นเมื่อแสงไฟสปอร์ตไลท์สาดใส่ เห็นกระทั่งคราบไคลของเหงื่อรวมถึงบาดแผลช้ำหน้าแดงเป็นจ้ำ และทั้งๆที่สภาพก็ไม่ได้ต่างไปจากซากศพเดินได้ แถมเลือดก็ไหล แต่ไม่รู้ทำไมแบคฮยอนถึงคิดว่าชายหนุ่มช่างดูมีเสน่ห์ร้ายกาจ

เป็นความอันตรายที่น่าลิ้มลอง… นอกจากใบหน้ามอมๆ ดวงตาโฉบเฉียวยังลอบมองสัดส่วนร่างกายวัยยังหนุ่มยังแน่น จดจ้องมองช่วงท่อนแขนใหญ่แล้วเผลอคิดไปว่าถ้าถูกกอดรัดด้วยกล้ามแขนขนาดนี้จะอึดอัดสักแค่ไหน ระหว่างทรมานกับชอบใจจะรู้สึกอะไรมากกว่ากัน

ร่างบางขนลุกชันเมื่อจินตนาการถึงเรื่องลามกเกินขอบเขตและเป็นเวลาเดียวกับที่ชานยอลเงยหน้าขึ้นมองอย่างกับรู้ว่ามีคนกำลังเล้าโลมผ่านทางความคิด ชายหนุ่มทำสีหน้าเหมือนได้ยินทุกประโยคที่คนบนชั้นสองพึงอยากกระทำ หลุดขำแล้วยักยิ้มกลับให้เล็กน้อย

ส่วนแบคฮยอนก็กดมุมปากคืนหน่อยๆขณะเล่นสายตุ้มหูที่ห้อยระโยงระยางอย่างกับสาวน้อยผู้แสนเขินอาย …แต่เป็นใครก็มองออกว่าทั้งสองคนร้ายด้วยกันทั้งคู่  

อยู่ที่ว่าจะแสดงออกมาในแง่ไหน ร่างบางแค่ใช้สมองเล็กๆน้อยๆประกอบกับความเป็นเจ้านาย เมื่อเดินตามลูกน้องของพ่อออกมาถึงรถที่เตรียมการไว้อย่างเรียบร้อย บอดี้การ์ดคอยให้คุณหนูพยอนก้าวขึ้นรถแต่คนเป็นนายกับพูดขึ้นมาหน้าตาเฉยว่าลืมของไว้ข้างใน 

“ของที่คุณหนูลืมคืออะไรครับ เดี๋ยวผมกลับเข้าไปเอามาให้เอง”    

“ไม่ล่ะ ฉันเข้าไปเอาเองดีกว่า บอกไปนายก็ไม่รู้หรอก”  แบคฮยอนปัดมือปัดไม้ไล่อีกคนให้หลบจากทางเดินและยังเดินไปได้ไม่ไกลก็หันกลับมาย้ำนักหนาว่าอย่าตามเข้าไปเด็ดขาด

คุณหนูที่ต้องการหาของด้วยตัวเองอย่างเงียบๆเหยียบย่างเข้ามาในบริเวณตัวตึกมืดๆอย่างระมัดระวัง โชคดีที่ประตูด้านหน้าไม่ได้ถูกล็อกจากข้างใน เลยถือวิสาสะเปิดแล้วค่อยสอดร่างเข้าไปก่อนจะปิดประตูไล่หลังตามอย่างแผ่วเบา เข้ามายืนเดียวดายภายในพื้นที่โล่งกว้าง

บริเวณชั้นล่างยิ่งดูกว้างขวางเมื่อทุกคนกลับออกไปจนหมดและเหลือแค่คนๆเดียวกับกรงเหล็กดัดหนึ่งหลังที่ตั้งอยู่ตรงกลางลานขณะถูกสาดด้วยแสงสปอร์ตไลท์จนทำให้มันยิ่งดูมีมนต์ขลังแปลกๆ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ร่างบางยอมแบกหน้าอย่างมั่นใจเข้ามาด้านใน

เพราะจริงๆแล้วก็มีความเป็นไปได้สูงที่จะหน้าแตกหลังคิดไปเองฝ่ายเดียว ยิ่งเหลียวมองซ้ายแลขวา พยายามสอดส่ายสายตาหาบางอย่างภายใต้บรรยากาศสลัวๆแต่แล้วกับไม่พบเจออะไร แบคฮยอนเลยถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เวลาผิดหวังสีหน้าจะมุ่ยขึ้นทันตา  

“นึกว่าจะกลับไปกันหมดแล้วซะอีก”  น้ำเสียงทุ้มที่ดังขึ้นอย่างชัดถ้อยชัดคำถ้าเป็นตามเวลาอื่นก็คงฟังดูปกติ แต่พอดีก่อนหน้านี้ในบริเวณมันมีแต่ความเงียบเชียบ แถมคนพูดก็ดันเดินเหยียบย่างเข้ามาใกล้โดยไม่ให้สุ่มให้เสียง ไม่แปลกที่ร่างบางจะออกอาการสะดุ้งตกใจ

แบคฮยอนหันร่างกายกลับหลังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับดวงตาเสือที่ประทับอยู่บนแผงอกกว้างอย่างจัง แล้วเมื่อได้ลองยืนอยู่ในพื้นที่เรียบเสมอกัน ขนาดตัวของคนสองคนยิ่งปรากฏความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด คนความสูงน้อยกว่าต้องงัดปลายคางขึ้นเวลาจะสนทนา      

“ฉันแค่เข้ามาหาของ”   

“ลืมไว้?”

“ก็ไม่เชิง” 

ปาร์คชานยอลแค่ยักไหล่ให้ร่างบางหลังได้ยินประโยคสวนตอบทันควัน ก่อนหันมาให้ความสนใจกับการเช็ดหน้าเช็ดตา เผอิญว่าเมื่อกี้เพิ่งล้างหน้าแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเปลือยครึ่งบน และไม่คิดว่าจะเจอคนยืนทำท่าลับๆล่อๆ แล้วพอเห็นว่าเป็นใคร…  

“อะไรล่ะ จะได้ช่วยหา”  ชายหนุ่มรีบหยิบยื่นความมีน้ำใจตามประสาคนหวังว่าจะได้อะไรตอบแทนสักนิดสักหน่อย สักเล็กน้อยก็ยังดีแต่ดูเหมือนว่าคืนนี้จะมีการแจกรางวัลใหญ่

ตอนแรกนึกว่าหูแว่วได้ยินเสียงเสื้อผ้าขยับ แต่ดวงตาคู่กลมก็ทันมองตามกางเกงรัดรูปที่ถูกรูดลงจากช่วงขา ใบหน้าดูดีแต่รอยแผลสดเงยขึ้นราวกับจะถามว่าหมายความว่าไง             

“ก่อนลูกน้องพ่อฉันจะพังประตูเข้ามา นายมีเวลาไม่มากนักหรอกนะ”  แบคฮยอนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองแค่สองสามเม็ดพร้อมเป็นฝ่ายเดินเข้าหาก่อน เลือกจะวางฝ่ามือบนท่อนแขนหนาแล้วทำเรื่องหน้าอายชนิดขายขี้หน้าทั้งตระกูล ดึกแล้วก็ต้องดูดนมก่อนนอนจริงไหม

ภายในเวลาจำกัดถ้าให้มัวแต่อารัมภบทมีหวังอดกันพอดี ร่างบางก็เลยตัดสินใจที่จะเล้าโลมจุดอ่อนไหว ปลายลิ้นละเลงลงบนตุ่มไตโดยไม่คิดขออนุญาตเจ้าของร่างกายสักนิด

ถือสิทธิ์กลืนกินเข้าปาก ง้างปลายฟันกัดแล้วบดขยี้จนคนที่ยืนเป็นพระอิฐประปูน รู้สึกว่ามีบางส่วนในร่างกายนูนขึ้นผิดปกติ ซึ่งเป็นธรรมดาของเวลาที่เกิดอารมณ์ร่วมกับสิ่งเร้า

ชานยอลพยายามหายใจเข้าออกแต่มันไม่ได้ผล… ส่วนคนร่างบางจะรู้ไหมว่ากำลังปลุกปีศาจร้ายให้ตื่นจากการหลับใหล แล้วไม่ใช่แค่การดูดดุนตุ่มไตให้เกิดเสียงดัง มือเรียวยังสอดเข้าในกางเกงขายาวโหลดต่ำ เคลื่อนฝ่ามือเข้าสู่เสื้อผ้าชั้นในสุดแล้วหยุดเมื่อเจอสิ่งที่ตามหา

จะอะไรซะอีกล่ะถ้าไม่ใช่แก่นกายที่ขยายสู้มือทันที แล้วลงมือบีบสลับคลายเป็นเหตุให้สีหน้าชายหนุ่มเริ่มคร่ำเครียด ง่ามนิ้วเรียวเบียดกับเนื้อหนังที่แข็งปั๊กอย่างกับหลอมด้วยอลูมิเนียม กระทั่งความเงียบถูกทำลายด้วยการถามคำถามย้ำ

น้ำเสียงทุ่มต่ำกระซิบข้างขมับว่าเราเหลือเวลาไม่มากแล้วใช่ไหม

แบคฮยอนเงยหน้าจ้องตาแล้วขยับริมฝีปากเบาๆว่าใช่ แล้วไม่กี่นาทีให้หลังก็อย่างกับมีการต่อสู้กันอีกรอบในกรงเหล็กดัด คู่ต่อสู้สองคนฟัดกันนัว จนหัวและแผ่นหลังบางกระแทกเข้ากับลูกกรงอย่างจัง แล้วยังไม่วายถูกต้อน ท่อนแขนใหญ่กักบริเวณร่างบางระหว่างก้มหน้าลงซุกไซ้พวงแก้ม แนบริมฝีปากหนากับผิวหน้า เรียกว่ายาน้ำลายไปทั่วบริเวณที่เป็นผิวหนัง

ริมฝีปากแห้งกรานไม่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง แกล้งจูบปากอิ่มแล้วชิ่งหนี หลอกให้อยากแล้วจากไป วนริมฝีปากขึ้นดูดดุนใบหูขาวและเข้างับสายคล้องระโยงระยางแกล้งกัดต่างหูแล้วดึง ทะลึ่งทะเล้นพลางยิ้มเย็นเมื่อเห็นร่างบางเผลอทำสีหน้าเหมือนชอบอกชอบใจ

ร่างบางแบไต๋ว่าแอบนิยมชมชอบความเจ็บปวดและรักความรวดเร็วมากกว่าความพิรี้พิไร หลังจากปล่อยให้ลิ้นใหญ่ลากผ่านหน้าแก้มและเล่นสกปรก ลีลาไม่ยอมวกมาจูบริมฝีปากแดงอย่างจริงๆจังๆ คำสั่งเด็ดขาดกำลังจะหลุดออกจากปากที่อ้าค้างแต่ยังไม่ทันเอ่ย สงสัยชายหนุ่มคงเคยเป็นหมอเดา เข้าประกบปากถูกจังหวะพอดีก่อนที่ปากแดงจะงับตอบ  

แล้วลอบมีความสัมพันธ์รุนแรงในโพรงปาก

อาจเพราะแบคฮยอนห่างหายจากการร่วมรักหลังจากไม่เจอคนถูกใจและอาจเป็นโชคร้ายหรือโชคดีของชานยอลที่หลังล้มแชมป์ได้ก็เพิ่งจะปฏิเสธสาวทรงโตไป ดังนั้นอะไรๆที่อยากทำและเก็บกักไว้เลยเอามาปล่อย ณ เวลานี้ แถมต่างคนต่างทวีความรุนแรงจะแข่งกันปรนเปรอ

ต่างฝ่ายต่างสมองเบลอและไม่เหลือพื้นที่ว่างให้เหตุผลได้อาศัย ภายในกะโหลกหนามีแต่ภาพท่วงท่าที่ต้องการจะทำกับอีกคนไปจนว่าต้องการให้อีกคนกระทำกับตนอย่างไร  

ชายหนุ่มใช้งานลิ้นให้เกิดประโยชน์สูงสุด ไม่ได้หยุดแค่ที่จูบดูดดื่มจนลืมว่าต้องหายใจ อะไรงับได้ปากหนาก็งับสลับกับสร้างร่องรอย ไม่ได้ค่อยๆกรีดด้วยปลายฟันแต่กัดจนจมเขี้ยวขณะร่างบางเดี๋ยวหลับตาเดี๋ยวลืมตา รู้สึกกระสันเหมือนคนอยากยาถ้าไม่ได้ถอนคงตาย  

แล้วแบคฮยอนก็ไม่ได้บอกให้ชายหนุ่มหยุดเมื่อรู้สึกเจ็บพลางแนะนำให้ทำมากกว่าแค่เล็มผิวเหมือนวัวเล็มหญ้า ร่างบางเอนเอียงใบหน้าให้ปลายจมูกโด่งดอมดมซอกคอได้ถนัด แต่ไม่ทันจินตนาการว่าจะโดนอะไรต่อ พอโดนขย้ำหน้าอกเข้าหน่อยก็ลืมหมดทุกอย่าง

ลืมกระทั่งวิธีหายใจอย่างช้าๆ ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าในสาบเสื้อที่แหวกออกก่อนจะลอกเปลือกนอกด้วยความรำคาญ จัดการร่นเสื้อตัวเกะกะลงจากหัวไหล่ขาวแล้วเข้าโจมตีเหมือนตอนที่บุกสู้กับรุ่นเก๊า แต่คราวนี้เปลี่ยนวิธีไม่ได้ใช้หมัด มือใหญ่งัดน้องชายออกมานอกกางเกงระหว่างละเลงน้ำลายปัดป่ายลิ้นบนตุ่มไตเต่งขณะเกรงมือช่วยตัวเองไปด้วย

และด้วยหน้าที่ถึงสองอย่างที่ชายหนุ่มกำลังลงมือทำ คนเรายามเดือดร้อนก็ต้องรู้จักช่วยกันไว้ ดังนั้นมือเรียวจึงขันอาสารับหน้าที่สาวอวัยวะใหญ่ แม้มองไม่เห็นแต่สัมผัสเน้นๆเฟ้นเหมือนบีบดินน้ำมัน แต่ต่างตรงที่แก่นกายไม่เสียรูปร่าง อีกทั้งยังพองจนร่างบางต้องจับสองมือ

จับให้มั่นแล้วคาดคั้นจนร้องห่มร้องไห้ ชานยอลแตกคามือร่างบางแต่ยังไม่สุดเท่าที่ควร ดังนั้นงานบริการแบบด่วนๆเลยต้องมา แบคฮยอนลดตัวลงนั่งบนขาต่อหน้าอวัยวะเพศที่ชี้หน้าอย่างเสียมารยาท จนจำต้องถูกดัดสันดาน ร่างบางอาจไม่ใช่ประเภทยอมก้มหัวให้ใครแต่ในทุกๆเรื่องย่อมมีข้อยกเว้น อย่างเช่นเพราะรู้สึกถูกใจมากๆขึ้นมา ยอมลดตัวก็เพราะว่าชอบ

ปากที่อ้ากว้างไม่เหลือช่วงว่างหลวมยามยอมครอบครองของร้อน ปล่อยท่อนแก่นกายดันผนังในลำคอจนรู้สึกอึดอัด ถ้าอมแช่ค้างไว้นานอาจมีการขาดอากาศตาย ภายในช่วงเวลาจำกัดปลายฟันขาวเริ่มต้นขูดผิวหนังให้รู้สึกพอหวิวๆ แล้วค่อยแสดงอาการว่าหิวฮอทดอกจนออกนอกหน้า ยึดขายาวไว้เป็นหลักระหว่างเคลื่อนขอบปากเข้าออกอย่างเป็นจังหวะจะโคน

            แล้วยามโดนปรนนิบัติชานยอลถึงกับไปไม่เป็นชั่วขณะ เผยอปากอ้าและหลับตาดื่มด่ำกับความเสียวซ่านก่อนปล่อยมือจากกรงเหล็กที่ใช้ค้ำยัน ฝ่ามือใหญ่หันมาลูบเส้นผมลื่นของร่างบางเล่นไปพลางๆแล้วตัดสินใจดึงรั้งเส้นผมอย่างแรง จนแบคฮยอนจำต้องเงยหน้า

ร่างบางปรือนัยน์ตาเยิ้มมองคนยืนเหนือกว่าทั้งที่ยังอ้าปากอมอวัยวะเพศ ก่อนเนื้อตัวบางจะเอนไปทางด้านหลังเมื่อชายหนุ่มอยากควบคุมการขยับเขยื้อนเองอย่างใจร้อน ท่อนแก่นกายสอดใส่โพรงปากเล็กอย่างหนักหน่วง ส่วนปลายล้วงลึกจนคนรองรับส่งเสียงอืออ้า

ใบหน้าเนียนของแบคฮยอนผิดรูปผิดร่างระหว่างสังเกตเห็นรอยนูนที่เดี๋ยวดันแก้มซ้ายเดี๋ยวย้ายไปดันแก้มขวา จนนึกว่าอวัยวะเพศชายกลายเป็นสิ่งมีชีวิต มันดิ้นรนและคดตัวอยู่ในโพรงปากยากจะหยุด ขณะมีเพียงวิธีเดียวที่จะทำให้หมดแรงก็คือดูดกลับจนแก้มตอบ

แบคฮยอนก็แค่หวังว่าอีกคนจะชอบแล้วก็ได้คำตอบกลับเป็นน้ำหนืดที่ไหลปนกับน้ำลาย น้ำกามล็อตใหม่ผลิตและจัดส่งรวดเร็วทันใจ ไหลย้อยจากมุมปากและไหลหลากเมื่อริมฝีปากแดงคายสิ่งที่เคยอมไว้ ก่อนจะได้มือใหญ่ช่วยฉุดยื้อยุดขึ้นมาจากพื้นเพื่อจูบแลกน้ำลาย

ซึ่งถ้าทำแค่อย่างเดียวมันจะน่าเสียดายเวลา ขณะหลับหูหลับตาบดจูบ ฝ่ามือใหญ่ลูบเนื้อก้นนิ่มแล้วบีบซ้ำๆขย้ำและทำให้เจ้าของร่างยืนไม่เป็นสุข ลุกลี้ลุกลนกระทั่งชะงักไปเมื่อก้านนิ้วมือชายหาจุดไวสัมผัสเจอแล้วใช้ทีเผลอสอดแทรกแยงความยาวหายเข้าไปกับแก้มก้น

ร่างบางอดทนไม่กรีดร้องไม่ได้อีกต่อไป ครางเสียงขาดๆหายๆระหว่างเข้าใจว่ามีนิ้วมากกว่าหนึ่งอยู่ในร่างกายและเคลื่อนไหวภายในช่องแคบเพื่อขยับขยาย อย่างน้อยก็เพื่อให้เกิดน้ำหล่อเลี้ยง จนเมื่อลมหายใจกระเส่าเป่าลดปลายคางคม จูบซับแล้วออดอ้อนเสียงหวาน

แทบจะทันทีร่างบางถูกพลิกตัวหันกลับและยามนิ้วหลุดหายไปแน่นอนว่าเกิดอาการใจหวิวและสั่น แต่ไม่นานก็ถูกทดแทนด้วยของที่ใหญ่เป็นสองเท่า ยัดเยียดจะเอาเข้าจนสุดความยาวอย่างดันทุรังขณะรั้งเอวคอดไว้ให้อยู่กับที่ อย่าได้หนีเพราะเกิดหวาดกลัวกับขนาดแก่นกาย

และในยามที่แข้งขาแทบยืนไม่ไหว ลูกกรงเป็นหลักแหล่งสุดท้ายในการยึด แบคฮยอนคว้ากรงเหล็กยามสะโพกสอบเริ่มขยับด้วยจังหวะยืดยาดและเชื่องช้า พร้อมทั้งหลับตาเมื่อแสงสปอร์ตไลท์ส่อง ท่าทีผยองเปลี่ยนเป็นเด็กน้อยวัยไร้เดียงสา รู้สึกยังไงก็พูดออกมาจนหมด

ใบหน้าแดงระเรื่อเสียทรงอีกครั้งตอนที่จังหวะเนิบนาบถึงจุดเปลี่ยน ร่างบางรู้สึกเวียนเศียรเวียนเกล้าเมื่อร่างกายเหมือนกำลังถูกเขย่าโดยเงื้อมมือชายหนุ่มที่ทุ่มแรงเขยื้อนบั้นเอวไม่ยั้ง มือใหญ่หนึ่งข้างรั้งเอวคอดเข้าหาแล้วขยับสะโพกสวนตอบไม่มีหยุด มืออีกข้างตบตูดขาวระหว่างเคลื่อนแก่นกายเข้าออกตามใจ เข้าให้ลึกแล้วกระแทกถี่ๆ เหมือนมีพลังพิเศษถึงล่วงรู้ว่าร่างบางชอบแบบไหน ชานยอลจัดให้ตามความพึงพอใจ เสนอเมนูพิเศษใส่ไข่สองฟอง

คนฉายามอนสเตอร์หน้าหล่อกำลังพาอีกคนท่องโลกอันแสนป่าเถื่อน ยิ่งเลือดในกายร้อนมากขึ้นเท่าไหร่ก็ต้องหาทางระบายออกด้วยวิธีการที่เร้าร้อนกว่า แล้วบั้นท้ายตรงหน้าก็คืออวัยวะที่ถูกเลือก โดดเด่นเข้าตากรรมการ แถมยังสามารถเคลื่อนสวนสู้แก่นกายได้เป็นพักๆ 

ชายหนุ่มตบแก้มก้นอย่างแรงเพื่อจะเร่งให้ลองพยายามมากกว่านี้หน่อย ฝ่ามือใหญ่ตบอีกครั้งบนเนื้อก้นย้อนๆข้างเดิมจนเกิดรอยนิ้ว แล้วความเจ็บปวดปนทรมานก็ส่งผลให้แบคฮยอนคิ้วขมวดไม่ยอมคลาย ตอนคนด้านหลังเปิดโอกาสให้โชว์ฝีมือมีหรือจะยอมแพ้ง่ายๆ

ร่างบางแสดงให้อีกคนที่หยุดยืนดูประจักษ์แก่สายตาด้วยการขยับช้าๆค่อยเป็นค่อยไป ช่องว่างคับแคบกลืนกินความใหญ่จนสุดโคน เนื้อก้นชนกับหน้าท้องแข็งด้วยจังหวะสม่ำเสมอ ขณะถ้าเจอกระตุ้นด้วยการตีก้น คนหายใจหอบจนไหปลาร้าบุ๋มจะเผลอกรีดร้องเสียงหลง

ดูท่าในไม่ช้าร่างบางก็คงจะถึงฝั่งฝันก่อน แต่ตอนขยับบั้นท้ายอย่างลื่นไหล อุปสรรคใหญ่ก็เข้ามาแทรกแซง ชานยอลยแย่งหน้าที่ผู้นำในการขับเคลื่อนไปซะเฉยๆ แถมโดยไม่เอ่ยเตือนอีกต่างหาก แล้วกลับมาเขยื้อนอย่างหนักหน่วงจนคนโดนกระทำไม่ทันได้เตรียมใจ

แบคฮยอนตัวไหวโยกหน้าอกเบียดกับกรงเหล็กเพราะแรงส่งที่เกินจะต้านทาน พยายามกัดฟันไม่ร้องแต่เพราะอีกคนต้องการกลั่นแกล้ง แทงแล้วถอนจนสุด ทำเอาร่างบางแทบขาทรุดเมื่อสอดใส่แก่นกายคืนเต็มความยาว ก่อนกระแทกเข้ามากว่าออกไม่บันยะบันยั้ง

จนร่างบางเกิดการหลั่งก่อนจริงๆตามคาด แล้วหอบหายใจเหมือนปลาขาดน้ำ อ้าปากพะงาบๆ หลับตางับเหล็กดัดขณะลอบกลืนน้ำลาย คนเสร็จก่อนขาเปลี้ยจนยืนแทบไม่ไหวแต่คนยังไม่เสร็จก็ไม่ได้เห็นใจหรือสงสาร ชานยอลพลิกร่างบางให้หันกลับมาเผชิญหน้าแล้วช้อนข้อพับขาขาวข้างหนึ่งด้วยท่อนแขน ปากหนาก้มลงบดเบียดกับปากแดงที่แหงนจะให้จูบให้ได้ 

โดยไม่ลืมสอดอวัยวะเพศกลับเข้าไปในช่องทางชื่นแฉะอีกครั้งขณะรั้งร่างกายขาวด้วยวงแขนอีกข้างเข้ามากกกอด แล้วตอนต้องยืนอยู่ด้วยขาข้างเดียว แบคฮยอนเกาะเกี่ยวบ่ากว้างกระทั่งร่างถูกทำให้สั่นเกินทนจึงรีบยกมือคล่องลำคอคนคำรามเสียงต่ำสลับกับสบถเป็นช่วงๆ

ชานยอลไม่ห่วงภาพลักษณ์แต่ยังคงรักษาความเป็นนักสู้ได้อย่างเหนียวแน่น โชว์ความแข็งแรงด้วยการปล่อยแขนจากข้อพับขาชื่นเหงื่อ และเมื่อร่างบางได้ยืนด้วยสองขาก็กับโดนอุ้มขึ้นลอยจากพื้นทั้งที่แก่นกายใหญ่ยังคาคับช่องทาง แล้วต่างฝ่ายต่างซุกไซ้ร่างกายกันและกัน 

ฟันคมงับไหล่ ปากบวมเจ่อไล้จูบขมับที่ซึมไปด้วยเหงื่อร้อนๆ ก่อนจะได้ยินเสียงอ่อนเสียงหวาน รอมาตั้งนานกว่าจะยอมเรียกชื่อและมันก็คือประโยคเดียวที่แบคฮยอนพูดได้เต็มปาก เพราะหลังจากได้ยินคำว่าปาร์คชานยอลหลุดลอดจากกลีบปากแดง กำลังใจก็ยิ่งมา

ชายหนุ่มช้อนก้นงอนด้วยสองแขนแล้วเดินเข้าหาลูกกรง คงคิดอะไรพิเรนทร์อีกตามเคย แล้วก็ลงเอยตามคาด แผ่นหลังบางถูกดันติดกับเหล็กดัด แบคฮยอนเหมือนจะถนัดอะไรที่ผาดโผนเป็นพิเศษ เห็นหวั่นใจแต่ก็สู้ไม่ถอย ปล่อยมือจากลำคอแกร่งแล้วคว้าซี่เหล็กดัดยึดไว้แน่น

ก่อนท่อนแขนที่ควรจะช้อนอยู่ใต้แก้มก้นจะล่นลงสู่ข้อพับขาขาวสองข้าง ซึ่งเหมือนจะยากให้การขยับเขยื้อน แต่แค่ชานยอลเคลื่อนสะโพก คงเป็นเพราะน้ำหนักและยังเรื่องมีแรงโน้มถ่วงเข้ามาเกี่ยวข้อง ช่องทางอ่อนไหวครอบทับแก่นกายทันทีโดยที่ไม่จำเป็นต้องออกแรงถดตัว

ทั้งสองคนมัวเมากับรสกามมากกว่าเก่า เหมือนกระโดดเข้าบ่อโคลนสกปรก ฝ่ามือใหญ่ยกแก้มก้นนิ่มให้ยิ่งสูงขึ้นขณะยืนเขยื้อนสะโพกราวกับเจ้าเข้าทรง โครงสร้างร่ายกายสั่นไปตามแรงที่ใช้ ไม่ต่างจากแบคฮยอนที่ส่ายหน้าพัลวัน ตัวสั่นคลอนขณะร่อนเอวแอ่นหาชายหนุ่ม

ร่างบางพยายามยื่นหน้าจูบคนที่ทำให้รู้สึกเหมือนเกิดแผ่นดินไหวในอก แต่ในจังหวะที่ปากเกือบจะแตะกัน แบคฮยอนรีบหันมองไปทางประตูเมื่อหูได้ยินเสียงเรียกแว่วๆ  

‘คุณหนูครับ! คุณหนู!’ 

แล้วตอนที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม มารผจญก็คือคนของพ่อที่ทุบประตูใหญ่ดังปักๆ แต่ยังผ่านเข้ามาไม่ได้เพราะคนที่ถูกเรียกว่าคุณหนูเป็นฝ่ายล็อกกลอนประตูเองกับมือ คนด้านนอกทำได้แค่ตะโกนจนเสียงดังเล็ดลอดเข้ามาและทำให้สองนัยน์ตาสบผสานกันโดยไม่นัดหมาย

แล้วชายหนุ่มก็ยังมีหน้าทำตามประสงค์ของตัวเอง โดยเร่งจังหวะขับเคลื่อนขึ้นมาหน่อย สารภาพตามตรงเลยว่าใช้แรงไม่น้อย คำว่าค่อยไม่ได้อยู่ในพจนานุกรมเมื่อต้องทำกิจกรรมในร่มผ้าแข่งกับเวลาที่สุดแสนจะสั้น ดันอวัยวะสืบพันธุ์เสียดสีผนังช่องทางที่ยังตอดไม่หยุด

“นะ นาย อือ”

“ชู่ว”  แบคฮยอนจะพูดแต่โดนห้ามและยามเป็นรองก็ได้แต่ทำตาม เก็บงำความสุขสมไว้ในอก กลืนถ้อยคำครวญครางลงคอเพราะไม่อยากให้คนของพ่อได้ยินเสียงน่าสงสัย

แต่ก็ใช่ว่าจะอดทนได้ตลอดรอดฝั่ง ยามร่างกายมันสั่นอย่างรุนแรงและเกินควบคุม มือหนึ่งปลดลงจากเหล็กดัดแล้วขยุ้มและบีบหัวไหล่หนาไว้ ใช้เนื้อหนังชื้นเป็นที่ระบายอารมณ์

ผมหน้าปลิวสะบัด ความรู้สึกกระจัดกระจายเมื่อแก่นกายสวนเข้าแล้วเอาแต่หมกมุ่นกระแทกอยู่แต่กับจุดเดิมๆเหมือนพวกชอบย้ำคิดย้ำทำ ก่อนจะอ้าปากงับตุ่มไตบนหน้าอกบางแล้วครางคำรามด้วยเสียงทุ่มต่ำ จับสะโพกขาวให้อยู่นิ่งๆแล้วยิ่งขยับอย่างหนักหน่วง

ห้วงสุดท้ายใกล้เข้ามา สวรรค์กวักมือเรียกหาแม้ไม่ลืมตาก็เห็น

ก่อนจะเป็นน้ำร้อนระอุที่สาดซัดอยู่ในหว่างขา …แบคฮยอนอ้าปากค้างครางไม่ออก

ส่วนชานยอลบอกได้เลยว่ามีความสุขจนไม่อยากจะถอนสิ่งที่เสียบคาหว่างขาขาวออกเลยสักนิด ขายาวเดินเข้าประชิดตัวร่างบางแล้วกักขังกางมือเกาะกรงเหล็กเป็นอาณาเขต  

แล้วก็ต่างคนต่างเห็นใบหน้ากันและกันเมื่อลืมตาขณะปากหนาก้มลงเล็มริมฝีปากบวมเจ่อ คนฉายามอนสเตอร์หน้าหล่อเจอชกมาสภาพยังยับเยินไม่เท่าหลังเสร็จกิจกาม สภาพคุณหนูผู้จองหองก็เพลียไม่ต่างกัน หวังว่าจะยังพอมีเวลาทันทำอะไรในขั้นตอนการจากลา

จูบอย่างโหยหาและจูบจนกว่าน้ำลายจะแห้งเหือด ได้สัมผัสรสชาติเลือดจากแผลมุมปากของชายหนุ่ม เหมือนถูกดูดลงหลุมดำท่ามกลางเสียงโหวกเหวกโวยวายประตูกำลังจะกลายเป็นซากเมื่อมีคนพยายามจะพังเข้ามา  

“คุณหนู!”  ใช้เวลาไม่นานนักผู้ชายร่างใหญ่ก็พังประตูได้สำเร็จ ก่อนจะเห็นคุณหนูยืนรออยู่ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ไม่ห่างไกลจากที่ประตูไม้ล้มลงนัก 

“ฉันบอกไว้ว่าไง บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าตามมา พวกนายนี่มันน่ารำคาญจริงๆเลยนะ”

“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ พวกเราเรียกตั้งนานแต่คุณหนูไม่ยอมขานตอบ”

“ถอยไปไป ฉันจะกลับแล้ว”

“แล้วของ…”

“ตกลงฉันเป็นเจ้านายหรือแกเป็น?”  สิ้นประโยคประชดประชัน คนได้รับค่าจ้างก็หันร่างเปิดทางให้คุณหนูเดินนำไปก่อน และตอนนั้นคงไม่มีใครทันเห็นแบคฮยอนถอนหายใจขณะแอบกำรอยแยกเสื้อเชิ้ตไว้เพราะไม่รู้กระดุมหลุดหายไปตอนไหนตั้งสองเม็ด 

“ฉันจะกลับวันนี้นะไม่ใช่พรุ่งนี้”  มีความเหวี่ยงเป็นนิสัยและนั่นเป็นเหตุให้บอดี้การ์ดยิ่งรีบกุลีกุจอวิ่งมาเปิดประตูรถให้ทั้งที่ยังมีความสงสัยต่ออะไรหลายๆอย่าง

รวมถึงริมฝีปากบวมๆของคุณหนูที่ขยับต่อว่าอีกว่าชักช้าไม่ได้เรื่อง เลี้ยงเปลื้องเสียข้าวสุกและตามมาด้วยประโยคยืดยาวอีกมากมาย จนไม่มั่นใจว่าเสียงก่นด่ากับเสียงเครื่องยนต์ที่ขับออกไปอะไรจะดังกว่ากัน ก่อนทิ้งไว้แค่กลิ่นควันรถกับคนที่ยังยืนแนบแผ่นหลังกับผนังเย็น

‘ของที่ฉันทำหาย หาให้ได้เมื่อไหร่ช่วยเอามาคืนด้วย’

ชานยอลคิดถึงประโยคสุดท้ายของร่างบางซ้ำไปซ้ำมาขณะหลุดยิ้มขำ เริ่มเจ็บปากขึ้นมาแต่ว่าก็ยังอ้าไม่หุบ รู้สึกชุ่มชื่นหัวใจราวกับคนมีรักแรก สงสัยจะเผลอถูกใจคนแปลกๆที่มาไวไปไว  “แล้วอะไรคือสิ่งที่นายตามหาอยู่ล่ะพยอนแบคฮยอน…”

ก๊อก ก๊อก

‘คุณหนูครับ…บอดี้การ์ดคนใหม่มาถึงแล้วครับ’

คนด้านในที่กำลังเช็ดผมและอยู่ในสภาพสวมชุดคลุมอาบน้ำทำแค่เหลือบมองไปที่บานประตูเล็กน้อยแล้วค่อยออกคำสั่งเพราะอยากให้คนอีกด้านเลิกเคาะประตูห้องนอนสักที 

“ก็บอกให้เข้ามาสิ”  แล้วจากที่ตะโกนโต้ตอบกลับไป แบคฮยอนก็ไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่าการประทินโฉมตัวเอง ก้มหน้าก้มตาทาครีมบำรุงที่ผิวแขน ไม่ยอมแหงนหน้าขึ้นจากร่างกายจนคนที่ยืนอยู่ตรงบานประตูต้องผิวปากให้สัญญาณการมีตัวตน

แล้วคนเป็นนายก็เกือบจะต่อว่าที่กล้าทำเสียมารยาท แต่เมื่อมองผ่านเงาสะท้อนในกระจกอย่างเต็มตา ปากที่ทำท่าจะอ้าบ่นเปลี่ยนเป็นยิ้มจนเห็นเขี้ยวขาวสองข้าง  

ร่างบางรีบกลับหลังหันก่อนจะแอบหยิกตัวเองว่าไม่ได้ฝันไป 

“หาของให้ฉันเจอแล้วเหรอ”

“ก็คิดว่าเจอแล้วนะ”  ชายสวมสูทเต็มยศตอบฉะฉาน

“งั้นไหนล่ะ”

ปาร์ชานยอลไม่ตอบแต่อ้าแขนออกเหมือนจะพรีเซ้นต์ตัวเองด้วยความมั่นใจ …ของที่ร่างบางหาจะเป็นอะไรถ้าไม่ใช่ตน แล้วความหมั่นหน้าของชายหนุ่มก็ทำให้คนยืนมองอยู่เบะปาก อยากปฏิเสธออกไปเหลือเกินว่าไม่ใช่ แต่ก็ขณะเดียวกันก็เป็นฝ่ายวิ่งเข้าใส่แล้วกอดเอวสอบไว้แนบแน่น โดยมีช่วงแขนยาวกอดเอวคอดอีกที รัดจนเหมือนจะบดบี้กระดูกในกาย

“ฉันใช่สิ่งที่นายตามหาจริงๆใช่ไหมล่ะ”

“รู้แล้วยังจะมาถามอีก”  แบคฮยอนเงยคางมองรอยยิ้มที่ฉีกกว้างอย่างหมั่นไส้ แล้วเอียงใบหน้ารับจูบทักทายไม่ได้กินเวลา ฉาบฉวยภายนอกมากกว่าก่อนจะผละออกจากกัน 

“มาเป็นบอดี้การ์ดคนใหม่ของฉันมันไม่ง่ายหรอกนะ”

“อยากรู้จังว่างานที่ให้ทำมันจะหนักสักแค่ไหนกันเชียว”

“นายไม่ได้หลับไม่ได้นอนแน่ปาร์คชานยอล”

“น่ากลัวจัง แต่อย่าลืมสิว่าฉันล้มคนตัวใหญ่กว่านายได้สบายเลยนะ”  กระซิบเสียงแผ่วที่ข้างขมับแล้วก้มลงงับใบหูขาวเบาๆ ก่อนกระเซ้าเย้าแหย่ด้วยประโยคถากถาง  “ผมเกรงว่าคุณหนูจะสลบล้มพับก่อนเสียมากกว่า”

“งั้นลองดูไหมล่ะ”  อ้าปากทีเห็นถึงลิ้นไก่ เห็นไปถึงเจตนารมณ์ยามค่อยๆปลดเครื่องนุ่มห่มออกจากร่าง ระหว่างชายหนุ่มเองก็ปลดเสื้อสูทตัวนอกออกจากตัวอย่างใจเย็น

“ท้าแล้วห้ามคืนคำรู้ไหม คนเป็นเจ้านายควรพูดคำไหนคำนั้น”

           “งั้นเป็นผัวฉันไปตลอด ...ฉันไม่คืนคำอยู่แล้วพ่อมอนสเตอร์หน้าหล่อของฉัน” 

 ***ตุ๊กติ๊กทอร์ค 
          แต่งสนองนี๊ดตัวเองไม่มีอะไรมาก นิมิตทุกอย่างเกิดจากเอ็มวีและเพลงมอนสเตอร์ล้วนๆ ถถถถถถถถ ชอบไม่ชอบยังไง ลองติดแท็กบอกกันได้นะ เป็นกำลังใจให้กัน ฮี่ฮี่ 

hashtag #fcuncenfic