[OS15+/CHANBAEK] Wicked Games (1/3)

อ่านต่อเรื่องยาว https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1585564

[OS18+/CHANBAEK] Free Somebody

            ‘เชี่ยชานยอล! กูมีเรื่องมึงให้ช่วย!’

‘อะไรของมึงวะแม่ง โทรมาดึกๆดื่นๆคนจะหลับจะนอน’

‘น้องกูปวดท้อง มึงช่วยพาน้องกูไปโรงบาลหน่อย’

‘มึงเป็นพี่ ทำไมไม่พามันไปเองล่ะวะ’

‘ไอ้ห่า ลืมแล้วเหรอกูมาปูซาน’

‘ไม่เอา น้องมึงเป็นตุ๊ด กูไม่ชอบ’

‘โหยยย ไอ้เชี่ย ไอ้แบ้กมันเป็นเกย์ไม่ใช่ตุ๊ด’

‘มันก็เหมือนๆกันนั่นแหละ แล้วกูจะบอกอะไรให้นะถ้าน้องมึงมีแรงโทรหามึง ก็ให้มันโทรหารถโรงบาลมารับเองสิ แค่นี้นะ…’

แค่นี้กับผีน่ะสิ! จะบอกเลยนะว่าในโลกใบนี้ไม่มีใครใจบุญสุนทานเท่าปาร์คชานยอลอีกแล้ว ทั้งที่เกลียดตุ๊ดแต๊วเห็นแล้วคันคะเยอตามร่างกายแต่ก็ยังอุตส่าห์ขับรถมาตามที่ตั้งซึ่งเพื่อนสนิทส่งมาให้ทางไลน์พร้อมบอกหมายเลขห้องน้องชายซึ่งไม่รู้ว่าตายไปรึยังเสร็จสับ

“เออ กูมาถึงแล้ว มึงอย่าเร่งได้มั้ยเนี่ย”  ท่อรถตัดควันยังไม่ทันหายเหม็นก็มีเจ้ากรรมนายเวรโทรมาเร่งยิกๆว่าให้รีบจ้ำอ้าวหน่อย  “กูรู้ว่าน้องมึงปวดท้อง แต่มันเป็นผู้ชาย ถ้าอดทนไม่ได้ก็ตายไปซะ”  ไม่ทันถือสายรอฟังคำด่า

แถมเมินเรื่องมารยาทในการล่ำลา ชายหนุ่มแค่เก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงนอนขายาวระหว่างก้าวเดินด้วยจังหวะเอื่อยๆ ไปเรื่อยๆเหมือนไม่ได้ตั้งใจจะมาช่วยคน ก็เคยบอกแล้วว่าเป็นพวกไม่โดนใจผู้ชายใจหญิง สิ่งที่ทำเลยคล้ายๆกำลังประวิงเวลาสุดฤทธิ์

หอพักนักศึกษามีลิฟต์ให้ใช้แต่ดันเลือกเดินขึ้นบันไดหน้าตาเฉย เอ้อระเหยลอยชายจำได้ลางๆว่าชั้นหกก็ยกขาก้าวอย่างไม่เร่งรีบราวกับกลัวเหนื่อย ไม่กลัวเมื่อยแต่กลัวตุ๊ดและที่พูดย่ำๆก็ไม่ใช่อะไร เพราะเคยโดนผู้ชายร่างใหญ่มอมเหล้าจะพาเข้าห้องไปหลอกปล้ำ ทำกันลงคอทั้งที่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ดีนะเพื่อนมาช่วยได้ทันเลยไม่ต้องกลายเป็นผัวตุ๊ดไปตลอดชีวิต

“614…”  มีเวลาร่ำลึกความหลังได้ไม่ทันไร ในที่สุดก็มาหยุดยืนหน้าห้องน้องเพื่อนซี้ซะงั้น จนชานยอลกำลังคิดว่าจะปั้นหน้าเซย์ไฮยังไงหรือลงบันไดแล้วเดินขึ้นมาใหม่อีกรอบดี

แต่เพราะยังมีสำนึกความเป็นคนดีอยู่เต็มเปี่ยม พอชมตัวเองว่านายมันยอดเยี่ยมเสร็จก็จัดการเคาะประตูเหมือนไม่รู้ว่าคนด้านในปวดท้อง อาจจะนอนกองอยู่ตรงไหนจนไม่มีแรงมาเปิดประตูให้ก็ได้และถามว่าพอไม่มีคนมาเปิดให้จริงๆชายหนุ่มทำยังไง ก็ยืนรอต่อไปจนกระทั่งมีสายเข้ากระเป๋ากางเกงสั่นครืด จากที่แกล้งยืนเลยต้องยื่นมือหมุนลูกบิดเข้าไป

ชายหนุ่มไม่ลืมกลอกตาเบื่อหน่ายให้กับสายเข้าที่หยุดโทรตื้อราวกับรู้ว่าตนเดินผ่านธรณีประตูเข้ามาแล้ว ก่อนแววตาเซ็งๆจะเปลี่ยนเป็นงุนงงยกความสับสนมาทั้งแผง แรกเริ่มคิดว่าตัวเองเข้าห้องผิด เพราะโทนสีชมพูแบบฮัลโหลคิตตี้แท้ๆที่ทำให้หูอื้อตาลาย

ยังไม่นับรวมกับลูกโป่งหลากหลายสีที่วางเกลื่อนพื้นเต็มห้อง ไม่บอกก็นึกว่ามีปาร์ตี้วันเกิด จนชายหนุ่มต้องเดินออกไปดูหมายเลขหน้าห้องใหม่แล้วกลับเข้ามาอีกรอบพร้อมคำถามมากมาย แถมจำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อน้องเพื่อน จะเรียกว่าตุ๊ดก็ดูกะไร เลยลองเคลื่อนตัวช้าๆ คิดง่ายๆก็แหวกลูกโป่งตามทางเดินไปเรื่อยๆเผื่อจะหาร่างคนเป็นลมล้มพับเพราะปวดท้องจัดเจอ

แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่พบ เหมือนงบเข็มในมหาสมุทรและยามสุดจะทนก็เงยหน้าฟึดฟัดจะปล่อยสัตว์ออกทางปากแต่ยังไม่ทันง้างขากรรไกร สายตาก็โฟกัสอยู่กับใครบางคนที่ง่วนอยู่กับการเปิดลิ้นชักสีขาวข้างหัวเตียง จนไม่ได้ยินเสียงของผู้บุกรุกที่บุกเข้ามาแทบประชิดตัว 

เพราะมัวแต่บ่นกับตัวเองว่าทำไมเปิดลิ้นชักไม่ได้สักที จึงเหมือนปล่อยให้ชายหนุ่มได้มีเวลาพิจารณาทรวงทรงองค์เอว ซึ่งจะว่าเลวก็ได้ที่จ้องเนื้อขาขาวภายใต้กระโปรงสั้นเหนือเข่าที่ชายผ้าเบาพอจะโบกสะบัดเมื่อลมพัดเอื่อยๆและบางพอจนเห็นขอบชั้นใน จนรู้ว่าใส่ไซส์เล็กกว่าตัว เพราะสายตาชั่วดันเห็นรอยนูนเนื้อที่ปลิ้นจากขอบกางเกงในตัวรัดติ้ว จิ๋วกว่าขนาดก้น   

ต่อให้อยู่ไกลสุดล้าฟ้าเขียว ผู้คนก็ยังเห็นว่าชานยอลแอบลอบกลืนน้ำลาย แถมเผลอกำตะเข็บกางเกงนอนตัวเองอย่างลืมตัวระหว่างสะบัดหัวซ้ายขวา คล้ายวิงเวียนหน้าจะมืด

ชานหนุ่มยืนจัดการกับความคิดตัวเองยกใหญ่ รีบขับไล่จินตนาการลามกที่จู่ๆก็บังเกิดไม่ดูเวล่ำเวลา ไม่ดูห่าอะไรเลยนอกจากมองทั่วท่าเก็บปอยผมยาวด้านข้างทัดหู

แล้วตอนนั้นเองที่คนถูกจ้องถึงได้รู้ว่ามีคนแปลกหน้าเข้ามายืนอยู่ร่วมห้อง

พยอนแบคฮยอนในสภาพสวมเสื้อสีขาวแขนสั้นและด้านหลังเป็นปกกะลาสีหันตัวมามองกลับอย่างไม่มีอาการตกอกตกใจ แถมคนที่นิยามได้ว่าร่างบางยังเผยสายตาเว้าวอน อ้อนให้คนหน้าหล่อช่วยเหลือด้วยท่าทางเอามือสองข้างจับกัน ประหนึ่งหวั่นหรือประหม่า      

“แบ้กเก็บของไว้ในลิ้นชักแต่มันเปิดไม่ออก พี่ชานช่วยหน่อยได้มั้ย”  แทนที่จะสงสัยว่าทำไมคนตรงหน้ารู้จักชื่อ ดันกลายเป็นเสยผมและแกล้งกระแอมไอกลบเกลื่อนเสียงหัวใจเต้น

เป็นใบ้ต่อหน้าเด็กสาวไว้ผมยาวเสมอกลางหลัง ส่วนข้างหน้ามีผมม้าเสมอคิ้ว

            บนหน้าแก้มกร้านมีริ้วรอยเลือดฝาด แต่ก็นั้นก็ยังพยายามทำมาดแมนหน้าเข้ม แต่หลุดเบิกตาเต็มๆตอนอีกคนเดินมาจับมือถือแขน จับอะไรไม่จับ ดันจับตรงกล้ามแน่นๆแล้วยืนบิดตัวไปมา  “แต่ของในลิ้นชักมันสำคัญจริงๆนะ พี่ชานจะไม่ช่วยแบ้กจริงๆเหรอ”   

แก้มที่ผองลมกับนัยน์ตาหงอยๆของแบคฮยอนเกือบจะทำให้ชายหนุ่มหลวมตัวสงสาร แต่ก็ดันมาฉลาดซะก่อน  “เธอรู้จักชื่อฉันได้ไง”  ตอนถามมีการสะบัดแขนออกแล้วขมวดคิ้วระหว่างรีบกวาดมองไปรอบๆห้อง  “แล้วไหนน้องเพื่อนฉัน ฉิบหาย ตายห่าไปแล้วมั้งเนี่ย”

“ช่วยแบ้กเปิดลิ้นชักหน่อยนะ นะๆน้า”  สงสัยว่าจะเป็นพวกขี้ตื้อซะด้วย และต่อให้สวยหรือน่ารัก แต่ถ้าพูดไม่รู้เรื่อง ชานยอลก็ไม่สน มุ่งมั่นกับการมองหาคนปวดท้องต่อไปจนกระทั่งถูกกุมใบหน้าให้หันกลับมา ก็จะใครซะอีกล่ะที่กล้าแตะเนื้อต้องตัว  “พี่ชานช่วยแบ้กหน่อย”

“พูดคำอื่นไม่เป็นรึไงวะ” 

“นะๆน้า”   

“เออๆ เดี๋ยวช่วย!”  อาการซอยเท้าเอาแต่ใจคือเหตุผลที่ทำให้ตอบตกลง คงเพราะกลัวร่างบางลงไปดิ้นเร้าๆบนพื้นด้วยละมั้ง ชายหนุ่มถึงยอมเดินตรงดิ่งเข้าหาลิ้นชักเจ้าปัญหาที่ก็ไม่เห็นว่ามันจะเปิดยากตรงไหน กระชากนิดเดียวก็เปิดออกได้ ของด้านในกระจัดกระจาย 

จนถุงยางอนามัยยังไม่ได้แกะซองลอยละล่องก่อนตรงแทบรองเท้าแตะชายหนุ่ม 

กลุ่มคำสบถที่เตรียมไว้พูดถูกกลืนลงคอพอก้มเพ่งมองซองบนพื้นห้องดีๆ แถมยังไม่ทันสรรหาสักประโยคมาพูดทำลายบรรยากาศประหลาดๆ ชานยอลก็ต้องช้อนดวงตามองตามฝ่ามือเรียวที่ลูบไล้ตามท่อนแขน ไม่ได้จับเฉยๆเหมือนคราวแรกจนกลิ่นมันชักทะแม่งๆชอบกล 

หนำซ้ำชายหนุ่มยังโดนโถมเข้ากอดตอนเผลอ เจอร่างบางเซอร์ไพสร์ด้วยการกอดขอบคุณจนมือไม้วางลงไม่ถูก ยิ่งตอนร่างกายบางๆเบียดเข้าหา จังหวะหน้าท้องชนกันนั่นแหละทำให้ช่วงแขนยาวยกค้าง ฟังประโยคขอบคุณแบบเข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวา 

“ขอบคุณพี่ชานนะ พวกมันสำคัญกับแบ้กมากจริงๆ” 

แต่สิ่งที่อยากทำกับสิ่งที่จำต้องทำมันต่างกัน สุดท้ายชานยอลก็เลือกดันร่างบางออก แต่นอกจากจะไม่ขยับ กับรู้สึกถึงความแนบแน่น ที่ล็อคคอแข็งนั่นแขนหรือหนวดปลาหมึกก็ไม่ทราบแต่ความใกล้ชิดจนเสื้อผ้าแทบเกิดประกายไฟก็ช่วยแถลงไขความสงสัยชายหนุ่มในที่สุด

“เฮ้ย! ผู้ชายนี่หว่า!”  ตอนมีแฟนเป็นผู้หญิงจะบอกว่าไม่เคยกอดกันแบบแนบชิดก็ไม่ใช่ชายหนุ่มเคยสัมผัสหน้าอกหน้าใจนุ่มนิ่มมาและแยกออกแน่นอนว่าอะไรคือนมคือแผ่นกระดาน

“อย่าบอกนะว่าเป็นน้องไอ้เชี่ย … แล้วไหนมันบอกมึงปวดท้อง!”

“พูดจาไม่เพราะเลยนะพี่ชาน”  คำพูดส่อแนวตำหนิไม่จริงจังระหว่างผละตัวออกห่างเล็กน้อย  “ท้องก็ปวดแต่ไม่อยากไปให้หมอตรวจเลยอ่ะ”  แบคฮยอนใช้ช่วงเวลาอีกคนเผลอ คว้ามือกร้านมาลูบวนๆบริเวณหน้าท้องที่บ่นว่าปวดของตัวเองอย่างเชื่องช้า  

ขณะชานยอลปกปิดสีหน้าช็อคไว้ไม่มิด แล้วก็ไม่รู้ว่าฝ่ามือตัวเองไปแปะติดอยู่ที่หน้าอกแบนราบตั้งแต่ตอนไหน บอกแล้วไงว่าไม่พิสมัยตุ๊ด พูดได้เป็นร้อยรอบว่าไม่ใช่พวกวิตถาร เพียงแต่กล้ามเนื้อมือมันขยับไปตามการบังคับ มือเรียวที่ทาบทับบนหลังมือเป็นตัวคอยบงการ 

“พี่ช่วยตรวจให้หน่อยสิ”  น้ำเสียงไร้เดียงสาช่างขัดกับกริยาหยาบกร้าน แล้วตกลงจะให้ตรวจอาการปวดท้องหรือมะเร็งเต้านมกันแน่ แค่บริเวณที่ให้คลำก็ผิดวิสัย

ชายหนุ่มดึงดันจะดึงมือออกจากแผ่นอกแต่แบคฮยอนก็ยังคงยื้อตาใส ระหว่างอมยิ้มนิดๆไม่ยอมให้ผละออกง่ายๆ คนสองคนยื้อแย่งไปมาจนสุดท้ายฝ่ามือใหญ่ก็ยอมอยู่นิ่ง

หรือเพราะว่าชายหนุ่มไม่เอาจริงกันแน่รึเปล่า จะเข้าตำรากลืนน้ำลายตัวเองไหมเมื่อจู่ๆก็เกิดอาการใจสั่นตอนเห็นว่ามือตัวเองมันกำลังถูกจับให้สอดเข้าใต้ชายเสื้อสีขาวของร่างบาง

จนจากสัมผัสผ่านผ้าก็ได้เวลาลูบผ่านของจริง สิ่งนูนๆเม็ดเล็กๆที่เต่งตึงทำให้ฝ่ามือกร้านสะดุดหยุดนิ่งด้วยความตกใจ ก่อนจะเคลื่อนไหวอีกครั้งตามการจับให้ขยับอย่างเชื่องช้า  

ถึงแม้ว่าตอนแรกจะเริ่มต้นด้วยการบังคับให้ลองขย้ำลองนวดเนื้อหน้าอกผะแผ่ว แต่เมื่อร่างบางปล่อยมือแล้ว ฝ่ามือใหญ่ก็ยังลูบคลำไม่เลิกราและจับเต็มไม้เต็มมือยิ่งขึ้น ความจริงยืนห่างจนช่วงแขนยาวตึง ชายหนุ่มมัวแต่ทะลึ่งจนลืมสังเกตว่าระยะมันหดแคบลงหดแคบลง

ซึ่งผิดกับริมฝีปากบางที่เผยออ้ากว้างมากขึ้นกว้างมากขึ้น แบคฮยอนยืนโงนเงนเพราะความวาบหวามที่ตีรวนขึ้นมาเหมือนกรดไหลย้อน แสบร้อนกลางทรวงอกและทรมานจนไม่อาจอยู่เฉย มือเรียวจึงคว้าบ่ากว้างก่อนทิ้งร่างลงเตียงจนอีกร่างเอียงโค้งลงมาทับพอเหมาะพอเจาะ

แล้วจะรอให้ผีผลักรอบสองแบบนั้นก็คงไม่ทันการ เห็นเหยื่อกำลังงุ่นง่านเลยรีบรั้งลำคอให้โน้มลงมา จนเนื้อปากหนาเบียดริมฝีปากเคลือบลิปกรอสที่เผยออ้าพอให้ลิ้นยาวสอดใส่

ร่างบางรอใจจดใจจ่อ รอดูว่าชายหนุ่มจะทำยังไงเมื่อเข้าใจว่ากำลังจูบกับผู้ชายด้วยกัน จะชะงักงันไปตลอดแล้วปล่อยให้ริมฝีปากบางเป็นฝ่ายตอดกลีบปากกร้านอยู่อย่างนี้ หรือจะกระโดดเข้ามามีส่วนร่วมด้วยความสมยอมพร้อมจะเรียนรู้เรื่องใหม่ๆบนโลกใบนี้

เพราะชานยอลก็เหมือนเด็กที่เพิ่งเปลี่ยนมาใส่กางเกงหลังถอดผ้าอ้อมออกได้ไม่กี่วัน ยังอ่อนประสบการณ์ชาย-ชายและแบคฮยอนเองก็ขันอาสาจะเป็นคนสั่งสอนให้ตัวต่อตัว    

“ชานไม่ต้องกลัวนะ ผ่อนคลาย”  คนใต้ร่างตะลอมด้วยน้ำเสียงน่ารักระหว่างถูกจ้องคืนแบบไม่คาดสายตา ก่อนร่างบางจะเริ่มขบปากคนบนตัวอีกครั้งด้วยความเชื่องช้า

แบคฮยอนปิดเปลือกตาแล้วแหย่ปลายลิ้นเข้าหารอยต่อกลีบปากหนา ขณะลุ้นอยู่ว่าอีกคนจะต้อนรับการรุกล่ำอันไร้ยางอายนี้หรือไม่

จนเมื่อสัมผัสได้ถึงการหยอกล้อกลับคืนมา ปากหนาอ้างับลิ้นลื่นด้วยความยินยอม พร้อมเคลื่อนโครงหน้าเข้าใกล้จนสองเนื้อแก้มเบียดเกยกันจนแทบหลอมเป็นเนื้อเดียว น้ำลายเหนียวทำหน้าที่เป็นกาวตาช้างที่มีสรรพคุณข้างหลังฉลากว่าติดได้ติดดี ติดทีไม่มีทางหลุดออก

แล้วสงสัยจะไม่มีใครบอกหรือเตือนให้ระมัดระวัง กว่าจะรู้ตัวก็ตอนเข้าใจว่ากลีบปากแยกจากกันไม่ได้ ยิ่งบดเบียดมากเท่าไหร่ยิ่งถลำลึก เมื่อชายหนุ่มหย่อนลิ้นใหญ่ในโพรงปาก ร่างบางก็เหมือนปลาที่รีบตะครุบเบ็ด เห็นอยู่ว่าต้องเจ็บตัวแต่ก็ไม่กลัวตายเลยสักนิด

ออกจะชอบความเนิบนาบที่ติดดิบเถื่อน สองปากเขยื้อนงับกันไม่หยุดขณะเปลี่ยนมุมสลับหัวเอียงทแยงกันไปมาท่ามกลางความเงียบที่จู่ๆก็ถูกทำลายด้วยเสียงลูกโป่งแตก แบคฮยอนหลุดหัวเราะชอบใจพอดีกับที่คนบนกายชะงักจูบดูดดื่มเนื่องจากอารามตกใจกับเสียงดัง

“ชานนี่ขวัญอ่อนจังเลยนะ”  เอ่ยวาจาล้อเลียนพลางยิ้มขำ  “ขวัญเอ่ยขวัญมา”  มีการยกฝ่ามือขึ้นลูบศีรษะชายหนุ่มด้วยความเอ็นดูปนรักใคร่  “ไม่ต้องกลัวนะ พี่สาวคนนี้จะปกป้องนายเอง”  ตัวเล็กกว่าแล้วไงใจถึงกว่าชายหนุ่มตัวใหญ่ก็แล้วกัน

พี่สาวปลอมๆโอบหัวกลมมาซบกับบ่า แต่ว่าคนที่ไม่ได้อยากเป็นน้องก็ดื้อเงยหน้าขึ้นมาเถียง  “ฉันไม่มีพี่สาว แล้วก็ไม่ชอบตุ๊ดด้วย”  แถมทำน้ำเสียงหัวเสียในประโยคท้าย ไม่รู้ว่าแท้จริงหงุดหงิดใครระหว่างตัวเองกับร่างบางที่ยิ้มหวานกว้างๆ  “แบ้กก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”   

“แต่นายอ่อยฉันก่อน”

“ถ้าชานไม่ชอบจะลุกออกไปเลยก็ได้นะ”  ต้องมั่นหน้าแค่ไหนว่าชายหนุ่มจะไม่ลุกออกจากตัวจริงๆ  “หรือถ้าอยากเข้าห้องน้ำก็ทางนั้น …เผื่อจะอยากช่วยตัวเอง”  แต่เพราะสิ่งที่เป็นมันก็เห็นๆกันอยู่  แบคฮยอนรู้ว่าอะไรที่กำลังดุนดันต้นขา แล้วก็ได้แต่หวังว่าอีกคนจะยอมรับ

การทำตามเสียงหัวใจตัวเองไม่ใช่เรื่องเสียหายนักหรอก และพอมองออกว่าชานยอลกำลังลังเล  “แต่ฉันไม่ชอบตุ๊ด”  ขณะพูดแต่ประโยคเดิมๆซ้ำๆเหมือนกำลังกล่อมตัวเอง

“ก็ไม่ได้บอกว่าให้ชอบ แค่ลอง…”  นัยน์ตาสีน้ำตาลสะกดอาการสับสนได้ชะงักงัน ชานยอลมองดวงหน้าคนใต้ร่างเหมือนต้องมนต์ จนตัดสินใจว่าเอาวะไม่น่ามีอะไรเสียหาย ผู้หญิงยังนอนด้วยได้ ผู้ชายก็คงไม่ต่างกัน รูก็มีเหมือนกันอีกต่างหาก ส่วนภาคปฏิบัติก็อะแด๊บๆเอา

ซึ่งหลังจากตกลงกับตัวเองได้ก็เกิดการเล้าโลมแบบไม่บอกไม่กล่าว เล่นเอาร่างบางสะท้านหลุดเสียงสั่นๆตอนปลายลิ้นชื้นละเลงลงบนผ้าบริเวณหน้าอกเรียบๆที่มีตุ่มไตนูนขึ้นมาเด่นชัด แล้วนอกจากตวัดถี่ๆด้วยลิ้นร้อน ยังกัดหัวนมจนคนนอนใต้ร่างใจหายนึกว่าอวัยวะจะขาด แบคฮยอนรีบวาดมือขย้ำผ้าปูเตียงด้วยความหวาดกลัว ตัวสั่นเมื่อรู้สึกถึงซี่ฟันคมๆ

มันดึกแล้วและชานยอลก็เป็นประเภทชอบดื่มนมก่อนนอน ชอบแบบเสิร์ฟร้อนๆจากเต้า ถือวิสาสะเลิกชายเสื้อตัวบางขึ้นถึงคางมน ก่อนมือกร้านจะทั้งบดทั้งขย้ำจับเค้นจนน่ากลัวว่าน้ำนมจริงๆจะไหล น้ำลายยืดยาวหยดจากปลายลิ้นใหญ่ที่แลบสัมผัสจุดศูนย์รวมเส้นประสาท 

ชานยอลเป็นเหตุผลให้คนร่างบางหอบหายใจแบบขาดๆหายๆ และในขณะเดียวกันเองนั้นอวัยวะที่ขึ้นต้นด้วยคอควายก็ยิ่งขยับขยายเหมือนมีใครฉีดลมอัดเข้าไป ราวกับลูกโป่งยาวถูกอัดแก๊สจนพอง น้องชายขดอยู่ในเป้ากางเกงนอน

สร้างความอึดอัดจนกระสับกระส่าย ไหนจะอุณหภูมิร่างกายที่พุ่งสูงขึ้นตามลำดับ ชายหนุ่มขยับลุกขึ้นมายืนก่อนถอดเสื้อยืดรัดรูปออกทางหัว จนเผยช่วงตัวที่ประดับประดาไปด้วยมัดกล้ามหลายลอน ยิ่งมองในมุมนอนแบบแบคฮยอนแล้วด้วย กล้ามหน้าท้องสวยๆเหมือนช็อกโกแลตที่น่าลิ้มลอง แล้วคนชอบของหวานอย่างร่างบางมีหรือจะไม่ชิมรีบลุกขึ้นมานั่ง

สองมือเรียวรั้งเอวสอบเข้ามาใกล้ให้ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงหว่างขาที่อ้าจนชายกระโปรงเลิกเห็นถึงขอบกางเกงชั้นใน และเพราะว่าอยู่ในจุดที่ไม่จำเป็นต้องขออนุญาต มารยาทควรเก็บไปใช้เวลาอื่น ลิ้นลื่นลองตวัดชิมหน้าท้องแข็งที่หดเกร็งทันทียามถูกสัมผัส เผลอกัดลอนกล้ามที่นูนขึ้นมาแล้วยาน้ำลายไปตามร่องลึก ก่อนแลบลิ้นเลียเหมือนจะหาว่าจุดสิ้นสุดอยู่ตรงไหน 

ซึ่งในขณะเดียวกันฝ่ามือนุ่มๆก็ไล้ขึ้นตามสีข้างและวางมือแมะที่หน้าอกหนา ซึ่งถ้าจับอยู่เฉยๆมันจะไปสนุกอะไร แบคฮยอนใช้โอกาสนี้ในการขย้ำหน้าอกคนยืนหัวโด่คืน ยื่นมือบีบนวดจนชวนเกิดอารมณ์ทางเพศ เห็นแต่งตัวน่ารักแต่ดวงตาที่ช้อนมองชายหนุ่มอย่างกับนักล่า

ล่อลวงเหยื่ออันโอชะให้ยิ่งติดกับ ไม่ว่าอีกคนอยากจะทำอะไรคนที่เคยลั่นวาจาว่าไม่ชอบตุ๊ดก็ไม่มีขัด แม้แต่ตอนร่างบางดึงขอบกางเกงนอนลงแล้วงัดอวัยวะยาวใหญ่ออกจากชั้นในชาย ชายหนุ่มยอมให้อีกคนกลืนกินเหมือนกลายเป็นอาหารว่าง ริมฝีปากเจ่อนิดๆอ้างับของร้อนที่กำไว้หลวมๆ ก่อนจะอ้าปากครอบความบวมเปล่ง เอาเข้าปากแล้วไม่ยอมคายง่ายๆ

แก่นกายไม่ใช่ของย่อยง่ายสักหน่อย แต่แบคฮยอนยอมรับว่ามันอร่อยเสมือนแท่งไอติมรสชาติหวานๆที่เหมาะกับอากาศร้อนๆภายในห้องมากๆ และก็หวังว่าจะช่วยดับกระหายน้ำลายเหนียวในลำคอไปได้บ้าง ร่างบางจึงไล่เลียจนปากมัน ฟันขูดผิวหยาบแล้วตามดูดซ้ำ

คนเรามีความตะกละตะกลามอยู่เป็นทุน ได้เริ่มแล้วหยุดยาก จากขบเฉยๆก็เปลี่ยนเป็นสาว เอาขอบปากและสาวแก่นกายเข้าสาวแก่นกายออกด้วยจังหวะมั่นคง แต่เล่นทำเอาชานยอลทรงตัวไม่ค่อยอยู่ หูดับตาบอดขณะโอบกอดศีรษะคนนั่งต่ำกว่าไว้ด้วยวงแขนเดียว 

ชายหนุ่มเงยหน้าอ้าปากคำรามอย่างกับเสือส่งเสียงขู่ จนเมื่อถึงจุดที่ความเสียวแผ่ซ่านและเล่นงานหนักๆ เปลือกตาก็เปิดพร้อมทั้งก้มหน้ามองกิริยาไร้ยางอายด้วยสายตาเยิ้ม เริ่มมึนเมากับความปรารถนาขณะใช้มือข้างที่เหลือจับปอยผมยาวทัดหูให้ร่างบางอย่างลวกๆ

จะได้สะดวกเวลาส่งสายตาหาและเห็นหน้าค่าตากันชัดๆ กระทั่งภาพในมุมมองของร่างบางสั่นด้วยความรุนแรงประหนึ่งเกิดแผ่นดินไหว แบคฮยอนกลายเป็นฝ่ายที่ถูกจับศีรษะให้อยู่เฉยๆ เคยเป็นคนควบคุมจังหวะก็เปลี่ยนมาแค่อ้าปากกว้างๆเพื่อรองรับแก่นกายที่เคลื่อนไหวอย่างใจร้อนค่อนข้างไปทางมุทะลุ แอบดุดันชนฟันซี่เล็กๆจนเจ้าของฟันสวยเจ็บร้าว

พฤติกรรมที่ขยับเข้าแล้วก็ออกซ้ำไปซ้ำมา นอกจากว่าจะทำให้รู้สึกดีด้วยกันทั้งสองฝ่ายก็เหมือนจะเป็นการฆ่าร่างบางให้ตายทางอ้อม ฝ่ายรองรับหอบหายใจรดใส่แก่นกายหนักๆและจะสำลักให้ได้เมื่อความยาวรุกล่ำลำคอลึกเกินไป พอไม่ไหวก็ช้อนนัยน์ตาออดอ้อน

สายตาชานยอลเหมือนจะตอบกลับในทันทีว่าให้อดทนอีกหน่อยและในช่วงโค้งสุดท้ายอย่าหวังว่าจะเจอคำว่าเบาๆ มีแรงเท่าไหร่ก็เอามาใช้ขยับสะโพก โยกหัวกลมจนปลายผมยาวปลิว ขณะปรากฏความยับย่นบนใบหน้า ณ เวลาที่ชายหนุ่มปลดปล่อย

ตอนแรกลิ้นแบคฮยอนได้ลิ้มรสชาติน้ำจากปลายแก่นกายเพียงเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนมาแลบลิ้นคอยน้ำกามอีกระลอกที่พวยพุ่งมากมายเพราะก่อนหน้านี้ห่างหายจากเรื่องอย่างว่ามาสักพัก ชานยอลหลั่งน้ำสีขาวขุ่นเลอะเทอะเปรอะเปลือกตา กระเซ็นเลอะผมหน้าม้า ขนาดสันจมูกก็ไม่เว้น เล่นทำเอาร่างบางดูมอมแมมเปียกโชกนึกว่าลงไปนอนคลุกบ่อน้ำมา

ไม่ว่าจะสีผิวหน้าหรือเนื้อตัวต่างก็แข่งกันแดงเถือกเพราะแรงปรารถนา เมื่อถึงตาบ้างจะนั่งรอเวลาไปทำไม แบคฮยอนกระตุกข้อมือหนาและร่างใหญ่ล้มลงมานอนบนเตียงอย่างง่ายดาย ร่างบางเป็นฝ่ายตวัดขานั่งคร่อมรอบเอวสอบ แล้วหมอบตัวซุกไซ้ซอกคอหนา 

ริมฝีปากเจ่อไล่จูบไหปลาร้าคนนอนใต้ร่างและว่างๆก็วกปากขึ้นไปขบลูกกระเดือกที่ขยับตามการกลืนน้ำลายเอือกๆของชายหนุ่ม แววตาแสดงอาการว่าลุ่มหลงสรีระภายนอกของอีกคนมากแค่ไหนและก็พร้อมจะยกให้ทุกอย่างแม้จะไม่มีคำขอหลุดออกมาจากรูปปากหนา  

แบคฮยอนรีบยืดตัวขึ้นมานั่งก่อนลุกขึ้นยืนบนเตียง ทั้งที่มีอีกร่างนอนอยู่กลางหว่างขาก็หาได้อายกับการยกแข้งยกขาถอดชั้นในด้วยความชำนาญ ยามชายกระโปรงบานก็ไม่ได้แคร์กับสายตาลามกที่จดจ้องจากมุมข้างใต้ และถ้าหากอยากดูลายกางเกงในนักก็จะไม่ขัด เมื่อขจัดเสื้อผ้าชิ้นน้อยออกจากร่างกายได้ ก็จงใจหย่อนให้ตกลงบนใบหน้าแสนหื่นกาม

ชานยอลทำท่าจะรับแต่ดันยกมือขึ้นไม่ทันเสียได้ แล้วแทนที่จะเดียดฉันท์สิ่งของที่เคยถูกใช้ กลับกันกลายเป็นแอบสูดดมกลิ่นกายอ่อนๆซึ่งซ่อนอยู่ในตัวผ้าชั้นในราวกับชายโรคจิต แถมเผลอยิ้มจนริมฝีปากบิดเบี้ยว น่ากลัว คิดเรื่องชั่วก่อนจะได้มือเรียวตบแก้มสากเรียกสติ

ร่างบางยังมีเสื้อกับกระโปรงตอนนั่งลงบนร่างกายแน่นๆอีกครั้ง แต่ถึงจะมีเสื้อผ้าก็ใช่ว่าเนื้อหนังจะไม่สัมผัสโดนกัน ในเมื่อแบคฮยอนจงใจดุดดันแก้มก้นบดกับท้องน้อยแข็งที่มีเส้นเลือดแตกสายอยู่ประปรายขณะทาบสองมือไว้กับหน้าอกหนา มีการกัดปากแล้วเล่นหูเล่นตา จนชะตาจะขาดเอา เพราะยามที่โดนเย้ายั่วเข้าหนักๆ ชานยอลก็ไม่ใช่พระถังซัมจั๋งผู้อดทน    

มีใครจะไม่รู้สึกกับน้ำหนักความนุ่มนิ่มที่กดลงมาบ้าง ยิ่งร่างบางทำเป็นเขยื้อนตัวไปมาอย่างเนิบนาบ ค่อยๆเลื่อนลงต่ำแล้วเสียดสีผิวก้นจนร้อนระอุกับหน้าขา ชายหนุ่มก็ตาพร่าใครจะว่าอะไรก็ไม่เข้าหู รู้แต่ว่ามันเสียวซ่านทั้งที่ยังไม่ทันปฏิสัมพันธ์แบบเต็มรูปแบบใดๆ 

ชายหนุ่มยิ่งตื่นเต้นและตื่นตัวยามเข้าใจว่าการเสพสมครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ ชานยอลนอนมองคนที่หลุดเข้าไปในโลกจินตนาการตาเชื่อม ส่วนแบคฮยอนที่อกกระเพื่อมแรงก็ใกล้จะถึงฝั่งฝันจากการได้กระถดก้นจนแก่นกายสองขนาดเสียดสีโดนกันไปมาเป็นจังหวะๆ

จนเมื่อร่างบางจะหลั่งแลไม่หลั่งแล แค่ชายหนุ่มยื่นมือเข้ามาช่วยก็หายใจติดๆขัดๆ ความอึดอัดเพิ่มเป็นหลายเท่าตัวเมื่อมือกร้านบีบเฟ้นเนื้อตัวเหมือนบีบฟองน้ำ แถมลูบคลำขย้ำเน้นๆแถวบริเวณบั้นท้ายนิ่มๆ ได้ทีเอาใหญ่มือไม้อีกข้างก็ยื่นบีบเอวคอดตอนที่ชายเสื้อเลิก  

แล้วแบคฮยอนก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่เพิกเฉยต่อสิ่งเร้าไม่ได้ ท้ายที่สุดก็หลั่งเมื่อความอัดอั้นมาถึงขีดสุด ซึ่งแทนที่จะมุดหน้าอายเพราะปลดปล่อยใส่ท้องน้อยอีกคน ถือตนว่ามีสิทธิ์ ปีนตัวกลับขึ้นมาเพราะจะจูบกับคนใต้ร่าง ต่างฝ่ายต่างแลกน้ำลาย ส่งเอนไซม์ให้กันเป็นของหวาน  

ส่วนของคาวให้เป็นโปรแกรมถัดไป ชานยอลลุกขึ้นมานั่งโดยมีร่างบางอยู่บนตัก สองขาขาวก่ายล็อคเอวสอบทันทีระหว่างแลกเปลี่ยนของเหลวจนปากแทบแห้งผาก จนสองร่างมีอาการโรคหอบกำเริบไปพลางๆ เพราะความต้องการกำลังก่อร่างสร้างตัวขึ้นใหม่อีกรอบ

ชานยอลได้โอกาสดอมดมไหล่มนไปจนหลุมไหปลาร้าสวยหลังแบคฮยอนยอมถอดผ้าช่วงบน  ก่อนคนร่างบางจะยั้งชายหนุ่มไว้  ไม่รู้จะมาไม้ไหนกันแน่ แท้จริงแค่จะลุกมาหยิบซองถุงยางบนพื้นรึเปล่า แล้วทำไมต้องโก่งโค้งก้นเข้าหาอีกคนบนเตียงตอนหยิบด้วย

ไม่จำเป็นต้องคิดให้โลกสวยเลยสักนิด ปกติก็เป็นคนมองโลกในแง่ร้ายเพราะเดี๋ยวนี้มีวิธีเชิญชวนมากมาย อยู่ที่ว่าใครจะงัดมาใช้แล้วใครจะหลงกลความร้ายเดียงสาเต็มเปา ชานยอลเป็นหนึ่งคนที่เต็มใจก้าวเข้าบ่อโคลน สงสัยจะโดนแก้มก้นร่ายมนต์สะกดจนไม่อาจละสายตา

กลายเป็นลุงแก่ๆตัณหากลับที่ชอบจับตูดคนอื่นโดยไม่มีการขออนุญาตก่อน ส่วนอีกคนพอโดนสัมผัสก็สะดุ้งราวกับถูกแตะด้วยของร้อน ผิดกับขนอ่อนในกายที่แอบลุกชัน ตัวสั่นสะท้านประหนึ่งถูกราดด้วยถังน้ำแข็ง ณ ตอนของเป็นแท่งๆวนอยู่แถวๆปากทางเข้าเล็กๆ

เคยเปรียบไปแล้วไงว่าชานยอลก็เหมือนเด็กเพิ่งเรียนรู้อะไรใหม่ๆและแบคฮยอนก็คือศาสตร์อีกแขนงหนึ่งที่ชายหนุ่มกำลังค่อยๆทำความเข้าใจ นึกอยากจะแหยนิ้วมือเข้าในรูเล็กๆก็แหย แถมไม่แค่นั้น ยังค่อยๆขยับจนสัมผัสได้ถึงแรงตอดหนึบหนับ ถูกต้อนรับด้วยความอุ่น  

ชายหนุ่มเกือบทำน้ำลายหกตอนใช้มืออีกข้างถกชายประโปรงขึ้นและมีร่างบางยื่นอีกมือมาช่วยจับ แบคฮยอนเลี้ยวหันกลับมามองสลับระหว่างใบหน้าหล่อๆที่ติดยิ้มเจ้าชู้ดูร้ายกาจกับฝ่ามือใหญ่ที่ฟาดหวดลงมาบนแก้มก้นเป็นจังหวะ ความกร้านปะทะความนิ่มดังเพียะ

ทั้งที่มือนึงยังยุ่งอยู่กับการคุ้ยเขี่ยเคลื่อนไหวในช่องทางสีหวาน แต่การกรีดร้องแผ่วๆฟังแล้วเพลินหูของร่างบางก็ทำให้ชานยอลเพิ่มน้ำหนักมือที่ตี ก่อนที่จะรีบชักนิ้วลื่นๆออกมาอมแล้วสอดกลับเข้าไปในช่องใหม่ ขยายความแน่นด้วยนิ้วที่เพิ่มจำนวนท่ามกลางการยั่วยวนผ่านนัยน์ตาหวานช่ำ แบคฮยอนคว้าจับข้อมือหนาเป็นที่ยึด เนื่องจากเรียวแรงจะยืนมันหดน้อยลงๆ

ดูท่าขาจะระทวยเหมือนคนไข้ที่ล้มป่วยอย่างกะทันหัน และก่อนจะล้มลงไปจริงๆ ชานยอลก็ช่วยเหลือไว้ ชายหนุ่มเสนอผ่านนัยน์ตาว่าให้เดินถอยหลังมานั่งตัก ซึ่งร่างบางก็พยักหน้าเล็กน้อยเป็นอันเข้าใจความหมาย เพราะประสบการณ์ล้วนๆถึงได้รู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง

ทั้งยืนรอให้มือใหญ่ถอดกางเกงนอน ล่อนจ้อนเพราะถอดชั้นในออกจากสองขาด้วย ซึ่งแบคฮยอนก็ฉวยโอกาสมองสิ่งที่แข็งจนสองข้างแก้มแดงยิ่งกว่าถูกสาดด้วยบรัชทั้งพาเลต

เขินก็เขินแต่ก็ยอมเดินขยับเข้าใกล้ยามชายหนุ่มออกแรงรั้งเอวเล็กน้อย ร่างบางค่อยๆหย่อนก้น ระหว่างมือคว้าอวัยวะเพศชายใหญ่ยาวแล้วรูดตั้งแต่ส่วนปลายจนถึงโคนเพื่อปลุกปั้นคั้นอารมณ์ นัยน์ตาเยิ้มก้มมองเป็นระยะๆขณะรู้สึกช่องว่างกลางหว่างขาค่อยๆถูกเติมเต็ม

ท่ามกลางเสียงคลอสอดผสานจากของทั้งสองฝ่าย การจะเอาของใหญ่ยัดใส่รูเล็กๆต้องใช้เวลาและความใจเย็น ไหนจะความใจสู้และรู้จังหวะจนที่ความยาวเคยตั้งตระหง่านหายวับไปกับตา ตอนแรกนึกว่ามีคนเล่นกล แต่ความจริงคือฝังคาอยู่ในร่างคนบนตักเป็นที่เรียบร้อย

แก้มก้นย้อยๆกำลังเขมือบกินท่อนเอ็นจนไม่เห็นแม้แต่ด้ามแข็งๆ 

ก่อนจะเป็นชานยอลที่แกล้งขยับสะโพกจนชายกระโปรงที่แบคฮยอนสวมอยู่สะเทือน

ชายหนุ่มเริ่มเคลื่อนจริงจังระหว่างโอบรอบเอวคอดไว้ด้วยวงแขนหนึ่งข้างและวางอีกฝ่ามือเท้ากับเตียง แล้วทฤษฎีแรงโน้มถ่วงก็เป็นตัวก่อกำเนิดเสียงครวญคราง ร่างบางกระเด้งกระดอนตอนคนให้อาศัยนั่งบนหน้าตักออกพละกำลังอย่างกับพวกเก็บกดมาแสนนาน

จนแบคฮยอนสั่นเหมือนเจ้าเข้าทรง เนื้อตัวโคลงเคลงระหว่างเผยอปากเร่งเสียงกรีดร้อง อุณหภูมิในกายมันเพิ่มขึ้นเหงื่อไหลกองกรอบหน้าขณะวางมือโอบทับท่อนแขนหนาไว้เป็นหลักประกัน ชั่ววินาทีคิดว่าจะอดกลั้นแต่พอเจอฟันคมขบเข้าที่หัวไหล่ ก็ส่ายหัวจนผมยาวๆยุ่ง

ซึ่งที่กัดก็ไม่ใช่มุ่งประสงค์ให้ถึงแก่ความตาย ชายหนุ่มแค่หมั่นไส้ผิวขาวๆ ไม่ได้ตั้งใจจะแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ แต่พอมองเสี้ยวหน้าด้านข้างร่างบางดีๆ จึงคิดว่าทำรอยไว้ก็ไม่น่ามีอะไรเสียหาย ไม่รู้ว่าลอบกลืนน้ำลายตัวเองไปกี่ครั้ง แต่เชื่อว่ายังมีอีกหลายๆรอบแน่

แพ้ความขาวความนุ่มยังไม่เท่าไหร่ ดันแพ้สไตล์ภายนอกดูไร้เดียงสาแต่ว่าความจริงเป็นพวกบั้นท้ายดินระเบิด เหมือนเมื่อไหร่ที่เราเกิดเมื่อยก็สามารถหยุดพักได้แล้วอีกคนก็รู้งานขยันจะขยับแทนด้วยความมั่นคง ยกสะโพกขึ้นลง ยกผิวก้นนิดหน่อยแล้วถดลงบดหน้าขาหนา

ลีลาไม่ใช่เล่นๆของแบคฮยอนปลุกความตัณหาได้ดี ขนาดซื้อขายก็ไม่รู้ว่าจะหาอะไรแบบนี้ได้รึเปล่า คนที่เมามันกับการครอบครองแก่นกาย แม้จะครางแทบขาดใจแต่ก็ไม่ยอมหยุด เพราะร่างกายมันพูดว่าต้องการ ขณะด้านหลังมีคนหอบหายใจ เสียงลมร้อนๆนั้นเหมือนจะเชียร์ให้เอาอีก เพิ่งแรงอีก กระซิบข้างหูว่าอย่าสนว่าอะไรจะฉีกขาด จัดการเลยที่รัก

ซึ่งร่างบางก็เป็นพวกยุขึ้นเสียด้วยนะ เนื้อก้นนิ่มเลยปะทะหน้าขาแน่นเน้นๆจนท่อนเอ็นแทบหักคาในกาย จนเหงื่อไหลไคลย้อยตามข้อพับ ก็ยังมานะบากบั่นกระดกบั้นท้ายแล้วกดน้ำหนักลงเพื่อกลืนกินแก่นกายจนมิดอีกรอบและอีกรอบ โดยมีชายหนุ่มบอกว่าชอบอยู่ไม่ห่าง

กระทั่งความเต็มตื้นมายืนเคาะอยู่หน้าประตูปากทาง ก่อนจะหลั่งต่างคนต่างกระตุกจนตัวโยน แบคฮยอนตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดของคนที่รัดไว้แน่น เหมือนแฟนที่เสร็จสมพร้อมกัน หันหน้าหากันแล้วจูบปากด้วยความดูดดื่ม ขณะร่างบางไม่ลืมร่อนสะโพก ยกตัวขึ้นลงเชื่องช้า

เพื่อที่ว่าประกายไฟจะได้ไม่มอดสนิท เครื่องยังติดตลอดเวลา จนชานยอลเริ่มคิดว่าจะหาคนที่รู้ใจแบบนี้ได้จากที่ไหน กระทั่งได้สบตากับร่างบางชัดๆ สัญชาตญาณชายหนุ่มก็บอกลึกๆว่าไม่จำเป็นต้องไปหาไกลๆด้วยซ้ำ ได้โอกาสจับอยู่ในมือแค่อย่าปล่อยให้หลุดไปเป็นพอ

ตอนนี้จะขอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ๆเลยหลังเคยบอกว่าไม่ถูกโรคด้วยไปก่อนหน้า จะว่าใจเร็วด่วนได้หรือหลงภาพมายาจนหน้ามืดตามัวก็แล้วแต่เถอะ ลองมาเจอแบบตนสักครั้ง คนอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ก็ยังไม่รู้ว่าจะมีความสุขเท่ารึเปล่าเลย แล้วที่เอ่ยเนี่ยก็ไม่ได้ค่าโฆษณา

โนสปอนเซอร์ โนเซ็นเซอร์ ยิ่งเจอภาพมุมหงาย ต่อให้เป็นพวกตายด้านก็ต้องตื่นด้วยกันทุกราย ชายหนุ่มไม่ลังเลที่จะสอดใส่แก่นกายในช่องทางตีบๆอีกรอบหลังจากต้องยอมถอนเพื่อปรับเปลี่ยนท่า แล้วเดินหน้าเคลื่อนไหวสะโพกเหมือนหัวรถจักรที่ถูกตั้งคำสั่งว่าห้ามหยุด

น้องชายผุดเข้าผุดออกจากปล่องไฟที่มีอุณหภูมิร้อนหลายสิบองศา ผู้กล้ากำลังรุกร่ำพื้นที่ส่วนบุคคล ชานยอลเขยื้อนก้นจนคนร่างบางได้ผลกระทบ ฝันดีไม่มีทีท่าจบลงง่ายๆขณะแบคฮยอนได้แต่จิกเล็กมือเล็บเท้ากับผ้าปูเตียง และส่งสำเนียงน่าอายขายขี้หน้าแบบสุดๆ

ตราบใดที่คนคุกเข่าตรงหว่างขายังเล่นกับร่างกายไม่เลิกก็ไม่สามารถหยุดทุรนทุรายได้ หยุดอาการสั่นไม่ได้แน่ถ้าหากอีกคนไม่เลิกเขย่า เสือกกายเข้าใกล้กระชั้นชิดแถมยังเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ กระแทกซ้ำๆย้ำจุดเดิมๆถี่ๆ จนแบคฮยอนไม่มีกระจิตกระใจจะนับว่าหนึ่งวินาทีอีกคนขยับสะโพกไปกี่ครั้ง รู้แค่ว่าเกิดการหลั่งสงสัยจะคั่งค้างอารมณ์จากรอบที่แล้วแหงๆ

ชายหนุ่มปลดปล่อยทั้งที่กดน้องชายแช่ค้างไว้ภายใน ก่อนเขยิบช่วงล่างใหม่อย่างเนิบนาบพลางขยับตัวคร่อมร่างบาง เงาดำกางทับเนื้อตัวแดงเถือกได้มิดแล้วเคลื่อนลงมาชิดพอจะซุกไซ้ หายใจลดต้นคอขาวระยะประชิด บดบี้ปลายจมูกโด่งติดกับแอ่งชีพจรที่เต้นอ่อนๆ

ส่วนร่างบางก็นอนหมดแรง แข้งขาสั่นแทบจะยันฝ่าเท้ากับผ้าปูเตียงไว้ไม่อยู่ มีแค่ใจที่สู้อย่างเด็ดเดี่ยว แบคฮยอนใช้แรงฮึดสุดท้ายหมดไปกับการตวัดขาเกี่ยวเอวสอบและโอบวงแขนรอบแผ่นหลังกว้าง แล้วเผลอกางวงเล็บขวนผิวหนาเพราะว่าจู่ๆจังหวะก็เปลี่ยนแปลงกะทันหัน

เรียกว่าอัดไม่ยั้งได้รึเปล่า ไปเอาเรียวแรงมาจากไหนหรือว่าโด๊ปไข่ลวกสองฟองเมื่อเช้า ยัดเยียดแก่นกายเข้าแล้วยังดันทุรังจะเข้าอีกลึกๆ มันลึกจนร่างบางหายใจไม่ทั่วท้อง

แบคฮยอนกำลังมองฝาเพดานอย่างเลือนลอย ราวกับเพ้อฝันขณะควันกามาโขมงทั่วทุกทิศทุกทาง เหมือนเดินเข้าเขาวงกตแล้วหลงไม่เจอทางออกและคงจะติดอยู่ในนั้นชั่วกัปชั่วกัลป์ถ้าหากไม่ได้ชายหนุ่มช่วยรั้งมือพาวิ่งชนทุกอย่าง ปลุกทุกสรรพางค์ด้วยความป่าเถื่อน

แผ่นหลังขาวเขยื้อนเสียดสีกับผ้าปูที่นอนจนมันยับย่น ยับย่นพอๆกับคิ้วบนใบหน้าคนทั้งสองที่กำลังออกสเต็ปกายบริหาร เรียกเหงื่อด้วยการเคลื่อนไหวประกอบจังหวะขณะพระจันทร์ตรงหัว แล้วลืมตัวผสานเสียงเห่าหอนเช่นหมาป่าที่ได้เวลากลายร่างในคืนวันเพ็ญ

            ทั้งสองคนเห็นดาวผ่านบานหน้าต่างกระจกพร้อมกัน ด้วยมุมมองเดียวกัน เพียงแต่ว่าชานยอลจะเห็นในระดับที่สูงกว่า ระหว่างคุกเข่าบนเตียงแล้วรั้งเอวขอดเข้ามารับแรงปะทะจนเนื้อก้นชนหน้าขาอย่างจัง ชายหนุ่มก็มองหน้าร่างบางผ่านเงาสะท้อนในกระจกหน้าต่างไปด้วย

            แล้วแม้ว่าคืนนี้ดาวจะสวยสักแค่ไหน ไอ้อยากมองก็อยากมองอยู่หรอก แต่ไม่มีสมาธิพอ ขนาดจะกลืนน้ำลายลงคอยังยากลำบาก ขนาดจะเอาผมทัดหูยังต้องให้คนด้านหลังช่วยก่อนจะถูกเรียกค่าตอบแทนที่แสนสาหัส แรงกระแทกอัดไม่ยั้งตรงหว่างขาทำให้ร่างโยกไปข้างหน้า

            แถมนอกจากเข่าที่สั่น ข้อมือที่ยันกับเตียงก็สั่นไม่แพ้กันหรือเรียกว่าสั่นสะเทือนทั้งกาย แม้แต่ฟูกเตียงยังเคลื่อนไหวไปด้วยไม่หยุดตลอดเวลาที่ชายหนุ่มรุดแก่นกายด้วยความรีบร้อน

แต่จะมีร่อนสะโพกสอบบ้างเพื่อให้ร่างบางสะท้านเล่นๆ ก่อนจะตัดสินใจหยุดอยู่เฉยๆเพื่อเป็นผู้ถูกกระทำ รอรับแรงชนและปล่อยให้คนอยู่ในลักษณะท่าสี่ขาได้โชว์ทักษะ

ชายหนุ่มแค่ตบก้นเด้งๆเป็นจังหวะให้เขยื้อนแล้วดื่มด่ำกับสัมผัสเคลื่อนเข้าออกแสนเนิบนาบ ช่องทางอุ่นๆค่อยๆกลืนกินแก่นกายทั้งลำ ขยับเชื่องช้าระหว่างถอยหน้าถอยหลัง จนกระทั่งตั้งหลักได้ เลยเพิ่มระดับเข้าไป โขกสับน้องชายอีกคนเท่าที่มีแรงไหว ส่ายก้นยั่วยวน

ไม่ได้คำนึงหรือพึงระวังต่อแรงสวนที่เล่นทำขาล้า แรงปะทะจะมาเป็นพักๆจนแบคฮยอนยิ่งร้อนรน โดนแกล้งจนแก้มก้นกระเพื่อม พอเหลือบมองใบหน้าด้านหลังก็เห็นชายหนุ่มยิ้มร้าย เมื่อหายเหนื่อยชานยอลก็กระโดดกลับเข้ามาคลุกวงใน แล้วอะไรๆมันก็เปลี่ยนนับตั้งแต่นั้น

เหมือนทอร์นาโดที่พัดผ่านจนทุกอย่างพังราบคาบ ฝ่ามือกร้านจับสะโพกขาวไว้มั่นแล้วตะบั้นแก่นกายด้วยความหนักหน่วง ราวกับห่วงเรื่องเวลากะจะทำลายสถิติกีฬาประเภทในร่ม

ชายหนุ่มรุนแรงจนใบหน้าร่างบางแทบทรุดจมกับเตียงนอน เนื้อตัวกระเด้งกระดอนขณะหายใจกระท่อนกระแท่น แบคฮยอนยังทรงตัวอยู่ได้ด้วยช่วงแขนที่โอบรอบเอวไว้แน่นหนาก่อนจะสำรอกความสุขออกมาเป็นน้ำหนืดๆสีเจือจางหยดรดผ้าปูเตียงจนเปรอะเปื้อนเป็นดวง

ห่วงก็แต่ชานยอลที่ยังไม่ถึงฝั่งฝันขณะขยันเขยื้อนแทบเป็นแทบตาย ช่วงสุดท้ายยังแรงดีไม่มีตก แต่ก็คงใกล้หมดลิมิตแห่งความอดทนเต็มทน จนเกร็งไปทั้งแขน เส้นเลือดแตกลายงาขึ้นหน้าขึ้นข้างขมับตอนคำรามเสียงทุ้มลากยาว เพราะถูกรบเร้าจากแรงตอดรัด

อวัยวะกำลังถูกบีบให้แทบคลั่ง ไม่ต่างจากคนร้าวรานไปทั้งก้นที่ร้องจนไม่เป็นภาษา

ร่างบางเกือบจะหมดลมเอาในช่วงสองสามจังหวะหนักๆสุดท้าย กระทั่งแก่นกายใหญ่โตพ่นพิษ เบียดกระชั้นชิดและไม่ต่างจากคลื่นที่ซัดฝั่ง สองร่างพังครืนล้มทับนอนบนเตียง       

ท่ามกลางความเงียบมีสองเสียงหายใจกระเส่า น้ำกามที่หลั่งรินเป็นเหมือนกาวที่ยึดแก่นกายกับช่องทางสีหวานไว้ด้วยกัน ชานยอลยังดันอวัยวะเข้าในตัวร่างบางจนสุดขณะหายใจหอบและบดปลายจมูกหอมแถวช่วงไหล่มน หอมแก้มคนที่หันหน้านอนตะแคงข้าง

ส่วนร่างบางก็ยังปากคอสั่น ยังลืมตาไม่ขึ้นพลางครวญครางแผ่วเบาเมื่อท่อนเอ็นที่เข้ามาจนสุดรุดเคลื่อนเชื่องช้าออกจากช่องทางคับๆจนทำให้แอบโหวงในกายไปชั่วขณะ ก่อนจะค่อยๆลืมตาแล้วภาพที่เห็นคราแรกก็คือชายหนุ่มล้มลงนอนหงายข้างๆหันมองมาทางตน

แบคฮยอนพยายามจะยิ้มหวานให้อีกคน แต่ริมฝีปากเจ่อๆที่กำลังขยับอยู่ก็โดนจูบแบบฉาบฉวยภายนอก หัวขโมยไม่บอกให้เหยื่อรู้เนื้อรู้ตัวก่อนจะผละออก แล้วถอยมานอนตะแคงข้างมอง เอาศอกเท้ากับฟูกเตียง  “นายชื่ออะไรนะ แบ้กใช่มั้ย…?”         

ชานยอลถามทั้งสภาพเหงื่อโทรมกาย แล้วใช้หลังมือเช็ดหน้าเช็ดตาให้ร่างบาง เอาผมยาวๆทัดข้างหูคนที่นอนพยักหน้าให้เป็นการตอบคำถามนิดๆ 

“โอเค จะบอกว่าอะไรดีล่ะ หลังจากที่ฉันได้ลองอย่างที่นายบอกแล้วน่ะนะ…”

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ขณะกำลังเสยผมลวกๆไปพลางและยังพูดไม่จบประโยคดี เสียงเคาะจากบานประตูก็เป็นเหตุให้คนที่ไม่ใช่เจ้าของห้องหันมองดังขวับ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องจับไม้ยาวไม้สั้นเลยว่าใครจะไปเปิด ชายหนุ่มร่างสูงเดินล่อนจ้อนลงจากเตียงหลังเหวี่ยงมือฟาดแก้มก้นเด้งๆไปที

มือกร้านคว้าผ้าขนหนูที่พาดไว้กับเก้าอี้แถวนั้นมาพันช่วงล่างแล้วเดินกร่างมาเปิดประตูห้อง ถือวิสาสะทำนู่นทำนี่แล้วยังเสียมารยาทมองผู้ชายตัวสูงเกือบเสมอกันตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ก่อนจะเอามือกอดอกแล้วถามด้วยน้ำเสียงไม่ต้อนรับ  “มาหาใคร”    

“แบคฮยอนอยู่ไหน”  ก็ใช่ว่าจะชอบขี้หน้าและเหม็นไอ้ท่าทางวางตัวเหมือนรำคาญเสียเต็มประดาที่มีคนมาเคาะประตูยามวิกาล ซึ่งชานยอลก็ไม่แคร์แม้จะประติดประต่ออะไรได้สงสัยเป็นเด็กร่างบางที่ยังไม่ยอมรับความจริงอะไรง่ายๆ ชายหนุ่มเลยต้องย่ำเตือนให้ได้สติ   

“หลับ”  คนมีแค่ผ้าขนหนูทำเป็นยืนแคะหูยามเอ่ยเสียงหน่ายๆ  “กลับไปไป ผัวเมียเขาจะนอน”  ก่อนปิดประตูตอกหน้า ไม่ให้โอกาสอีกคนได้อ้าปากท้วงพลางล็อคกลอน

ชานยอลทำท่าจะเดินกลับไปนอนกกกอดร่างบาง แต่ยังไม่ทันย่างได้หลายก้าว เสียงเคาะบานประตูก็ดังขึ้นอย่างเก่า แต่คราวนี้ทุบฝ่ามือรัวๆจนชายหนุ่มที่ได้ยินชักยั๊วะ เดินกลับมาเปิดประตูดังผัวะ เตรียมจะยันฝ่าเท้า  “กูบอกไม่ได้ยินหรือไง…!?”

“ไอ้เชี่ยครางเป็นหมาเลยนะมึง!”  เสียงดังเกรียวกราวมาพร้อมหน้าสลอนๆทั้งหลาย จนเป็นเหตุให้คนโดนล้อกลอกตาและด่าผ่านนิ้วกลางที่ยกขึ้นแจกจ่ายประหนึ่งมีทั้งไร่พอให้พวกเพื่อนเวรๆ  “ไหนว่ามึงอยู่ปูซาน ปูซานบ้านพ่อมึงสิ”

“พ่อกูก็พ่อไอ้แบ้กด้วย พ่อตามึงด้วยนะ”  คนที่เป็นตัวตั้งตัวตีทำสีหน้าล้อเลียนว่าที่น้องเขย ก่อนจะเอื้อมมือทำเป็นจับชายผ้าขนหนูที่อีกคนใช้พันเอวแล้วก็สะบัดๆ  “ทำเป็นปากดีบอกเกลียดตุ๊ดนะเพื่อนรัก”

“ตกลงนี่แผนพวกมึง?”

“แผนพวกกูคือให้ไอ้แบ้กยั่วมึง ไม่ใช่ได้มึงเป็นผัว”

“ถือว่ากูแถมให้”  ชานยอลยักไหล่ไม่ยี่รา มั่นหน้ามั่นโหนกก่อนจะออกปากไล่ใครมาทางไหนก็เชิญกลับไปทางนั้น  “พวกมึงจะกลับไปกันได้หรือยัง”

“แหม มีลงมีไล่นะไอ้ห่า ให้มันน้อยๆหน่อย นั่นน้องกู”

“น้องมึงมันแรด”

“อ้าว ไอ้เชี่ย ด่าน้องกูเฉ…เฮ้ย! เปิดประตูก่อน!” 

อาศัยตอนเพื่อนด่าปิดประตูอัดหน้าโนแคร์โนสน แต่ก็ยังโดนราวีด้วยเสียงเคาะประตูซ้ำๆกับเสียงด่าทอตามประสาคนรักใคร่กัน จนชานยอลตัดสินใจถีบประตูจนคนอีกด้านเงียบไป

สงสัยจะแยกย้ายสลายโต๋กันเรียบร้อย ชายหนุ่มจึงค่อยเดินกลับมาหาแบคฮยอนที่กางผ้าห่มคลุมตัวเองไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ ซึ่งชานยอลก็ไม่ได้อยากถามเอาคำตอบ แค่ปลดผ้าแล้วคลานขึ้นเตียง ก่อนลอบมุดเข้าใต้ผ้าห่มแล้วไปโผล่ด้านบน นอนหมอนเดียวกับคนร่างบาง

“เฮ้ หลับหรือยัง”  เห็นคนด้านข้างๆหลับตาแต่ว่ายังไม่ชัวร์เลยถาม  

“อือ…”  แล้วคนเหนื่อยก็ขานรับสะลึมสะลือ ส่วนมือปัดป่ายบนเตียงเหมือนจะหาอะไร

กระทั่งเมื่อเจอของที่หาใต้ผืนผ้าห่มแบคฮยอนก็หยุดขยับ หลับตานิ่ง ผิดกับชายหนุ่มที่หลุดขำเพราะกำลังถูกร่างบางจับแก่นกาย ประหนึ่งกลัวว่ามันจะหายไปยังไงยังงั้น

 “เดี๋ยวจะตัดให้เอาไปนอนกอดเล่น”  ถ้าใครมาเห็นก็ต้องหมั่นไส้ด้วยกันทั้งนั้นกับสีหน้าพริ้มๆยิ้มบางๆเหมือนกำลังฝันดีของคนร่างบางที่ยังไงก็ไม่ยอมลืมตาแม้ว่าชานยอลจะพยายามฟัด คนงัวเงียแค่ขัดขืนผ่านการส่งเสียงอือๆอ้าๆ จูบกลับปากหนาที่คอยประกบไม่ห่าง       

แบคฮยอนกำลังนอนอมยิ้มระหว่างฟังเสียงกระซิบทุ้มๆ เพราะมีป๊าเสนอตัวว่าจะทุ่มซื้อชุดให้ถ้ายังไม่มีในตู้เสื้อผ้า  “รอบหน้าขอเป็นชุดพยาบาลได้ป่ะ”

 ***ตุ๊กติ๊กทอร์ค 
          เปลี่ยนเนื้อหาไปมาบ่อยมากกว่าจะออกมาเช่นนี้55555555555555555 55 ไม่มีเทศกาลอะไรทั้งนั้น ลงเพราะอยากลง  หวังว่าทุกคนจะมีความสุขที่ได้อ่านกันนะคะ อิอิ ยังไงอย่าลืมติดแท็กให้กันบ้างน้าจะได้รู้ว่าชอบหรือไม่ชอบ เลิฟยู จุ๊บจุ๊บ 

hashtag #fcuncenfic

[OS18+/CHANBAEK] Monster

          ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามีแมทช์บอลนัดสำคัญ แล้วคิดว่ากิจกรรมแบบไหนกันที่จะดึงดูดให้บุรุษมากมายมารวมตัวและร่วมส่งเสียงโห่ร้องก้องตึกเพดานต่ำที่แบ่งออกเป็นสองชั้น …ด้านล่างเต็มไปด้วยผู้คนซึ่งยืนอัดแน่นและเบียดเสียดล้อมรอบกรงเหล็กเป็นวงกลม ทุกสายตาทำเหมือนกำลังชมสัตว์ดุร้ายที่ถูกขังไว้แล้วเชียร์ให้มันสู้กันเองอย่างดุเดือด

ไม่ใช่ทุกคนที่กลัวเลือดและคนบางประเภทก็โปรดปรานกลิ่นเลือดถึงขั้นต้องดั้นด้น เดินชนไหล่ใครต่อใครเพื่อให้ได้ยืนติดชิดขอบสนามเอามือจับซี่กรงเหล็กดัดด้วยความลุ้นระทึก

เพราะวัยคึกคะนองชอบการเตะต่อยอยู่เป็นทุน ชายวัยกลางคนเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้สนามประลองใต้ดินแห่งนี้มีเงินหมุนเวียนตลอดเวลา ภายใต้พื้นฐานที่ว่าล้วนชื่นชอบความรุนแรงเหมือนกันหมด   

            “น่าเบื่อ…”  แต่จะยกเว้นไว้ก็คนหนึ่งที่ไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่าชอบหรือหลงใหล แต่มันเหมือนเป็นกิจวัตรยามไม่มีอะไรจะทำของพวกมีเงินเหลือใช้ คล้ายๆกับการนั่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน และไม่ได้มีอาการตื่นตาเวลาดูสารคดีสัตว์โลกชกหรือต่อยตีกันจนเลือดตกยางออก

            ดวงตาเฉียวจ้องมองการะประลองที่อยู่ด้านล่างจากชั้นสองพลางถอนหายใจหน่าย โดยไม่จำเป็นต้องรอให้รู้ผลแพ้ชนะ พยอนแบคฮยอนกล้าฟันธงได้เลยว่าก็ต้องเป็นคนหน้าเก่าที่จัดการพวกอยากเข้ามาลองของจนปางตาย ใครจะมาล้มแชมป์หลายสมัยได้กันล่ะจริงไหม  

แล้วก็เพราะว่ารู้อยู่ก่อนแล้วว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ สีหน้าเย่อหยิ่งเลยยิ่งฉายแววหงุดหงิด นัยน์ตาติดชอบมองคนอื่นด้วยความดูแคลนเบือนจากภาพตรงหน้า  “ฉันจะกลับแล้ว” 

ขาที่ไขว้ภายใต้กางเกงขายาวรัดรูปสีดำตะวัดคลายขณะบอกกล่าวผู้ติดตามที่ก้มคำนับรอคำสั่งอย่างเคารพ ร่างบางลุกขึ้นยืนพอดีกับตอนที่การต่อสู้ภายในกรงจบลงพร้อมกับเสียงโหวกเหวกโวยวาย สงสัยไม่พ้นแพ้พนันเพราะดันเลือกข้างว่าเด็กใหม่จะเอาชนะคนเก่าคนแก่ได้ ก่อนจะมีเสียงตามสายประกาศให้ใจเย็นๆกันก่อน เสียงไมค์หอนลากยาวทำให้ทุกคนสงบ    

‘ยังมีโอกาสให้แก่มืออีกหนึ่งตานะเหล่านักสู้ทั้งหลาย’  เสียงของชายวัยกลางคนที่คุ้นหูกันดีพยายามพูดปลุกใจพวกที่กำลังรู้สึกหมดหวัง แล้วตามด้วยการสร้างเสียงหัวเราะด้วยประโยคที่มีความชื่นชมผสมกับความเยาะเย้ย  ‘ขอกระซิบเลยว่าผู้ท้าชิงคนใหม่ดูไม่ธรรมดาสักนิด แต่ก็ไม่รู้ว่าจะคิดไปเองหรือเปล่า หรือว่าจะเอาชีวิตมาทิ้งเหมือนรายอื่นกันล่ะเนี่ย ฮ่าๆ…’

เคยมีคนอย่างรู้อย่าลองแล้วก็เห็นไม่รอดสักราย อาจไม่ตายแต่หยอดน้ำข้าวต้มไปหลายวันและถ้าคิดว่าการแตะต่อยเป็นแค่การแสดง อย่างแรกที่อยากถามเลยก็คือทำประกันชีวิตไว้แล้วหรือยัง  ‘พบกับมอนสเตอร์หน้าหล่อ ปาร์คชานยอล!!!’

จากที่เดินอยู่ดีๆแต่คล้ายมีอะไรดลใจให้ชะงัก ร่างบางซึ่งอยู่ตรงกลางของการอารักขาหลุดหัวเราะเพราะฉายาที่ได้ยิน ไหนจะขบขันกับความสิ้นคิดของพวกมือใหม่ที่เลือกวิธีฆ่าตัวตายได้ทรมานดี ริมฝีปากสีแดงแข่งกับสีลูกเชอรี่ขยายเป็นรอยยิ้มหยันพลางเดินฝ่าวงล้อม แบคฮยอนเขยิบรองเท้าก้าวมาลอบยืนมองปฏิกิริยาของเจ้าของฉายามอนสเตอร์หน้าหล่อ

และเพราะว่าชายหนุ่มที่ย้อมสีผมแดงสดหน้าตาดีจริงสมดั่งฉายา เปลือกตาอาบไปด้วยอายชาโดว์จึงขยับขยาย รู้สึกสนอกสนใจท่าทีไม่กลัวใครแต่คำพูดคำจาก็ยังเอ่ยในทางตรงกันข้าม พูดเยียดหยามไว้ก่อนตามประสาคนไม่ชอบยกยอปอปั้นใคร  “ยกแรกก็ไม่น่ารอดแล้วมั้ง”

เสียงสัญญาณสั่งให้เริ่มวาดลวดลายแทบกลืนหายไปกับเสียงฝูงชนที่กู่ร้องก้องเพดานแล้วตามด้วยเสียงหมัดหวนกับอากาศ ขาดไปไม่กี่เซ็นกำปั้นของคนหน้าตาโดดเด่นก็เกือบจะได้สัมผัสใบหน้ารุ่นเก๊าที่ออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงขณะทำสัญญาณมือขอเสียงเชียร์จากผู้ชม

ทำเป็นข่มด้วยพวกที่เยอะกว่า แต่ว่าเจ้าของความสูงร้อยแปดสิบกว่าก็ไม่ได้แตกตื่นหรือตระหนกแต่อย่างใด มือใหญ่ทำแค่ถอดเสื้อยืดออกจากร่างกายจนได้เสียงเชียร์เพิ่มจากผู้หญิงที่แฝงตัวชมการต่อสู้อยู่ในกลุ่มผู้ชาย โอ้อวดลายสักมีพยัคฆ์คำรามตรงบริเวณแผงอก

แล้วการเริ่มชกอย่างจริงๆจังๆก็บังเกิดในวินาทีถัดมา อยากสาธยายว่าใช้ไปกี่ท่วงท่าแต่เกรงว่าจะกินเนื้อหา งั้นเอาเป็นว่าจากที่ไม่เคยมีคนลูบคมแชมป์เก่าได้แต่ปาร์คชานยอลคือคนแรกที่ทำลายประวัติศาสตร์ ฝ่าเท้าใหญ่ยันเข้าที่หน้าอกแข็งของคู่ต่อสู้อย่างจัง จนทำให้แผ่นหลังหนากระแทกเข้ากับกรงเหล็ก เด็กใหม่สร้างความงวยงงและทำให้เกิดเสียงเงียบไปชั่วขณะ

อย่าว่าแต่คนในบริเวณชั้นล่าง ขนาดแบคฮยอนที่อยู่บนชั้นสองยังเผลอกัดริมฝีปากอย่างลืมตัวยามเกิดความกลัวแทนคนร่างสูงใหญ่ เพราะการโต้ตอบแบบนั้นคงทำให้แชมป์เก่าหัวเสียจนใกล้ระเบิดและพอเดาได้ลางๆเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นนับจากนี้จนไม่อาจทนมองดู

เลือกเบือนสายตาหนีแต่หูก็ยังได้ยินเสียงหมัดอัดกับเนื้อคนเน้นๆ ร่างบางคิดภาพผู้ชายหัวแดงกระเด็นไปกระแทกกับกรงออก อาจจะกำลังสำรอกเลือดทางปากอย่างทุรนทุราย ตะเกียดตะกายอยู่บนพื้นเพื่อจะมีชีวิตรอดหรือกอดขาอ้อนวอดอีกคนว่าอย่าเอาชีวิตไป

บางทีผู้ชายที่จำชื่อได้ลางๆว่าปาร์คชานยอลอาจจะนอนหมดสติไปแล้วก็เป็นได้ แต่แบคฮยอนก็ต้องปรับเปลี่ยนภาพในจินตนาการซะใหม่หลังได้ยินเสียงเชียร์เรียกชื่อคนฉายาหน้าหล่อดังกระหึ่ม ทุกคนในบริเวณแปรพรรคและลืมไปเลยว่าใครเคยเป็นแชมป์หลายสมัย    

แถมคนที่กำลังหายใจรวยรินดูจะกลายเป็นฝ่ายคนเจนสนามประลองซะมากกว่า ร่างบางหันกลับมาเห็นเต็มสองนัยน์ตาตอนร่างสูงใหญ่ฮุกหมัดซ้ายปล่อยหมัดขวาอย่างหนักหน่วง

ชายหนุ่มฟาดงวงฟาดงาเหมือนกับว่าโกรธแสนโกรธมาจากไหน กิริยาคล้ายต้องการใช้คู่ต่อสู้ตรงหน้าเป็นที่ระบายอารมณ์ กำปั้นหนักชกอีกคนล้มแล้วดูการพยายามลุกขึ้นยืนด้วยสายตาเวทนา แม้ว่าจะมีแผลเลือดออกบนใบหน้าแต่ว่ายังยิ้มแย้มได้

หลังมือใหญ่เช็ดเลือดที่ไหลข้างมุมปากลากเลยไปถึงบริเวณแก้มและหลบแทบจะทันทีที่อีกคนไม่คิดเดินดูเชิงแต่เลือกโถมเข้าหา ดันเข้ามาจนหลังกว้างปะทะกรงเหล็กดัดแล้วเกิดการต่างฝ่ายต่างดัน ใช้โอกาสในระยะประชิดซัดหมัดใส่หน้า หน้าหันซ้ายขวาคนละทีสองที

มีเลือดออกกันอีกคนละแผลสองแผลและมันค่อนข้างชุลมุนเกินบรรยาย จากใกล้เปลี่ยนเป็นกระเด็นไปไกลและอาศัยฝ่ายตรงข้ามกำลังยืนมึน โงนเงนเห็นดาวกะพริบเป็นรอยดวง เด็กใหม่แค่ในนามสอยอีกคนให้ร่วงด้วยการต่อยเข้าที่ชายโครงอย่างแรง

ชานยอลเริ่มทำให้ทุกคนไม่แปลกใจว่าทำไมถึงได้ฉายามอนสเตอร์มา ลองใครได้เจอความป่าเถื่อนที่ตามมากระทืบซ้ำจนตับไตไส้พุงสะเทือนก็ต้องเรียกชายหนุ่มว่าปีศาจร้าย

แถมจะมีคนหน้าใหม่สักกี่รายกันที่กล้ายังถุยน้ำลายปนน้ำเลือดรดบนร่างคนนอนหมอบกับผืนผ้าใบ แล้วทุกคนก็ไม่ได้ห้ามแต่กับส่งเสริม สนามประลองเริ่มด้วยความผิดกฎหมายเพราะฉะนั้นย่อมไม่มีกฎตายตัว

ยามที่รองเท้าหนังหุ้มข้อยกขึ้นหยิบหัวคนนอนสลบโดยไม่สนเรื่องอายุว่าใครมาก่อนมาหลัง เสียงเชียร์ดังลั่นก็บังเกิดพร้อมกับมีสาวสวยหุ่นอวบอั๋นเสื้อผ้ามันรัดตามร่างกายเดินเข้ามาในกรงเหล็กดัดก่อนขออนุญาตยกแขนปาร์คชานยอลขึ้นเพื่อประกาศว่าใครเป็นผู้ชนะ   

ริมฝีปากหนาขยับแสยะยิ้มร้ายและเดินไปรอบๆตามการชักนำยามหญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อยพาเดินโชว์ตัวและท่ามกลางเรียกชื่อปาร์คชานยอลซ้ำๆตะโกนย้ำๆจนกลายเป็นเสียงเดียวกัน คนยืนดูจากชั้นสองเองก็เป็นหนึ่งในคนที่ร่วมตบมือแสดงความดีใจพอเป็นพิธี ร่างบางยังรักษาท่าทีแม้ว่าภายในจิตใต้สำนึกจะมีอาการเนื้อเต้นตอนดวงตากลมคู่นั้นแหงนขึ้นมาเห็น

เหมือนจะเป็นแค่ช่วงเสี้ยววินาทีด้วยซ้ำที่คนอยู่ต่างชั้นทำความรู้จักกันผ่านสายตาที่ส่อประกายประหลาด ก่อนผู้ชนะจะหันไปรับการหอมแก้มจากหญิงสาวและมีชื่อขึ้นทำเนียบลำดับ ชานยอลลบคำสบประมาทว่าเด็กใหม่ กลายเป็นแชมป์ประจำสนามภายในชั่วข้ามคืน

ร่างสูงยืนท่ามกลางเสียงชื่นชม ผมสีแดงยิ่งเด่นเมื่อแสงไฟสปอร์ตไลท์สาดใส่ เห็นกระทั่งคราบไคลของเหงื่อรวมถึงบาดแผลช้ำหน้าแดงเป็นจ้ำ และทั้งๆที่สภาพก็ไม่ได้ต่างไปจากซากศพเดินได้ แถมเลือดก็ไหล แต่ไม่รู้ทำไมแบคฮยอนถึงคิดว่าชายหนุ่มช่างดูมีเสน่ห์ร้ายกาจ

เป็นความอันตรายที่น่าลิ้มลอง… นอกจากใบหน้ามอมๆ ดวงตาโฉบเฉียวยังลอบมองสัดส่วนร่างกายวัยยังหนุ่มยังแน่น จดจ้องมองช่วงท่อนแขนใหญ่แล้วเผลอคิดไปว่าถ้าถูกกอดรัดด้วยกล้ามแขนขนาดนี้จะอึดอัดสักแค่ไหน ระหว่างทรมานกับชอบใจจะรู้สึกอะไรมากกว่ากัน

ร่างบางขนลุกชันเมื่อจินตนาการถึงเรื่องลามกเกินขอบเขตและเป็นเวลาเดียวกับที่ชานยอลเงยหน้าขึ้นมองอย่างกับรู้ว่ามีคนกำลังเล้าโลมผ่านทางความคิด ชายหนุ่มทำสีหน้าเหมือนได้ยินทุกประโยคที่คนบนชั้นสองพึงอยากกระทำ หลุดขำแล้วยักยิ้มกลับให้เล็กน้อย

ส่วนแบคฮยอนก็กดมุมปากคืนหน่อยๆขณะเล่นสายตุ้มหูที่ห้อยระโยงระยางอย่างกับสาวน้อยผู้แสนเขินอาย …แต่เป็นใครก็มองออกว่าทั้งสองคนร้ายด้วยกันทั้งคู่  

อยู่ที่ว่าจะแสดงออกมาในแง่ไหน ร่างบางแค่ใช้สมองเล็กๆน้อยๆประกอบกับความเป็นเจ้านาย เมื่อเดินตามลูกน้องของพ่อออกมาถึงรถที่เตรียมการไว้อย่างเรียบร้อย บอดี้การ์ดคอยให้คุณหนูพยอนก้าวขึ้นรถแต่คนเป็นนายกับพูดขึ้นมาหน้าตาเฉยว่าลืมของไว้ข้างใน 

“ของที่คุณหนูลืมคืออะไรครับ เดี๋ยวผมกลับเข้าไปเอามาให้เอง”    

“ไม่ล่ะ ฉันเข้าไปเอาเองดีกว่า บอกไปนายก็ไม่รู้หรอก”  แบคฮยอนปัดมือปัดไม้ไล่อีกคนให้หลบจากทางเดินและยังเดินไปได้ไม่ไกลก็หันกลับมาย้ำนักหนาว่าอย่าตามเข้าไปเด็ดขาด

คุณหนูที่ต้องการหาของด้วยตัวเองอย่างเงียบๆเหยียบย่างเข้ามาในบริเวณตัวตึกมืดๆอย่างระมัดระวัง โชคดีที่ประตูด้านหน้าไม่ได้ถูกล็อกจากข้างใน เลยถือวิสาสะเปิดแล้วค่อยสอดร่างเข้าไปก่อนจะปิดประตูไล่หลังตามอย่างแผ่วเบา เข้ามายืนเดียวดายภายในพื้นที่โล่งกว้าง

บริเวณชั้นล่างยิ่งดูกว้างขวางเมื่อทุกคนกลับออกไปจนหมดและเหลือแค่คนๆเดียวกับกรงเหล็กดัดหนึ่งหลังที่ตั้งอยู่ตรงกลางลานขณะถูกสาดด้วยแสงสปอร์ตไลท์จนทำให้มันยิ่งดูมีมนต์ขลังแปลกๆ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ร่างบางยอมแบกหน้าอย่างมั่นใจเข้ามาด้านใน

เพราะจริงๆแล้วก็มีความเป็นไปได้สูงที่จะหน้าแตกหลังคิดไปเองฝ่ายเดียว ยิ่งเหลียวมองซ้ายแลขวา พยายามสอดส่ายสายตาหาบางอย่างภายใต้บรรยากาศสลัวๆแต่แล้วกับไม่พบเจออะไร แบคฮยอนเลยถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เวลาผิดหวังสีหน้าจะมุ่ยขึ้นทันตา  

“นึกว่าจะกลับไปกันหมดแล้วซะอีก”  น้ำเสียงทุ้มที่ดังขึ้นอย่างชัดถ้อยชัดคำถ้าเป็นตามเวลาอื่นก็คงฟังดูปกติ แต่พอดีก่อนหน้านี้ในบริเวณมันมีแต่ความเงียบเชียบ แถมคนพูดก็ดันเดินเหยียบย่างเข้ามาใกล้โดยไม่ให้สุ่มให้เสียง ไม่แปลกที่ร่างบางจะออกอาการสะดุ้งตกใจ

แบคฮยอนหันร่างกายกลับหลังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับดวงตาเสือที่ประทับอยู่บนแผงอกกว้างอย่างจัง แล้วเมื่อได้ลองยืนอยู่ในพื้นที่เรียบเสมอกัน ขนาดตัวของคนสองคนยิ่งปรากฏความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด คนความสูงน้อยกว่าต้องงัดปลายคางขึ้นเวลาจะสนทนา      

“ฉันแค่เข้ามาหาของ”   

“ลืมไว้?”

“ก็ไม่เชิง” 

ปาร์คชานยอลแค่ยักไหล่ให้ร่างบางหลังได้ยินประโยคสวนตอบทันควัน ก่อนหันมาให้ความสนใจกับการเช็ดหน้าเช็ดตา เผอิญว่าเมื่อกี้เพิ่งล้างหน้าแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเปลือยครึ่งบน และไม่คิดว่าจะเจอคนยืนทำท่าลับๆล่อๆ แล้วพอเห็นว่าเป็นใคร…  

“อะไรล่ะ จะได้ช่วยหา”  ชายหนุ่มรีบหยิบยื่นความมีน้ำใจตามประสาคนหวังว่าจะได้อะไรตอบแทนสักนิดสักหน่อย สักเล็กน้อยก็ยังดีแต่ดูเหมือนว่าคืนนี้จะมีการแจกรางวัลใหญ่

ตอนแรกนึกว่าหูแว่วได้ยินเสียงเสื้อผ้าขยับ แต่ดวงตาคู่กลมก็ทันมองตามกางเกงรัดรูปที่ถูกรูดลงจากช่วงขา ใบหน้าดูดีแต่รอยแผลสดเงยขึ้นราวกับจะถามว่าหมายความว่าไง             

“ก่อนลูกน้องพ่อฉันจะพังประตูเข้ามา นายมีเวลาไม่มากนักหรอกนะ”  แบคฮยอนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองแค่สองสามเม็ดพร้อมเป็นฝ่ายเดินเข้าหาก่อน เลือกจะวางฝ่ามือบนท่อนแขนหนาแล้วทำเรื่องหน้าอายชนิดขายขี้หน้าทั้งตระกูล ดึกแล้วก็ต้องดูดนมก่อนนอนจริงไหม

ภายในเวลาจำกัดถ้าให้มัวแต่อารัมภบทมีหวังอดกันพอดี ร่างบางก็เลยตัดสินใจที่จะเล้าโลมจุดอ่อนไหว ปลายลิ้นละเลงลงบนตุ่มไตโดยไม่คิดขออนุญาตเจ้าของร่างกายสักนิด

ถือสิทธิ์กลืนกินเข้าปาก ง้างปลายฟันกัดแล้วบดขยี้จนคนที่ยืนเป็นพระอิฐประปูน รู้สึกว่ามีบางส่วนในร่างกายนูนขึ้นผิดปกติ ซึ่งเป็นธรรมดาของเวลาที่เกิดอารมณ์ร่วมกับสิ่งเร้า

ชานยอลพยายามหายใจเข้าออกแต่มันไม่ได้ผล… ส่วนคนร่างบางจะรู้ไหมว่ากำลังปลุกปีศาจร้ายให้ตื่นจากการหลับใหล แล้วไม่ใช่แค่การดูดดุนตุ่มไตให้เกิดเสียงดัง มือเรียวยังสอดเข้าในกางเกงขายาวโหลดต่ำ เคลื่อนฝ่ามือเข้าสู่เสื้อผ้าชั้นในสุดแล้วหยุดเมื่อเจอสิ่งที่ตามหา

จะอะไรซะอีกล่ะถ้าไม่ใช่แก่นกายที่ขยายสู้มือทันที แล้วลงมือบีบสลับคลายเป็นเหตุให้สีหน้าชายหนุ่มเริ่มคร่ำเครียด ง่ามนิ้วเรียวเบียดกับเนื้อหนังที่แข็งปั๊กอย่างกับหลอมด้วยอลูมิเนียม กระทั่งความเงียบถูกทำลายด้วยการถามคำถามย้ำ

น้ำเสียงทุ่มต่ำกระซิบข้างขมับว่าเราเหลือเวลาไม่มากแล้วใช่ไหม

แบคฮยอนเงยหน้าจ้องตาแล้วขยับริมฝีปากเบาๆว่าใช่ แล้วไม่กี่นาทีให้หลังก็อย่างกับมีการต่อสู้กันอีกรอบในกรงเหล็กดัด คู่ต่อสู้สองคนฟัดกันนัว จนหัวและแผ่นหลังบางกระแทกเข้ากับลูกกรงอย่างจัง แล้วยังไม่วายถูกต้อน ท่อนแขนใหญ่กักบริเวณร่างบางระหว่างก้มหน้าลงซุกไซ้พวงแก้ม แนบริมฝีปากหนากับผิวหน้า เรียกว่ายาน้ำลายไปทั่วบริเวณที่เป็นผิวหนัง

ริมฝีปากแห้งกรานไม่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง แกล้งจูบปากอิ่มแล้วชิ่งหนี หลอกให้อยากแล้วจากไป วนริมฝีปากขึ้นดูดดุนใบหูขาวและเข้างับสายคล้องระโยงระยางแกล้งกัดต่างหูแล้วดึง ทะลึ่งทะเล้นพลางยิ้มเย็นเมื่อเห็นร่างบางเผลอทำสีหน้าเหมือนชอบอกชอบใจ

ร่างบางแบไต๋ว่าแอบนิยมชมชอบความเจ็บปวดและรักความรวดเร็วมากกว่าความพิรี้พิไร หลังจากปล่อยให้ลิ้นใหญ่ลากผ่านหน้าแก้มและเล่นสกปรก ลีลาไม่ยอมวกมาจูบริมฝีปากแดงอย่างจริงๆจังๆ คำสั่งเด็ดขาดกำลังจะหลุดออกจากปากที่อ้าค้างแต่ยังไม่ทันเอ่ย สงสัยชายหนุ่มคงเคยเป็นหมอเดา เข้าประกบปากถูกจังหวะพอดีก่อนที่ปากแดงจะงับตอบ  

แล้วลอบมีความสัมพันธ์รุนแรงในโพรงปาก

อาจเพราะแบคฮยอนห่างหายจากการร่วมรักหลังจากไม่เจอคนถูกใจและอาจเป็นโชคร้ายหรือโชคดีของชานยอลที่หลังล้มแชมป์ได้ก็เพิ่งจะปฏิเสธสาวทรงโตไป ดังนั้นอะไรๆที่อยากทำและเก็บกักไว้เลยเอามาปล่อย ณ เวลานี้ แถมต่างคนต่างทวีความรุนแรงจะแข่งกันปรนเปรอ

ต่างฝ่ายต่างสมองเบลอและไม่เหลือพื้นที่ว่างให้เหตุผลได้อาศัย ภายในกะโหลกหนามีแต่ภาพท่วงท่าที่ต้องการจะทำกับอีกคนไปจนว่าต้องการให้อีกคนกระทำกับตนอย่างไร  

ชายหนุ่มใช้งานลิ้นให้เกิดประโยชน์สูงสุด ไม่ได้หยุดแค่ที่จูบดูดดื่มจนลืมว่าต้องหายใจ อะไรงับได้ปากหนาก็งับสลับกับสร้างร่องรอย ไม่ได้ค่อยๆกรีดด้วยปลายฟันแต่กัดจนจมเขี้ยวขณะร่างบางเดี๋ยวหลับตาเดี๋ยวลืมตา รู้สึกกระสันเหมือนคนอยากยาถ้าไม่ได้ถอนคงตาย  

แล้วแบคฮยอนก็ไม่ได้บอกให้ชายหนุ่มหยุดเมื่อรู้สึกเจ็บพลางแนะนำให้ทำมากกว่าแค่เล็มผิวเหมือนวัวเล็มหญ้า ร่างบางเอนเอียงใบหน้าให้ปลายจมูกโด่งดอมดมซอกคอได้ถนัด แต่ไม่ทันจินตนาการว่าจะโดนอะไรต่อ พอโดนขย้ำหน้าอกเข้าหน่อยก็ลืมหมดทุกอย่าง

ลืมกระทั่งวิธีหายใจอย่างช้าๆ ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าในสาบเสื้อที่แหวกออกก่อนจะลอกเปลือกนอกด้วยความรำคาญ จัดการร่นเสื้อตัวเกะกะลงจากหัวไหล่ขาวแล้วเข้าโจมตีเหมือนตอนที่บุกสู้กับรุ่นเก๊า แต่คราวนี้เปลี่ยนวิธีไม่ได้ใช้หมัด มือใหญ่งัดน้องชายออกมานอกกางเกงระหว่างละเลงน้ำลายปัดป่ายลิ้นบนตุ่มไตเต่งขณะเกรงมือช่วยตัวเองไปด้วย

และด้วยหน้าที่ถึงสองอย่างที่ชายหนุ่มกำลังลงมือทำ คนเรายามเดือดร้อนก็ต้องรู้จักช่วยกันไว้ ดังนั้นมือเรียวจึงขันอาสารับหน้าที่สาวอวัยวะใหญ่ แม้มองไม่เห็นแต่สัมผัสเน้นๆเฟ้นเหมือนบีบดินน้ำมัน แต่ต่างตรงที่แก่นกายไม่เสียรูปร่าง อีกทั้งยังพองจนร่างบางต้องจับสองมือ

จับให้มั่นแล้วคาดคั้นจนร้องห่มร้องไห้ ชานยอลแตกคามือร่างบางแต่ยังไม่สุดเท่าที่ควร ดังนั้นงานบริการแบบด่วนๆเลยต้องมา แบคฮยอนลดตัวลงนั่งบนขาต่อหน้าอวัยวะเพศที่ชี้หน้าอย่างเสียมารยาท จนจำต้องถูกดัดสันดาน ร่างบางอาจไม่ใช่ประเภทยอมก้มหัวให้ใครแต่ในทุกๆเรื่องย่อมมีข้อยกเว้น อย่างเช่นเพราะรู้สึกถูกใจมากๆขึ้นมา ยอมลดตัวก็เพราะว่าชอบ

ปากที่อ้ากว้างไม่เหลือช่วงว่างหลวมยามยอมครอบครองของร้อน ปล่อยท่อนแก่นกายดันผนังในลำคอจนรู้สึกอึดอัด ถ้าอมแช่ค้างไว้นานอาจมีการขาดอากาศตาย ภายในช่วงเวลาจำกัดปลายฟันขาวเริ่มต้นขูดผิวหนังให้รู้สึกพอหวิวๆ แล้วค่อยแสดงอาการว่าหิวฮอทดอกจนออกนอกหน้า ยึดขายาวไว้เป็นหลักระหว่างเคลื่อนขอบปากเข้าออกอย่างเป็นจังหวะจะโคน

            แล้วยามโดนปรนนิบัติชานยอลถึงกับไปไม่เป็นชั่วขณะ เผยอปากอ้าและหลับตาดื่มด่ำกับความเสียวซ่านก่อนปล่อยมือจากกรงเหล็กที่ใช้ค้ำยัน ฝ่ามือใหญ่หันมาลูบเส้นผมลื่นของร่างบางเล่นไปพลางๆแล้วตัดสินใจดึงรั้งเส้นผมอย่างแรง จนแบคฮยอนจำต้องเงยหน้า

ร่างบางปรือนัยน์ตาเยิ้มมองคนยืนเหนือกว่าทั้งที่ยังอ้าปากอมอวัยวะเพศ ก่อนเนื้อตัวบางจะเอนไปทางด้านหลังเมื่อชายหนุ่มอยากควบคุมการขยับเขยื้อนเองอย่างใจร้อน ท่อนแก่นกายสอดใส่โพรงปากเล็กอย่างหนักหน่วง ส่วนปลายล้วงลึกจนคนรองรับส่งเสียงอืออ้า

ใบหน้าเนียนของแบคฮยอนผิดรูปผิดร่างระหว่างสังเกตเห็นรอยนูนที่เดี๋ยวดันแก้มซ้ายเดี๋ยวย้ายไปดันแก้มขวา จนนึกว่าอวัยวะเพศชายกลายเป็นสิ่งมีชีวิต มันดิ้นรนและคดตัวอยู่ในโพรงปากยากจะหยุด ขณะมีเพียงวิธีเดียวที่จะทำให้หมดแรงก็คือดูดกลับจนแก้มตอบ

แบคฮยอนก็แค่หวังว่าอีกคนจะชอบแล้วก็ได้คำตอบกลับเป็นน้ำหนืดที่ไหลปนกับน้ำลาย น้ำกามล็อตใหม่ผลิตและจัดส่งรวดเร็วทันใจ ไหลย้อยจากมุมปากและไหลหลากเมื่อริมฝีปากแดงคายสิ่งที่เคยอมไว้ ก่อนจะได้มือใหญ่ช่วยฉุดยื้อยุดขึ้นมาจากพื้นเพื่อจูบแลกน้ำลาย

ซึ่งถ้าทำแค่อย่างเดียวมันจะน่าเสียดายเวลา ขณะหลับหูหลับตาบดจูบ ฝ่ามือใหญ่ลูบเนื้อก้นนิ่มแล้วบีบซ้ำๆขย้ำและทำให้เจ้าของร่างยืนไม่เป็นสุข ลุกลี้ลุกลนกระทั่งชะงักไปเมื่อก้านนิ้วมือชายหาจุดไวสัมผัสเจอแล้วใช้ทีเผลอสอดแทรกแยงความยาวหายเข้าไปกับแก้มก้น

ร่างบางอดทนไม่กรีดร้องไม่ได้อีกต่อไป ครางเสียงขาดๆหายๆระหว่างเข้าใจว่ามีนิ้วมากกว่าหนึ่งอยู่ในร่างกายและเคลื่อนไหวภายในช่องแคบเพื่อขยับขยาย อย่างน้อยก็เพื่อให้เกิดน้ำหล่อเลี้ยง จนเมื่อลมหายใจกระเส่าเป่าลดปลายคางคม จูบซับแล้วออดอ้อนเสียงหวาน

แทบจะทันทีร่างบางถูกพลิกตัวหันกลับและยามนิ้วหลุดหายไปแน่นอนว่าเกิดอาการใจหวิวและสั่น แต่ไม่นานก็ถูกทดแทนด้วยของที่ใหญ่เป็นสองเท่า ยัดเยียดจะเอาเข้าจนสุดความยาวอย่างดันทุรังขณะรั้งเอวคอดไว้ให้อยู่กับที่ อย่าได้หนีเพราะเกิดหวาดกลัวกับขนาดแก่นกาย

และในยามที่แข้งขาแทบยืนไม่ไหว ลูกกรงเป็นหลักแหล่งสุดท้ายในการยึด แบคฮยอนคว้ากรงเหล็กยามสะโพกสอบเริ่มขยับด้วยจังหวะยืดยาดและเชื่องช้า พร้อมทั้งหลับตาเมื่อแสงสปอร์ตไลท์ส่อง ท่าทีผยองเปลี่ยนเป็นเด็กน้อยวัยไร้เดียงสา รู้สึกยังไงก็พูดออกมาจนหมด

ใบหน้าแดงระเรื่อเสียทรงอีกครั้งตอนที่จังหวะเนิบนาบถึงจุดเปลี่ยน ร่างบางรู้สึกเวียนเศียรเวียนเกล้าเมื่อร่างกายเหมือนกำลังถูกเขย่าโดยเงื้อมมือชายหนุ่มที่ทุ่มแรงเขยื้อนบั้นเอวไม่ยั้ง มือใหญ่หนึ่งข้างรั้งเอวคอดเข้าหาแล้วขยับสะโพกสวนตอบไม่มีหยุด มืออีกข้างตบตูดขาวระหว่างเคลื่อนแก่นกายเข้าออกตามใจ เข้าให้ลึกแล้วกระแทกถี่ๆ เหมือนมีพลังพิเศษถึงล่วงรู้ว่าร่างบางชอบแบบไหน ชานยอลจัดให้ตามความพึงพอใจ เสนอเมนูพิเศษใส่ไข่สองฟอง

คนฉายามอนสเตอร์หน้าหล่อกำลังพาอีกคนท่องโลกอันแสนป่าเถื่อน ยิ่งเลือดในกายร้อนมากขึ้นเท่าไหร่ก็ต้องหาทางระบายออกด้วยวิธีการที่เร้าร้อนกว่า แล้วบั้นท้ายตรงหน้าก็คืออวัยวะที่ถูกเลือก โดดเด่นเข้าตากรรมการ แถมยังสามารถเคลื่อนสวนสู้แก่นกายได้เป็นพักๆ 

ชายหนุ่มตบแก้มก้นอย่างแรงเพื่อจะเร่งให้ลองพยายามมากกว่านี้หน่อย ฝ่ามือใหญ่ตบอีกครั้งบนเนื้อก้นย้อนๆข้างเดิมจนเกิดรอยนิ้ว แล้วความเจ็บปวดปนทรมานก็ส่งผลให้แบคฮยอนคิ้วขมวดไม่ยอมคลาย ตอนคนด้านหลังเปิดโอกาสให้โชว์ฝีมือมีหรือจะยอมแพ้ง่ายๆ

ร่างบางแสดงให้อีกคนที่หยุดยืนดูประจักษ์แก่สายตาด้วยการขยับช้าๆค่อยเป็นค่อยไป ช่องว่างคับแคบกลืนกินความใหญ่จนสุดโคน เนื้อก้นชนกับหน้าท้องแข็งด้วยจังหวะสม่ำเสมอ ขณะถ้าเจอกระตุ้นด้วยการตีก้น คนหายใจหอบจนไหปลาร้าบุ๋มจะเผลอกรีดร้องเสียงหลง

ดูท่าในไม่ช้าร่างบางก็คงจะถึงฝั่งฝันก่อน แต่ตอนขยับบั้นท้ายอย่างลื่นไหล อุปสรรคใหญ่ก็เข้ามาแทรกแซง ชานยอลยแย่งหน้าที่ผู้นำในการขับเคลื่อนไปซะเฉยๆ แถมโดยไม่เอ่ยเตือนอีกต่างหาก แล้วกลับมาเขยื้อนอย่างหนักหน่วงจนคนโดนกระทำไม่ทันได้เตรียมใจ

แบคฮยอนตัวไหวโยกหน้าอกเบียดกับกรงเหล็กเพราะแรงส่งที่เกินจะต้านทาน พยายามกัดฟันไม่ร้องแต่เพราะอีกคนต้องการกลั่นแกล้ง แทงแล้วถอนจนสุด ทำเอาร่างบางแทบขาทรุดเมื่อสอดใส่แก่นกายคืนเต็มความยาว ก่อนกระแทกเข้ามากว่าออกไม่บันยะบันยั้ง

จนร่างบางเกิดการหลั่งก่อนจริงๆตามคาด แล้วหอบหายใจเหมือนปลาขาดน้ำ อ้าปากพะงาบๆ หลับตางับเหล็กดัดขณะลอบกลืนน้ำลาย คนเสร็จก่อนขาเปลี้ยจนยืนแทบไม่ไหวแต่คนยังไม่เสร็จก็ไม่ได้เห็นใจหรือสงสาร ชานยอลพลิกร่างบางให้หันกลับมาเผชิญหน้าแล้วช้อนข้อพับขาขาวข้างหนึ่งด้วยท่อนแขน ปากหนาก้มลงบดเบียดกับปากแดงที่แหงนจะให้จูบให้ได้ 

โดยไม่ลืมสอดอวัยวะเพศกลับเข้าไปในช่องทางชื่นแฉะอีกครั้งขณะรั้งร่างกายขาวด้วยวงแขนอีกข้างเข้ามากกกอด แล้วตอนต้องยืนอยู่ด้วยขาข้างเดียว แบคฮยอนเกาะเกี่ยวบ่ากว้างกระทั่งร่างถูกทำให้สั่นเกินทนจึงรีบยกมือคล่องลำคอคนคำรามเสียงต่ำสลับกับสบถเป็นช่วงๆ

ชานยอลไม่ห่วงภาพลักษณ์แต่ยังคงรักษาความเป็นนักสู้ได้อย่างเหนียวแน่น โชว์ความแข็งแรงด้วยการปล่อยแขนจากข้อพับขาชื่นเหงื่อ และเมื่อร่างบางได้ยืนด้วยสองขาก็กับโดนอุ้มขึ้นลอยจากพื้นทั้งที่แก่นกายใหญ่ยังคาคับช่องทาง แล้วต่างฝ่ายต่างซุกไซ้ร่างกายกันและกัน 

ฟันคมงับไหล่ ปากบวมเจ่อไล้จูบขมับที่ซึมไปด้วยเหงื่อร้อนๆ ก่อนจะได้ยินเสียงอ่อนเสียงหวาน รอมาตั้งนานกว่าจะยอมเรียกชื่อและมันก็คือประโยคเดียวที่แบคฮยอนพูดได้เต็มปาก เพราะหลังจากได้ยินคำว่าปาร์คชานยอลหลุดลอดจากกลีบปากแดง กำลังใจก็ยิ่งมา

ชายหนุ่มช้อนก้นงอนด้วยสองแขนแล้วเดินเข้าหาลูกกรง คงคิดอะไรพิเรนทร์อีกตามเคย แล้วก็ลงเอยตามคาด แผ่นหลังบางถูกดันติดกับเหล็กดัด แบคฮยอนเหมือนจะถนัดอะไรที่ผาดโผนเป็นพิเศษ เห็นหวั่นใจแต่ก็สู้ไม่ถอย ปล่อยมือจากลำคอแกร่งแล้วคว้าซี่เหล็กดัดยึดไว้แน่น

ก่อนท่อนแขนที่ควรจะช้อนอยู่ใต้แก้มก้นจะล่นลงสู่ข้อพับขาขาวสองข้าง ซึ่งเหมือนจะยากให้การขยับเขยื้อน แต่แค่ชานยอลเคลื่อนสะโพก คงเป็นเพราะน้ำหนักและยังเรื่องมีแรงโน้มถ่วงเข้ามาเกี่ยวข้อง ช่องทางอ่อนไหวครอบทับแก่นกายทันทีโดยที่ไม่จำเป็นต้องออกแรงถดตัว

ทั้งสองคนมัวเมากับรสกามมากกว่าเก่า เหมือนกระโดดเข้าบ่อโคลนสกปรก ฝ่ามือใหญ่ยกแก้มก้นนิ่มให้ยิ่งสูงขึ้นขณะยืนเขยื้อนสะโพกราวกับเจ้าเข้าทรง โครงสร้างร่ายกายสั่นไปตามแรงที่ใช้ ไม่ต่างจากแบคฮยอนที่ส่ายหน้าพัลวัน ตัวสั่นคลอนขณะร่อนเอวแอ่นหาชายหนุ่ม

ร่างบางพยายามยื่นหน้าจูบคนที่ทำให้รู้สึกเหมือนเกิดแผ่นดินไหวในอก แต่ในจังหวะที่ปากเกือบจะแตะกัน แบคฮยอนรีบหันมองไปทางประตูเมื่อหูได้ยินเสียงเรียกแว่วๆ  

‘คุณหนูครับ! คุณหนู!’ 

แล้วตอนที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม มารผจญก็คือคนของพ่อที่ทุบประตูใหญ่ดังปักๆ แต่ยังผ่านเข้ามาไม่ได้เพราะคนที่ถูกเรียกว่าคุณหนูเป็นฝ่ายล็อกกลอนประตูเองกับมือ คนด้านนอกทำได้แค่ตะโกนจนเสียงดังเล็ดลอดเข้ามาและทำให้สองนัยน์ตาสบผสานกันโดยไม่นัดหมาย

แล้วชายหนุ่มก็ยังมีหน้าทำตามประสงค์ของตัวเอง โดยเร่งจังหวะขับเคลื่อนขึ้นมาหน่อย สารภาพตามตรงเลยว่าใช้แรงไม่น้อย คำว่าค่อยไม่ได้อยู่ในพจนานุกรมเมื่อต้องทำกิจกรรมในร่มผ้าแข่งกับเวลาที่สุดแสนจะสั้น ดันอวัยวะสืบพันธุ์เสียดสีผนังช่องทางที่ยังตอดไม่หยุด

“นะ นาย อือ”

“ชู่ว”  แบคฮยอนจะพูดแต่โดนห้ามและยามเป็นรองก็ได้แต่ทำตาม เก็บงำความสุขสมไว้ในอก กลืนถ้อยคำครวญครางลงคอเพราะไม่อยากให้คนของพ่อได้ยินเสียงน่าสงสัย

แต่ก็ใช่ว่าจะอดทนได้ตลอดรอดฝั่ง ยามร่างกายมันสั่นอย่างรุนแรงและเกินควบคุม มือหนึ่งปลดลงจากเหล็กดัดแล้วขยุ้มและบีบหัวไหล่หนาไว้ ใช้เนื้อหนังชื้นเป็นที่ระบายอารมณ์

ผมหน้าปลิวสะบัด ความรู้สึกกระจัดกระจายเมื่อแก่นกายสวนเข้าแล้วเอาแต่หมกมุ่นกระแทกอยู่แต่กับจุดเดิมๆเหมือนพวกชอบย้ำคิดย้ำทำ ก่อนจะอ้าปากงับตุ่มไตบนหน้าอกบางแล้วครางคำรามด้วยเสียงทุ่มต่ำ จับสะโพกขาวให้อยู่นิ่งๆแล้วยิ่งขยับอย่างหนักหน่วง

ห้วงสุดท้ายใกล้เข้ามา สวรรค์กวักมือเรียกหาแม้ไม่ลืมตาก็เห็น

ก่อนจะเป็นน้ำร้อนระอุที่สาดซัดอยู่ในหว่างขา …แบคฮยอนอ้าปากค้างครางไม่ออก

ส่วนชานยอลบอกได้เลยว่ามีความสุขจนไม่อยากจะถอนสิ่งที่เสียบคาหว่างขาขาวออกเลยสักนิด ขายาวเดินเข้าประชิดตัวร่างบางแล้วกักขังกางมือเกาะกรงเหล็กเป็นอาณาเขต  

แล้วก็ต่างคนต่างเห็นใบหน้ากันและกันเมื่อลืมตาขณะปากหนาก้มลงเล็มริมฝีปากบวมเจ่อ คนฉายามอนสเตอร์หน้าหล่อเจอชกมาสภาพยังยับเยินไม่เท่าหลังเสร็จกิจกาม สภาพคุณหนูผู้จองหองก็เพลียไม่ต่างกัน หวังว่าจะยังพอมีเวลาทันทำอะไรในขั้นตอนการจากลา

จูบอย่างโหยหาและจูบจนกว่าน้ำลายจะแห้งเหือด ได้สัมผัสรสชาติเลือดจากแผลมุมปากของชายหนุ่ม เหมือนถูกดูดลงหลุมดำท่ามกลางเสียงโหวกเหวกโวยวายประตูกำลังจะกลายเป็นซากเมื่อมีคนพยายามจะพังเข้ามา  

“คุณหนู!”  ใช้เวลาไม่นานนักผู้ชายร่างใหญ่ก็พังประตูได้สำเร็จ ก่อนจะเห็นคุณหนูยืนรออยู่ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ไม่ห่างไกลจากที่ประตูไม้ล้มลงนัก 

“ฉันบอกไว้ว่าไง บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าตามมา พวกนายนี่มันน่ารำคาญจริงๆเลยนะ”

“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ พวกเราเรียกตั้งนานแต่คุณหนูไม่ยอมขานตอบ”

“ถอยไปไป ฉันจะกลับแล้ว”

“แล้วของ…”

“ตกลงฉันเป็นเจ้านายหรือแกเป็น?”  สิ้นประโยคประชดประชัน คนได้รับค่าจ้างก็หันร่างเปิดทางให้คุณหนูเดินนำไปก่อน และตอนนั้นคงไม่มีใครทันเห็นแบคฮยอนถอนหายใจขณะแอบกำรอยแยกเสื้อเชิ้ตไว้เพราะไม่รู้กระดุมหลุดหายไปตอนไหนตั้งสองเม็ด 

“ฉันจะกลับวันนี้นะไม่ใช่พรุ่งนี้”  มีความเหวี่ยงเป็นนิสัยและนั่นเป็นเหตุให้บอดี้การ์ดยิ่งรีบกุลีกุจอวิ่งมาเปิดประตูรถให้ทั้งที่ยังมีความสงสัยต่ออะไรหลายๆอย่าง

รวมถึงริมฝีปากบวมๆของคุณหนูที่ขยับต่อว่าอีกว่าชักช้าไม่ได้เรื่อง เลี้ยงเปลื้องเสียข้าวสุกและตามมาด้วยประโยคยืดยาวอีกมากมาย จนไม่มั่นใจว่าเสียงก่นด่ากับเสียงเครื่องยนต์ที่ขับออกไปอะไรจะดังกว่ากัน ก่อนทิ้งไว้แค่กลิ่นควันรถกับคนที่ยังยืนแนบแผ่นหลังกับผนังเย็น

‘ของที่ฉันทำหาย หาให้ได้เมื่อไหร่ช่วยเอามาคืนด้วย’

ชานยอลคิดถึงประโยคสุดท้ายของร่างบางซ้ำไปซ้ำมาขณะหลุดยิ้มขำ เริ่มเจ็บปากขึ้นมาแต่ว่าก็ยังอ้าไม่หุบ รู้สึกชุ่มชื่นหัวใจราวกับคนมีรักแรก สงสัยจะเผลอถูกใจคนแปลกๆที่มาไวไปไว  “แล้วอะไรคือสิ่งที่นายตามหาอยู่ล่ะพยอนแบคฮยอน…”

ก๊อก ก๊อก

‘คุณหนูครับ…บอดี้การ์ดคนใหม่มาถึงแล้วครับ’

คนด้านในที่กำลังเช็ดผมและอยู่ในสภาพสวมชุดคลุมอาบน้ำทำแค่เหลือบมองไปที่บานประตูเล็กน้อยแล้วค่อยออกคำสั่งเพราะอยากให้คนอีกด้านเลิกเคาะประตูห้องนอนสักที 

“ก็บอกให้เข้ามาสิ”  แล้วจากที่ตะโกนโต้ตอบกลับไป แบคฮยอนก็ไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่าการประทินโฉมตัวเอง ก้มหน้าก้มตาทาครีมบำรุงที่ผิวแขน ไม่ยอมแหงนหน้าขึ้นจากร่างกายจนคนที่ยืนอยู่ตรงบานประตูต้องผิวปากให้สัญญาณการมีตัวตน

แล้วคนเป็นนายก็เกือบจะต่อว่าที่กล้าทำเสียมารยาท แต่เมื่อมองผ่านเงาสะท้อนในกระจกอย่างเต็มตา ปากที่ทำท่าจะอ้าบ่นเปลี่ยนเป็นยิ้มจนเห็นเขี้ยวขาวสองข้าง  

ร่างบางรีบกลับหลังหันก่อนจะแอบหยิกตัวเองว่าไม่ได้ฝันไป 

“หาของให้ฉันเจอแล้วเหรอ”

“ก็คิดว่าเจอแล้วนะ”  ชายสวมสูทเต็มยศตอบฉะฉาน

“งั้นไหนล่ะ”

ปาร์ชานยอลไม่ตอบแต่อ้าแขนออกเหมือนจะพรีเซ้นต์ตัวเองด้วยความมั่นใจ …ของที่ร่างบางหาจะเป็นอะไรถ้าไม่ใช่ตน แล้วความหมั่นหน้าของชายหนุ่มก็ทำให้คนยืนมองอยู่เบะปาก อยากปฏิเสธออกไปเหลือเกินว่าไม่ใช่ แต่ก็ขณะเดียวกันก็เป็นฝ่ายวิ่งเข้าใส่แล้วกอดเอวสอบไว้แนบแน่น โดยมีช่วงแขนยาวกอดเอวคอดอีกที รัดจนเหมือนจะบดบี้กระดูกในกาย

“ฉันใช่สิ่งที่นายตามหาจริงๆใช่ไหมล่ะ”

“รู้แล้วยังจะมาถามอีก”  แบคฮยอนเงยคางมองรอยยิ้มที่ฉีกกว้างอย่างหมั่นไส้ แล้วเอียงใบหน้ารับจูบทักทายไม่ได้กินเวลา ฉาบฉวยภายนอกมากกว่าก่อนจะผละออกจากกัน 

“มาเป็นบอดี้การ์ดคนใหม่ของฉันมันไม่ง่ายหรอกนะ”

“อยากรู้จังว่างานที่ให้ทำมันจะหนักสักแค่ไหนกันเชียว”

“นายไม่ได้หลับไม่ได้นอนแน่ปาร์คชานยอล”

“น่ากลัวจัง แต่อย่าลืมสิว่าฉันล้มคนตัวใหญ่กว่านายได้สบายเลยนะ”  กระซิบเสียงแผ่วที่ข้างขมับแล้วก้มลงงับใบหูขาวเบาๆ ก่อนกระเซ้าเย้าแหย่ด้วยประโยคถากถาง  “ผมเกรงว่าคุณหนูจะสลบล้มพับก่อนเสียมากกว่า”

“งั้นลองดูไหมล่ะ”  อ้าปากทีเห็นถึงลิ้นไก่ เห็นไปถึงเจตนารมณ์ยามค่อยๆปลดเครื่องนุ่มห่มออกจากร่าง ระหว่างชายหนุ่มเองก็ปลดเสื้อสูทตัวนอกออกจากตัวอย่างใจเย็น

“ท้าแล้วห้ามคืนคำรู้ไหม คนเป็นเจ้านายควรพูดคำไหนคำนั้น”

           “งั้นเป็นผัวฉันไปตลอด ...ฉันไม่คืนคำอยู่แล้วพ่อมอนสเตอร์หน้าหล่อของฉัน” 

 ***ตุ๊กติ๊กทอร์ค 
          แต่งสนองนี๊ดตัวเองไม่มีอะไรมาก นิมิตทุกอย่างเกิดจากเอ็มวีและเพลงมอนสเตอร์ล้วนๆ ถถถถถถถถ ชอบไม่ชอบยังไง ลองติดแท็กบอกกันได้นะ เป็นกำลังใจให้กัน ฮี่ฮี่ 

hashtag #fcuncenfic